Διαδήλωση ενάντια στην τρομοκρατία της μαφίας της βιομηχανίας της διασκέδασης, 17 Μαΐου 8:30μμ, πλ. Μερκούρη

αααα

Δολοφονική επίθεση σε βάρος κατοίκων στα Άνω Πετράλωνα.

Αναδημοσιεύουμε παρακάτω την ανακοίνωση της «Επιτροπής κατοίκων Πετραλώνων» για την απόπειρα εμπρησμού του σπιτιού κατοίκων των Άνω Πετραλώνων που συμμετέχουν στις κινητοποιήσεις για μία ανθρώπινη γειτονιά και ενάντια στις αυθαιρεσίες και παρανομίες των μαγαζιών..

Δολοφονική επίθεση σε βάρος κατοίκου στα Άνω Πετράλωνα

Τα Άνω Πετράλωνα, με τη συνδρομή των κατοίκων τους, έχουν καταφέρει έως σήμερα να διατηρήσουν το χαρακτήρα της γειτονιάς. Είναι ο τόπος που ενώ βρίσκεται μία ανάσα από το κέντρο της Αθήνας σου παρέχει το δικαίωμα να κατοικήσεις, να μεγαλώσεις τα παιδιά σου, να συνυπάρξεις με τους φίλους και γείτονες σου. Είναι ο τόπος που ακόμη χαίρεσαι να περπατάς χωρίς να βιάζεσαι να κλειστείς στο σπίτι σου, να κάθεσαι στον ίσκιο της πλατείας Μερκούρη, να σκαρφαλώνεις στα μονοπάτια του λόφου Φιλοπάππου.

 Από το 2008 η γειτονιά μας και ιδιαίτερα το τμήμα αυτής που ξεκινά από το λόφο Φιλοπάππου και εκτείνεται έως την οδό Δημοφώντος, κινδυνεύει να καταστραφεί από την ανεξέλεγκτη ίδρυση επιχειρήσεων υγειονομικού ενδιαφέροντος (εστιατόρια, μεζεδοπωλεία, καφέ, μπαρ). Με τη «συνδρομή» εφημερίδων και free press ξεκίνησε η διαφήμιση της περιοχής μας ως ο «γραφικός παράδεισος της Αθηναϊκής διασκέδασης». Η δημοτική αρχή, στην καλύτερη των περιπτώσεων, επέτρεψε και επιτρέπει στα οικονομικά συμφέροντα της νύχτας να εγκατασταθούν στη γειτονιά μας και να λυμαίνονται αυτή. Τη στιγμή αυτή σε ακτίνα μικρότερη των 400 μέρων λειτουργούν περισσότερα από 30 καταστήματα υγειονομικού ενδιαφέροντος, ενώ εκκρεμεί η αδειοδότηση πολλαπλάσιων επιχειρήσεων. Οι περισσότερες των επιχειρήσεων λειτουργούν καθ’ υπέρβαση των αδειών ίδρυσης τους, πολλές από αυτές άνοιξαν και λειτουργούν επί σειράς ετών χωρίς καμία αδειοδότηση, όλες καταλαμβάνουν παράνομα το σύνολο των πεζοδρομίων στερώντας κάθε πρόσβαση και ασφαλή διέλευση στους κατοίκους.

Η δημοτική αρχή έως σήμερα επιτρέπει στις επιχειρήσεις να λειτουργούν ανεξέλεγκτα. Χορηγεί άκριτα νέες άδειες χωρίς να ελέγχει την τήρηση αυτών. Αδιαφορεί για την ασφαλή διαβίωση των κατοίκων.

 Οι κάτοικοι προσπαθούν να προστατέψουν το δικαίωμα στην ασφαλή διαβίωση με συνεχείς καταγγελίες στις αρμόδιες αρχές, οι οποίες καταλήγουν στο συνεχή εμπαιγμό τους. Τον Οκτώβριο του 2009, ένας από εμάς τους κατοίκους, δέχθηκε τρομοκρατική εμπρηστική επίθεση στο σπίτι του. Κάηκε ο ισόγειος όροφος του σπιτιού του και κινδύνευσαν τα μικρά παιδιά του και οι ηλικιωμένοι γονείς του. Το Μεγάλο Σάββατο, στις 4:45 τα ξημερώματα ακολούθησε δεύτερη απόπειρα εμπρησμού, αυτή τη φορά στο σπίτι κατοίκων στην οδό Τρώων. Οι δράστες έριξαν δύο βόμβες μολότοφ στην είσοδο της κατοικίας τους στον ισόγειο όροφο και στην μπαλκονόπορτα του πρώτου ορόφου, με στόχο τον εμπρησμό των κατοικιών. Η άμεση αντίδραση των ενοίκων ήταν και πάλι αυτή που απέτρεψε την εξάπλωση της φωτιάς και την αποφυγή θυμάτων. Για δεύτερη φορά δε θρηνήσαμε θύματα από καθαρή τύχη.

Η «ευθύνη» των ανωτέρω κατοίκων εξαντλείται στο γεγονός ότι από κοινού με την επιτροπή κατοίκων Άνω Πετραλώνων απαιτούν από τις αρμόδιες αρχές τον σεβασμό στο δικαίωμα της κατοικίας και της ασφαλούς διαβίωσης.

Ως κάτοικοι δηλώνουμε ότι:

  • Η επίθεση στο σπίτι ενός από εμάς αποτελεί επίθεση στα σπίτια όλων μας.
  • Θα προστατέψουμε τη γειτονιά μας απέναντι στα οικονομικά συμφέροντα που την απειλούν με καταστροφή.
  • Καλούμε το σύνολο των κατοίκων από κοινού να προστατεύσουμε τον τόπο που επιλέξαμε να κατοικήσουμε.
  • Γνωρίζουμε στους θαμώνες των μαγαζιών ότι η δική τους διασκέδαση στηρίζεται στον καθημερινό εκφοβισμό και τρομοκράτηση των κατοίκων

Η επιτροπή κατοίκων Άνω Πετραλώνων

Γκάζι: Ο εκλαϊκευμένος εξευγενισμός

Αναδημοσίευση

Το ζήτημα της “αποικιοποίησης” των Άνω Πετραλώνων και της μετατροπής τους σε ζώνη κατανάλωσης (Κυδαντιδών, Τρώων, πλατεία Μερκούρη) μας έχει απασχολήσει και στο παρελθόν σε αυτόν εδώ τον ιστότοπο. Ούτως ή άλλως παραμένει ανοιχτό (και πως δε θα μπορούσε άλλωστε…), ως σημείο αιχμής ανάμεσα στους γενικότερους προβληματισμούς για το πώς θα γίνουν πιο ανθρώπινες και ζωντανές οι γειτονιές μας.

Παρακάτω θα αναδημοσιεύσουμε το άρθρο ενός επίκουρου καθηγητή αρχιτεκτονικού σχεδιασμού στο πανεπιστήμιο της Πάτρας, του Πάνου Δραγώνα, όπως αυτό δημοσιεύτηκε στον ιστότοπο greekarchitects.gr. Αναφέρεται στο Γκάζι, στο σταδιακό “εξευγενισμό”  (gentrification) της γειτονιάς μέσα σε ένα ορίζοντα χρόνου που ξεκινάει από τις αρχές της δεκαετίας του 1990 και φτάνει μέχρι τις ημέρες μας.

Σίγουρα, επιπλέον πηγή σκέψης και γνώσης για όσους παλεύουμε -και εδώ-, απέναντι στην αλλοτρίωση και την εξατομίκευση, να διατηρήσουμε την κοινότητα της γειτονιάς. Η μνήμη κάποιες φορές είναι πολύ σημαντικό εφόδιο…

dragonas.2009.12.01

Η ιστορία έχει επαναληφθεί αρκετές φορές σε διαφορετικές πόλεις:

Μια κεντρική περιοχή απελευθερώνεται από τις βιομηχανικές χρήσεις του παρελθόντος. Οι ανήσυχες δημιουργικές ομάδες της πόλης δεν αργούν να ανακαλύψουν τη γοητεία των εγκαταλελειμμένων κτηρίων. Ανοίγουν τα πρώτα μπαρ, εστιατόρια, θέατρα, αλλά και χώροι εργασίας και καταστήματα. Οι πιο τολμηροί μετατρέπουν τα παλαιά κτίσματα σε κατοικίες. Άνθρωποι διαφορετικής κουλτούρας συνυπάρχουν σε έναν απρόβλεπτο αστικό χώρο γεμάτο μνήμες και αντιφάσεις. Σύντομα τα νέα διαδίδονται. Στην αρχή από στόμα σε στόμα και στη συνέχεια μέσα από τα περιοδικά. Στην περιοχή αρχίζουν να γίνονται επενδύσεις και έργα υποδομής. Η αξία της γης ανεβαίνει και η εύθραυστη ισορροπία ανατρέπεται. Οι παλαιοί κάτοικοι δεν μπορούν να αντιμετωπίσουν τις νέες οικονομικές απαιτήσεις και εγκαταλείπουν την περιοχή. Το ίδιο συμβαίνει και με τις ανήσυχες ομάδες που την ανακάλυψαν. Η περιοχή προσελκύει πλέον ανώτερα οικονομικά στρώματα και αλλάζει οριστικά ταυτότητα.

Το παραπάνω φαινόμενο είναι γνωστό στη διεθνή βιβλιογραφία με τον όρο “gentrification” που στα ελληνικά μπορεί να αποδοθεί ως “εξευγενισμός”. Πρόκειται για μια σύνθετη διαδικασία αστικού μετασχηματισμού με διαφορετικές διαστάσεις. Η σημαντικότερη από αυτές είναι η οικονομική καθώς ο εξευγενισμός του αστικού χώρου υποκινείται από επενδυτικές πρωτοβουλίες που έχουν ως στόχο την αξιοποίηση ακίνητης περιουσίας. Ιδιαίτερη βαρύτητα έχει η πολιτιστική διάσταση του θέματος, και πιο συγκεκριμένα η σχέση της κτηματαγοράς με τον καλλιτεχνικό χώρο, καθώς το έναυσμα για τον εξευγενισμό μιας περιοχής δίνεται από τις δημιουργικές ομάδες που τον “ιχνηλατούν” και ανοίγουν τον δρόμο για τους επερχόμενους επενδυτές. Μια τρίτη διάσταση του ζητήματος είναι, βέβαια, η κοινωνική καθώς σε όλη την παραπάνω διαδικασία επηρεάζονται ανθρώπινες ζωές, μετακινούνται πληθυσμοί και διαλύονται τοπικές κοινότητες.

Η αθηναϊκή εμπειρία εξευγενισμού αστικών περιοχών, όπως το Γκάζι, είναι σχετικά νέα. Το πρώτο και πιο γνωστό παράδειγμα αποτυχημένης απόπειρας εξευγενισμού είναι αυτό του Ψυρρή, ενώ στις μέρες μας βρίσκονται σε εξέλιξη ανάλογοι μετασχηματισμοί στον Κεραμεικό και το Μεταξουργείο. Όπως θα δούμε στη συνέχεια, η αθηναϊκή εμπειρία του εξευγενισμού ακολουθεί, μέχρι ενός σημείου, την ανάλογη διεθνή εμπειρία.  Το τελικό αποτέλεσμα, όμως, καθορίζεται από τον ιδιόρρυθμο τρόπο ανάπτυξης και τις θεσμικές δυσλειτουργίες της ελληνικής πόλης.

dragonas.2009.12.02

Η νεώτερη ιστορία της περιοχής γύρω από το Γκάζι ξεκινάει το 1984 όταν το εργοστάσιο φωταερίου διακόπτει τη λειτουργία του. Την περίοδο αυτή, οι κάτοικοι της περιοχής είναι στην πλειοψηφία τους  φτωχοί μουσουλμάνοι εργάτες από τη Θράκη. Το Γκαζοχώρι έχει κακή φήμη και ο μέσος αθηναίος το αποφεύγει. Η περιοχή φιλοξενεί βιοτεχνίες και συνεργεία αυτοκινήτων ενώ τα χαμηλά ενοίκια προσελκύουν το νέο κύμα οικονομικών μεταναστών.

Η διακοπή λειτουργίας του εργοστασίου επιτρέπει την αποκάλυψη του ιδιαίτερου αρχιτεκτονικού χαρακτήρα της περιοχής, η οποία περιλαμβάνει τόσο τα περίτεχνα βιομηχανικά κτήρια του Γκαζιού όσο και τα λαϊκά σπίτια στο Γκαζοχώρι που διατηρούνται ακόμη ανέπαφα. Η ανακάλυψη του χώρου ακολουθεί διαδοχικές φάσεις: Η πρώτη “ιχνηλάτηση” του γίνεται στις αρχές της δεκαετίας του 1990 από την τοπική gay κοινότητα. Στην περιοχή ανοίγουν τα πρώτα club και μετακομίζουν οι πρώτοι νέοι κάτοικοι επωφελούμενοι από τα χαμηλά ενοίκια της εποχής. Καθοριστική είναι η δημιουργία των δύο κύριων πολιτιστικών χώρων της οδού Πειραιώς: Το 1999 ξεκινάει η λειτουργία της Τεχνόπολης του Δήμου Αθηναίων στο παλαιό εργοστάσιο φωταερίου• ενώ το 2003 εγκαινιάζεται το Μουσείο Μπενάκη, το σημαντικότερο κτήριο πολιτισμού στην ευρύτερη περιοχή μέχρι σήμερα.

dragonas.2009.12.03

Στο διάστημα αυτό, το Γκάζι γνωρίζει τη μεγαλύτερη ακμή του. Τα έργα ενοποίησης των αρχαιολογικών χώρων της Αθήνας φτάνουν μέχρι την πόρτα της Τεχνόπολης. Κυκλοφορεί ακόμη η φήμη ότι εκεί πρόκειται να δημιουργηθεί το νέο κτήριο της Λυρικής Σκηνής. Η γενικότερη ευδαιμονία που επικρατεί στην Αθήνα το 2004 αντανακλάται στην περιοχή, που προβάλλεται ως ο κύριος χώρος έκφρασης των δημιουργικών ομάδων της πόλης. Την περίοδο αυτή, οι αυξημένοι ρυθμοί οικονομικής ανάπτυξης ενθαρρύνουν τη διάδοση νέων προτύπων ζωής τα οποία επικεντρώνονται στον καταναλωτισμό και την αναζήτηση νέων αστικών εμπειριών. Τα πρότυπα αυτά εκφράζονται στην περιοχή με δύο τρόπους:

Ο πρώτος αφορά στην ανάπτυξη νέων χώρων διασκέδασης με ιδιαίτερη αισθητική άποψη που δεν απευθύνονται πλέον μόνο στην gay κοινότητα. Ήδη από τα τέλη της δεκαετίας του ‘90, στις οδούς Περσεφόνης και Ανδρονίκου ανοίγουν τα πρώτα club και εστιατόρια που προσελκύουν ευρύτερο κοινό.

dragonas.2009.12.04

Το κοινό αυτό περιλαμβάνει νέες ομάδες πληθυσμού οι οποίες επιθυμούν να κατοικήσουν στο κέντρο της πόλης. Οι ομάδες αυτές είναι ευκατάστατες, έχουν υψηλό επίπεδο μόρφωσης και αισθητική άποψη, και ενδιαφέρονται για την απόκτηση κατοικίας υψηλών προδιαγραφών, δίχως  να έχουν αναγκαστικά σχηματίσει οικογένεια. Οι ομάδες αυτές επιθυμούν να κατοικήσουν στο κέντρο της πόλης, μακριά από τα προάστια στα οποία έχουν μεγαλώσει, αλλά κοντά στους χώρους εργασίας και διασκέδασης τους. Η παραπάνω τάση προσφέρει την αφορμή για την οικιστική ανάπτυξη της περιοχής. Τα μικροσκοπικά οικόπεδα της περιοχής, σε συνδυασμό με την απαίτηση για ευέλικτους χώρους διαβίωσης, οδηγούν στη δημιουργία πολυκατοικιών με νεωτερικό χαρακτήρα όπου κυριαρχούν τα διαμερίσματα τύπου loft.

dragonas.2009.12.05

Σε αυτή τη φάση φαίνεται ιδιαίτερα πιθανό ότι η διαδικασία του εξευγενισμού θα ολοκληρωθεί ακολουθώντας τα διεθνή πρότυπα. Η ανάπτυξη της περιοχής προσφέρει σημαντικές ευκαιρίες επένδυσης σε ακίνητη περιουσία καθώς η αξία της γης πολλαπλασιάζεται. Η ανθρωπογεωγραφία έχει αρχίσει να μεταβάλλεται καθώς ο πληθυσμός των μουσουλμάνων κατοίκων αδυνατεί να αντισταθεί στη νέα οικονομική πραγματικότητα. Τα συνεργεία και οι βιοτεχνίες μειώνονται καθώς όλο και περισσότερα οικόπεδα οικοδομούνται και μετατρέπονται σε μικρές πολυτελείς πολυκατοικίες. Αντίστοιχα, βέβαια, εγκαταλείπουν την περιοχή και οι πρώτοι τολμηροί κάτοικοι της, οι “ιχνηλάτες” του εξευγενισμού, είτε επειδή δεν μπορούν να αντιμετωπίσουν το νέο αυξημένο κόστος διαβίωσης είτε επειδή δεν τους εκφράζει το νέο καταναλωτικό lifestyle της περιοχής. Είναι άλλωστε δεδομένο ότι το Γκάζι έχει εγκαταλείψει την “υπόγεια” αισθητική της δεκαετίας του ‘90 και εκφράζει πλέον τη mainstream αθηναϊκή κουλτούρα.

Σε αυτή τη φάση, όλα δείχνουν ότι το Γκάζι μπορεί να εξελιχθεί σε μια συνοικία υψηλών προδιαγραφών ικανή να φιλοξενήσει τη νέα ελίτ της πόλης, ακολουθώντας τα πρότυπα “εξευγενισμένων” περιοχών όπως το Lower East Side της Νέας Υόρκης. Κάτι τέτοιο βέβαια -ευτυχώς ή δυστυχώς- ουδέποτε συνέβη και σήμερα πλέον δείχνει απίθανο να συμβεί.  Τα δύο τελευταία χρόνια, το Γκάζι ακολουθεί μια διαφορετική πορεία η οποία καθορίζεται από συγκεκριμένα γεγονότα αλλά και την αδυναμία διαχείρισης του αστικού χώρου από τους φορείς της πόλης:

Ένα κρίσιμο γεγονός για την εξέλιξη της περιοχής είναι η άφιξη του Μετρό. Το άνοιγμα του σταθμού στον Κεραμεικό το 2007 πολλαπλασιάζει τους επισκέπτες του χώρου και μετατρέπει το Γκάζι σε περιοχή μαζικής διασκέδασης. Στην πλατεία που δημιουργείται γύρω από το σταθμό αναπτύσσονται τυποποιημένοι χώροι μαζικής αναψυχής (καφετέριες, εστιατόρια, ταβέρνες) που δεν θυμίζουν σε τίποτα ούτε την “υπόγεια” gay κουλτούρα της δεκαετίας του 1990 αλλά και ούτε τους mainstream χώρους της ευκατάστατης ελίτ των περασμένων ετών.

dragonas.2009.12.06

Μια δεύτερη, παράλληλη, εξέλιξη αφορά στη μεταφορά μεγάλων χώρων νυκτερινής διασκέδασης κατά μήκος της Ιεράς Οδού και της Πειραιώς. Οι επιχειρηματίες της νύχτας συνειδητοποιούν εγκαίρως την δυναμική της περιοχής και σποκτούν σε χαμηλές τιμές μεγάλης έκτασης χώρους. Η λειτουργία των μεγάλων νυχτερινών κέντρων δίνει προαστιακό χαρακτήρα στο ίδιο το κέντρο της πόλης, καθώς δημιουργούνται χώροι μεγάλης συγκέντρωσης όπου η πρόσβαση γίνεται με αυτοκίνητο. Την ίδια, βέβαια, στιγμή ο νέος χαρακτήρας της περιοχής ακυρώνει οποιαδήποτε προοπτική για την πολυσυζητημένη πολιτιστική ανάπτυξη της.

Στο σημείο αυτό οι ρυθμοί ανάπτυξης έχουν ήδη αρχίσει να οδηγούν την πόλη σε αδιέξοδο. Η ξέφρενη επέκταση των χώρων αναψυχής προκαλεί τη δυσαρέσκεια των νέων κατοίκων που ξαφνικά βρίσκονται εγκλωβισμένοι σε ένα περιβάλλον τελείως διαφορετικό από αυτό που τους προσέλκυσε. Τα πρότυπα αστικής κατοίκησης που αναπτύχθηκαν στην περιοχή τα προηγούμενα χρόνια βρίσκονται αντιμέτωπα με την εισβολή προαστιακών προτύπων μαζικής διασκέδασης,  όπως τα μεγάλα νυχτερινά κέντρα, τα εμπορικά κέντρα και οι μετακινήσεις με αυτοκίνητο. Το όραμα της κατοίκησης στο Γκάζι έχει αρχίσει πλέον να ξεθωριάζει.

Η χαριστική βολή θα δοθεί στην περιοχή με την οικονομική κρίση του 2008. Η περιοχή βρίσκεται πλέον σε μια νέα ιδιόμορφη φάση εξέλιξης η οποία μπορεί να παρομοιαστεί με ανακωχή ή ψυχρό πόλεμο. Το Γκάζι, βέβαια, εξακολουθεί ακόμη και σήμερα να είναι γεμάτο αντιφάσεις:

Ο παλιός χαρακτήρας της περιοχής δεν έχει απαλειφθεί. Οι μικροί μουσουλμάνοι κάτοικοι παίζουν ακόμη και σήμερα στην κεντρική πλατεία της γειτονιάς. Ενώ αρκετά από τα παλιά λαϊκά σπίτια τους εξακολουθούν να διακρίνονται, ανάμεσα στα lofts, χάρη στα απλωμένα ρούχα και τις δορυφορικές κεραίες τους. Αντίστοιχα, πολλά από τα παλαιά συνεργεία της περιοχής εξακολουθούν να λειτουργούν ανάμεσα σε μετά-μοντέρνες  ταβέρνες και καφετέριες.

dragonas.2009.12.07

Η σύγκρουση μεταξύ των δραστηριοτήτων κατοίκησης και αναψυχής δεν έχει ακόμη λήξει. Ο δραστήριος τοπικός σύλλογος κατοίκων οργανώνει συστηματικά κινητοποιήσεις ενάντια στην παρατεταμένη υποβάθμιση της περιοχής. Ακόμη και σήμερα, εξακολουθούν να κτίζονται νέες πολυκατοικίες τύπου loft, αν και σε πολλές περιπτώσεις είναι εμφανής η υποχώρηση στην ποιότητα κατασκευής και τις παροχές. Αντίστοιχα, οι χώροι διασκέδασης γύρω από τον σταθμό του μετρό εξακολουθούν να είναι γεμάτοι κόσμο.

dragonas.2009.12.08

Στην περιοχή δημιουργούνται νέοι χώροι πολιτισμού, αν και αυξάνονται οι αμφιβολίες τόσο για τη σκοπιμότητα ορισμένων πρωτοβουλιών όσο και για την αποτελεσματικότητα τους. Ο Δήμος Αθηναίων πρόσφατα αποφάσισε τη μετατροπή του αεριοφυλακίου Δ15, του κύριου τοποσήμου της περιοχής, σε συναυλιακό χώρο. Η απόφαση αυτή προκαλεί σοβαρή ανησυχία για τον κίνδυνο κακοποίησης ενός ακόμη μνημείου της τοπικής βιομηχανικής αρχιτεκτονικής από την ίδια τη Δημοτική αρχή. Μια πιο ευχάριστη εξέλιξη αφορά στη μετεγκατάσταση στην Ιερά Οδό, στον χώρο του παλαιού κινηματογράφου “Λαϊς”, της Ταινιοθήκης της Ελλάδος. Η νέα Ταινιοθήκη μπορεί να επαινεθεί για την προσεκτική παρέμβαση στο παλαιό κέλυφος και τη λιτή αρχιτεκτονική της (Αρχιτέκτονες: Ν. Μπελαβίλας και Β. Τροβά). Την ίδια, όμως, στιγμή προκαλεί μελαγχολία η άνιση σύγκριση του νέου χώρου με το ευρύτερο περιβάλλον της Ιεράς οδού όπου κυριαρχούν εμπορικά κέντρα,  μεγάλες «πίστες» λαϊκής διασκέδασης και πλυντήρια αυτοκινήτων.

dragonas.2009.12.09

Οι έντονες αντιφάσεις που διαπιστώνονται ανάμεσα στην Πειραιώς και την Ιερά Οδό δεν οφείλονται στην ιδιαίτερη δυναμική του αστικού χώρου αλλά στην αποδιάρθρωση του. Το σύγχρονο Γκάζι είναι αποτέλεσμα ενός εκλαϊκευμένου εξευγενισμού, μιας ημιτελούς προσπάθειας μετασχηματισμού, που αλλοίωσε την ταυτότητα της πόλης δίχως να καταφέρει να επιβάλει τους όρους της. Η οικοδομική δραστηριότητα είναι πλέον περιορισμένη και δεν φαίνεται ικανή να μετασχηματίσει την περιοχή. Η πολιτιστική δραστηριότητα είναι υποβαθμισμένη. Τα εμπνευσμένα graffiti στους τοίχους των παλαιών σπιτιών δεν αποκρύπτουν το γεγονός ότι οι δημιουργικές ομάδες της πόλης έχουν ήδη εγκαταλείψει το Γκάζι και στην περιοχή κυριαρχούν τα μεγάλα νυχτερινά κέντρα διασκέδασης. Τέλος, η περιοχή εξακολουθεί να αποτελεί πεδίο κοινωνικής σύγκρουσης καθώς η τοπική κοινότητα έχει μεν δεχτεί σοβαρά πλήγματα, αλλά παραμένει ζωντανή και αντιμετωπίζει από κοινού με τους νέους κατοίκους την εισβολή της μαζικής διασκέδασης.

Μετά το 2004, στην Αθήνα δεν έχει παρουσιαστεί κανένα αξιόπιστο σχέδιο στρατηγικής ανάπτυξης. Η πολιτεία και η τοπική αυτοδιοίκηση έχουν αφήσει την εξέλιξη της πόλης  στα χέρια των επιχειρηματιών της κτηματαγοράς. Η ανάπτυξη της Αθήνας καθορίζεται από ένα οικονομικό παιγνίδι στο οποίο αντιμάχονται μικροί επιχειρηματίες και κολοσσοί, εταιρίες με αίσθημα κοινωνικής ευθύνης και καιροσκόποι, νομοταγείς επιχειρηματίες και διεφθαρμένα κυκλώματα. Πολλά από τα προβλήματα που διαπιστώνονται στο Γκάζι, θα μπορούσαν να είχαν αποφευχθεί εάν η πολιτεία και η τοπική αυτοδιοίκηση είχαν πιο ενεργό ρόλο στην αντιμετώπιση των πολεοδομικών προβλημάτων.  Κάτι τέτοιο, βέβαια, δεν συμβαίνει οπότε και η ανάπτυξη της ελληνικής πόλης εξακολουθεί, ακόμη και σήμερα, να βασίζεται στον καιροσκοπισμό και την ιδιωτική κερδοσκοπία. Η πολιτική αυτή βοηθάει στη βραχυπρόθεσμη, μόνον, ανάπτυξη της οικονομικής δραστηριότητας. Το παράδειγμα του Γκαζιού μας διδάσκει ότι ο συγκεκριμένος τρόπος ανάπτυξης φέρνει την πόλη σε αδιέξοδο, καθώς τα τοπικά χαρακτηριστικά εξαλείφονται και οι μεγάλες ευκαιρίες  σπαταλούνται. Η ταυτότητα της πόλης ξεθωριάζει και οι επιλογές που προσφέρει στους κατοίκους και τους επισκέπτες της καθημερινά περιορίζονται. Εάν αυτή η πορεία δεν ανακοπεί, είναι δεδομένο ότι η μελλοντική Αθήνα, κορεσμένη από την αλόγιστη εκμετάλλευση, θα έχει περιορισμένες δυνατότητες επιβίωσης στον διεθνή ανταγωνισμό των πόλεων.

Πετράλωνα και Γκάζι, Θησείο και Ψυρρή, στα μαγαζιά τα κέρδη σ’ εμάς καμένη γη

Διαδήλωση το μεσημέρι της Κυριακής στις γειτονιές των Άνω Πετραλώνων και του Θησείου, ύστερα από κάλεσμα της λαϊκής συνέλευσης κατοίκων. Διαδήλωση αλληλεγγύης στον αγωνιστή κάτοικο Γ. Γιαννατσή το σπίτι του οποίου δέχτηκε εμπρηστική επίθεση στις 20 Νοεμβρίου, διαδήλωση υπεράσπισης των δημόσιων χώρων, διαδήλωση που έδειξε ότι κανένας δεν είναι μόνος τους και οι επιθέσεις των εμπόρων της διασκέδασης και των μπράβων τους δε μας τρομοκρατούν.

poreia_kydantinwn291109

350 περίπου άτομα πορεύτηκαν στους κεντρικούς δρόμους των Άνω Πετραλώνων και του Θησείου, μεταξύ αυτών και τα σημεία τα οποία έχουν μετατραπεί σε ζώνες κατανάλωσης. Καλλισθένους, Κυδαντιδών, Δημοφώντος, Νηλέως, Ηρακλειδών, Τριών Ιεραρχών, Τρώων και κατάληξη στην πλατεία Μερκούρη.

plateia_merkouri_291109

synthima291109

synthima01291109

trwwn_poreia291109

Κατά διαστήματα έντονος ο παλμός και ευφάνταστα τα συνθήματα. ακούστε το καλά μπράβοι-εμπρηστές κάτω τα χέρια απ’ τους αγωνιστές, Πετράλωνα και Γκάζι Θησείο και Ψυρρή, στα μαγαζιά τα κέρδη σ’ εμάς καμένη γη, μπράβοι μαγαζάτορες παρακρατικοί, όλα τα καθάρματα δουλεύουν μαζί, κάψατε ένα σπίτι σκεφτείτε το καλά, σας βλέπουμε Δεκέμβρη χωρίς τα μαγαζιά, μπράβοι καίνε σπίτια φυλάνε μαγαζιά, εμείς θα τους τσακίσουμε σε κάθε γειτονιά, ενάντια στο κέρδος και το βόλεμα, οι δημόσιοι χώροι δεν είναι εμπόρευμα, ενάντια στα κέρδη των αφεντικών, αυτοοργάνωση όλων των γειτονιών, ξυπνάτε γειτόνοι πριν να ’ναι αργά, τα σπίτια σας θα γίνουνε μοντέρνα μαγαζιά κ.α.

dimofontos_poreia291109

irakleidwn_thissio291109

Στην Τριών Ιεραρχών συναντήσαμε και μία διμοιρία η οποία φυλούσε τους νεοδημοκράτες οι οποίοι βρίσκονταν στο εκλογικό κέντρο που είχε στηθεί για τις εκλογές αρχηγού τους. Αφού στολίστηκαν μπάτσοι και δεξιοί με τα… απαραίτητα, η διαδήλωση κινήθηκε προς την πλατεία Μερκούρη, όπου και διαλύθηκε.

eklogiko_mpatsoi291109

Το νέο ραντεβού της λαϊκής συνέλευσης ορίστηκε για την Κυριακή 13 Δεκεμβρίου, στις 12 το μεσημέρι στην πλατεία Μερκούρη.

Και ένα μικρό υστερόγραφο για το τέλος. Απ’ ότι φαίνεται οι έμποροι της διασκέδασης αφού είδαν ότι ο εμπρησμός δεν μας τρομοκράτησε αποφάσισαν να το γυρίσουν στην προπαγάνδα. Κάπως έτσι εξηγείται ένα συκοφαντικό κείμενο Α4 (ανάξιο αναπαραγωγής) που κολλήθηκε πάνω στις αφίσες της διαδήλωσης ξημερώματα Κυριακής. Μεταμεσονύχτιες ώρες τοιχοκολλήθηκε και μεταμεσονύχτιες ώρες βρήκε τη θέση που του αρμόζει, στους κάδους σκουπιδιών.

Δουλειά και καταναγκασμός δεν είναι διασκέδαση | εκδήλωση-συζήτηση στην κατάληψη του ΠΙΚΠΑ

ekdilosi_ygeia_pikpa

Το Σάββατο 28 Νοεμβρίου, στην κατάληψη του ΠΙΚΠΑ (Τιμοδήμου και Αντωνιάδου, στα Άνω Πετράλωνα) θα πραγματοποιηθεί εκδήλωση από τον συμβουλευτικό χώρο υγείας για τις επιπτώσεις στο σώμα τους και τα βιώματα των εργαζομένων στη βιομηχανία της διασκέδασης. Παρακάτω παρατίθεται το κείμενο της αφίσας που τοιχοκολλείται αυτές τις ημέρες:

Καφετέριες, μπαρ, ταβέρνες και εστιατόρια: χιλιάδες τραπεζοκαθίσματα σε γειτονιές όπως τα Πετράλωνα εισβάλλουν στο χρόνο της καθημερινής ζωής. Ο δημόσιος χώρος επανοργανώνεται ως χώρος κατανάλωσης -και ως παράπλευρη απώλεια η “ανάπτυξη” της περιοχής συνεπάγεται την εκτόξευση των ενοικίων και τον εξοστρακισμό των κατοίκων. Άνθρωποι και χώρος θα πρέπει να υποταχθούν στις επιταγές μίας μηχανής κατανάλωσης και χρήματος.

Μία εκδήλωση για τους/τις εργαζόμενους/ες στη βιομηχανία της κατανάλωσης., για τις επιπτώσεις στο σώμα τους, τις εμπειρίες και τα βιώματά τους.

Στο εσωτερικό της μηχανής, πίσω από τον πάγκο του μπαρ ή ανάμεσα στα τραπέζια, δεκάδες χιλιάδες εργαζόμενοι/ες δουλεύουν εξαντλητικά μέρα-νύχτα και για ένα απαράδεκτο μεροκάματο, πολλές φορές χωρίς ένσημα, παγιδεύονται σε μία συνθήκη εντατικής εκμετάλλευσης χωρίς νόημα και χωρίς μέλλον.

Δουλειά και καταναγκασμός δεν είναι διασκέδαση | εκδήλωση-συζήτηση στην κατάληψη του ΠΙΚΠΑ

ekdilosi_ygeia_pikpa

Το Σάββατο 28 Νοεμβρίου, στην κατάληψη του ΠΙΚΠΑ (Τιμοδήμου και Αντωνιάδου, στα Άνω Πετράλωνα) θα πραγματοποιηθεί εκδήλωση από τον συμβουλευτικό χώρο υγείας για τις επιπτώσεις στο σώμα τους και τα βιώματα των εργαζομένων στη βιομηχανία της διασκέδασης. Παρακάτω παρατίθεται το κείμενο της αφίσας που τοιχοκολλείται αυτές τις ημέρες:

Καφετέριες, μπαρ, ταβέρνες και εστιατόρια: χιλιάδες τραπεζοκαθίσματα σε γειτονιές όπως τα Πετράλωνα εισβάλλουν στο χρόνο της καθημερινής ζωής. Ο δημόσιος χώρος επανοργανώνεται ως χώρος κατανάλωσης -και ως παράπλευρη απώλεια η “ανάπτυξη” της περιοχής συνεπάγεται την εκτόξευση των ενοικίων και τον εξοστρακισμό των κατοίκων. Άνθρωποι και χώρος θα πρέπει να υποταχθούν στις επιταγές μίας μηχανής κατανάλωσης και χρήματος.

Μία εκδήλωση για τους/τις εργαζόμενους/ες στη βιομηχανία της κατανάλωσης., για τις επιπτώσεις στο σώμα τους, τις εμπειρίες και τα βιώματά τους.

Στο εσωτερικό της μηχανής, πίσω από τον πάγκο του μπαρ ή ανάμεσα στα τραπέζια, δεκάδες χιλιάδες εργαζόμενοι/ες δουλεύουν εξαντλητικά μέρα-νύχτα και για ένα απαράδεκτο μεροκάματο, πολλές φορές χωρίς ένσημα, παγιδεύονται σε μία συνθήκη εντατικής εκμετάλλευσης χωρίς νόημα και χωρίς μέλλον.

Δε μας φοβίζουν οι εμπρηστές, θα μας βρουν μπροστά τους!

poreia_emprismos

Τον τελευταίο καιρό οι κάτοικοι των Άνω Πετραλώνων αποφασίσαμε, μέσα από αυτοοργανωμένες λαϊκές συνελεύσεις και κινητοποιήσεις, να αντισταθούμε στην επέλαση της βιομηχανίας της διασκέδασης στη γειτονιά μας, στην απόπειρα μετατροπής μίας από τις τελευταίες ανθρώπινες γειτονιές της Αθήνας σε πεδίο ασυδοσίας επιχειρηματιών και εργολάβων. Ήδη από την πρώτη λαϊκή συνέλευση, που πραγματοποιήθηκε στις 8/11, η ενόχληση ορισμένων από την κίνηση των κατοίκων εκφράστηκε με έντονες υποδείξεις και χαλαρές απειλές…

Τα ξημερώματα της Παρασκευής 20/11 έγινε εμπρηστική επίθεση στο σπίτι κατοίκου των Πετραλώνων, παρόντα σε όλους τους αγώνες που έχουμε δώσει τα τελευταία χρόνια στην περιοχή.  Οι δράστες της επίθεσης έσπασαν την είσοδο της πολυκατοικίας όπου διαμένει ο Γιάννης και έριξαν εύφλεκτο υγρό, στο οποίο στη συνέχεια έβαλαν φωτιά, θέτοντας σε άμεσο κίνδυνο τη ζωή του και των μελών της οικογένειάς του, καθώς φυσικά και των υπόλοιπων ένοικων της πολυκατοικίας. Θεωρούμε ότι η επίθεση στρέφεται εναντίον όλων μας.

ΠΟΡΕΙΑ  – ΣΥΓΚΕΝΤΡΩΣΗ ΔΙΑΜΑΡΤΥΡΙΑΣ

ΚΥΡΙΑΚΗ 29/11 – 12.00 – ΠΛΑΤΕΙΑ ΜΕΡΚΟΥΡΗ

Λαϊκή συνέλευση κατοίκων Πετραλώνων, Θησείου, Κουκακίου

Εικόνες από τη γειτονιά: παρκάροντας πάνω στην ίδια τη ζωή μας!

kolokotroni

Κουκάκι, οδός Γ. Κολοκοτρώνη. «No parking. Lives a family here». Εύγλωττη η επιγραφή που συνοδεύει το τεχνητό φράγμα που έχει τοποθετήσει η οικογένεια, τελευταία πράξη ενός έργου που ουκ ολίγες φορές έχει παιχτεί μπροστά στην πόρτα του σπιτιού τους! Μηχανές και αυτοκίνητα, όχι μόνο να παρκάρουν πάνω στο πεζοδρόμιο, αλλά να παρκάρουν κυριολεκτικά πάνω στην ίδια τη ζωή τους!

Αλλά, για σκέψου, είναι ατυχία να νοικιάζεις ημιυπόγειο διαμέρισμα σε έναν δρόμο όπου ο όγκος των τροχοφόρων που καλείται να εξυπηρετήσει καθημερινά ακολουθεί μία αυξητική τάση. Και δεν είναι μόνο οι θέσεις στάθμευσης των θαμώνων των τριών ταβερνών που βρίσκονται περιμετρικά του σημείου αναφοράς μας, αλλά και η συνήθεια των μόνιμων κατοίκων του δρόμου να παρκάρουν αυτοκίνητα και μηχανές έξω από την πόρτα του σπιτιού τους (σε σημείο να αναρωτιέσαι, αν είχαν τη δυνατότητα, θα το έπαιρναν και αγκαλιά στο κρεβάτι τους;).

Και μία ακόμη σημείωση. Η Κολοκοτρώνη είναι ο δρόμος ο οποίος συνδέει το Κουκάκι με τα Άνω Πετράλωνα και τον ηλεκτρικό σταθμό. Χαρακτηριστικό κομμάτι της κίνησης σε αυτό τον άξονα είναι η γραμμή 15 του τρόλεϊ (Πετράλωνα, Σύνταγμα, Πανεπιστημίου, Πατησίων, δικαστήρια, Πολύγωνο). Το τελευταίο διάστημα, όπως μας έχουν μεταφέρει οδηγοί του ΗΛΠΑΠ, η διοίκηση του οργανισμού δρομολογεί την κατάργηση της γραμμής λόγω των προβλημάτων που παρουσιάζονται στην πλατεία Μερκούρη, με τα τρόλεϊ σχεδόν σε καθημερινή βάση να φρακάρουν από τη χωρίς μέτρο στάθμευση του όγκου των οχημάτων που επισκέπτονται την περιοχή κατά τις βραδινές, κυρίως, ώρες. Απ’ ότι φαίνεται η γειτονιά των Άνω Πετραλώνων, μέσα σε λίγα χρόνια (το 2003 καταργήθηκαν άλλες δύο γραμμές τρόλεϊ -οι 22 και 23),  θα μείνει χωρίς τακτική λεωφορειακή σύνδεση με το κέντρο της Αθήνας (μόνη επιλογή, πλέον, ο ηλεκτρικός σιδηρόδρομος). Ένα ακόμη σημάδι που αφήνει η  βιομηχανία της διασκέδασης πάνω στο σώμα της γειτονιάς.

«εικόνες από τα μετ’ όπισθεν»

Κανένας κάτοικος δεν είναι μόνος του! Ενημέρωση από το διήμερο δράσεων ενάντια στους εμπόρους της διασκέδασης.

sineleusi02

Δύο ημέρες δράσεων ενάντια στη μετατροπή των Άνω Πετραλώνων σε ζώνη κατανάλωσης ήταν αυτές που πέρασαν. Δράσεις οι οποίες, μετά τη εμπρηστική επίθεση στο σπίτι αγωνιζόμενου κατοίκου της περιοχής, ήρθαν να υποδηλώσουν με τον πλέον απόλυτο τρόπο ότι κανείς δεν τρομοκρατείται και ότι ο αγώνας που έχει ξεκινήσει τις τελευταίες εβδομάδες θα συνεχιστεί, αμείωτος.

synthima01

Προφανώς οι έμποροι της διασκέδασης, που σχεδίασαν, και οι μπράβοι τους, που υλοποίησαν, την προχθεσινή εμπρηστική επίθεση, δεν υπολόγισαν την κοινωνική δυναμική που έχει αναπτυχθεί, κατά βάση στα Άνω Πετράλωνα, απέναντι στη μετατροπή τους σε καταναλωτικό πάρκο. Όσοι είχαν μάτια, όμως, είδαν, και όσοι θέλησαν να καταλάβουν, κατάλαβαν. Κανένας κάτοικος δεν ήταν μόνος του, κανένας κάτοικος δεν είναι μόνος του!

synthima02

Η βραδινή πορεία του Σαββάτου που ξεκίνησε από την πλατεία Μερκούρη ήταν το πρώτο μήνυμα. 200 άτομα διαδήλωσαν περνώντας από την Κυδαντιδών και την Τρώων φωνάζοντας συνθήματα όπως «έξω οι μπράβοι από τη γειτονιά», «αν δεν αντισταθούμε σ’ όλες τις γειτονιές, οι πόλεις μας θα γίνουν μοντέρνες φυλακές», «ενάντια στα κέρδη και το βόλεμα, οι δημόσιοι χώροι δεν είναι εμπόρευμα», «βενζίνη και μπουκάλι, στου μπράβου το κεφάλι», «ξυπνήστε γειτόνοι πριν να ειναι αργά, τα σπίτια σας θα γίνουνε μόνο μαγαζιά». Και είναι ενδεικτικό ότι οι έμποροι της διασκέδασης ήταν μαζεμένοι (από όλες τις πλευρές). Χαρακτηριστική είναι η στιγμή κατά την οποία, ενώ η διαδήλωση ανέβαινε την Καλλισθένους, το αφεντικό εστιατορίου της Κυδαντιδών πρόσταξε στους πιτσιρικάδες του να μαζέψουν γρήγορα τις τέντες οι οποίες έχουν μετατρέψει το πεζοδρόμιο σε προέκταση του μαγαζιού του.

poreia02

poreia01

Το μήνυμα ήταν σαφές και ας κόπτονταν κάποιοι ότι δεν υπάρχουν μπράβοι στα Πετράλωνα. Γιατί στην ερώτηση «ποιοί αποπειράθηκαν να κάψουν το σπίτι του γείτονά τους», σιωπούσαν.

sineleusi01

Η μεσημεριανή λαϊκή συνέλευση της Κυριακής είχε ακόμη περισσότερους κατοίκους από την αντίστοιχη πρώτη. Ήταν εμφανές το γεγονός ότι η επίθεση στο σπίτι του Γιάννη και της οικογένειάς του έδρασε συσπειρωτικά, παρά αποσυνθετικά. Γόνιμη συζήτηση και ποικίλες απόψεις. Κάποιοι μαγαζάτορες πλησίασαν για λίγο τη συζήτηση, δεν τοποθετήθηκαν ωστόσο. Πείσμα και αποφασιστικότητα τα διάχυτα συναισθήματα στα πηγαδάκια και στη συλλογική μας συζήτηση. Οι δημόσιες δράσεις αποφασίστηκε να συνεχιστούν. Την επόμενη Κυριακή, 29 του μήνα, θα πραγματοποιηθεί διαδήλωση αλληλεγγύης στον Γιάννη Γιαννατσή, ενάντια στην τρομοκρατία των εμπόρων της διασκέδασης και των μπράβων τους, ενάντια στη μετατροπή της γειτονιάς μας σε καταναλωτικό πάρκο.

Υγ.: Η διαδήλωση του Σαββάτου είχε και μία απρόσμενη συνάντηση σε εστιατόριο της Κυδαντιδών. Ο γραμματέας του εθνικού συμβουλίου του ΠΑΣΟΚ Νίκος Αθανασάκης γευμάτιζε μαζί με διάφορους άλλους παρατρεχάμενους. Το ευτράπελο της υπόθεσης είναι η απάντησή του στο αυθόρμητο σύνθημα των διαδηλωτών «ένα γιαουρτάκι για τον Αθανασάκη»: «Μα εγώ ρε παιδιά, τρώω σε παλιό εστιατόριο». Ενημερωμένος, λοιπόν, ο γραμματέας…

Τρομοκρατική εμπρηστική επίθεση στο σπίτι συναγωνιστή κατοίκου, στα Άνω Πετράλωνα

Τα ξημερώματα της Παρασκευής 20 Νοεμβρίου γίνεται εμπρηστική επίθεση στο σπίτι του συναγωνιστή Γιάννη Γιαννατσή, στα Άνω Πετράλωνα. Άγνωστοι σπάνε το τζάμι της εισόδου και ρίχνουν εύφλεκτο υλικό προκαλώντας φωτιά. Επίσης, ρίχνουν και μία μολότοφ (χωρίς να περιέχει, όμως, υλικά ανάφλεσης, παρά μόνο στουπί). Οι μπάτσοι του  τοπικού αστυνομικού τμήματος που φτάνουν στο σημείο, όταν διαπιστώνουν ότι υπάρχουν υπολείμματα εμπρηστικού μηχανισμού, καλούν να αναλάβει την υπόθεση η κρατική ασφάλεια. Οι τελευταίοι ούτε λίγο ούτε πολύ, λένε στον Γιάννη και την οικογένειά του ότι πρόκειται για προειδοποιητικό χτύπημα, γι΄αυτό το λόγο και το άδειο μπουκάλι μολότοφ.

Η ιστορία, όμως, έχει και συνέχεια. Χθές το απόγευμα και ενώ βρίσκεται σε εξέλιξη συνέλευση κατοίκων των γειτονιών μας στην κατάληψη του ΠΙΚΠΑ, τηλεφώνημα στο προσωπικό κινητό του Γ. Γ. αναφέρει: “σταματήστε το κους-κους που έχετε ξεκινήσει, γιατί θα στο κάψουμε ολόκληρο το σπίτι”. “Προειδοποιητικό χτύπημα” και με τη… βούλα, λοιπόν; Και με υπόδειξη της κατεύθυνσης από την οποία μπορεί να προέρχεται;

Παρακάτω παρατίθεται το κείμενο που βγήκε από τη χθεσινή συνέλευση:

Κανείς ποτέ δεν ήταν μόνος…

Κανείς ποτέ δεν θα είναι μόνος!

Τα ξημερώματα της Παρασκευής 20/11 έγινε εμπρηστική επίθεση στο σπίτι του Γιάννη Γιαννατσή, γνωστού αγωνιζόμενου κατοίκου των Πετραλώνων. Οι δράστες της επίθεσης έσπασαν την είσοδο της πολυκατοικίας όπου διαμένει ο Γιάννης και έριξαν εύφλεκτο υγρό, στο οποίο στη συνέχεια έβαλαν φωτιά, θέτοντας σε άμεσο κίνδυνο τη ζωή του Γιάννη και των μελών της οικογένειάς του, καθώς φυσικά και των υπολοίπων ενοίκων της πολυκατοικίας. Σαν να μην έφτανε αυτό, το ίδιο απόγευμα, κι ενώ κάτοικοι των Πετραλώνων είχαμε συγκεντρωθεί προκειμένου να συζητήσουμε σχετικά με την επίθεση, Ο Γιάννης δέχεται στο σπίτι του απειλητικό τηλεφώνημα. Ο άγνωστος στην άλλη πλευρά της γραμμής προειδοποιεί: «Κόψτε τις συζητήσεις, αλλιώς θα στο κάψουμε τελείως».

Βέβαια ο Γιάννης απέχει πολύ από το να είναι ένας τυχαίος στόχος, καθώς ήταν και είναι παρών σε όλους τους αγώνες που αφορούν τη γειτονιά μας αλλά και την κοινωνία γενικότερα. Είναι ένας από εμάς, όταν υπερασπιζόμαστε την ελεύθερη πρόσβαση στου Φιλοπάππου, είναι ένας από εμάς, όταν απαιτούμε την απομάκρυνση των κεραιών κινητής τηλεφωνίας από τις γειτονιές μας, είναι ένας από εμάς, όταν διεκδικούμε τους ελεύθερους χώρους. Ήταν εκεί, όταν οι κάτοικοι των Πετραλώνων εκφράσαμε την αλληλεγγύη μας στην Κωνσταντίνα Κούνεβα, ήταν εκεί όποτε χρειάστηκε, μαζί με όλους και όλες εμάς. Η επίθεση εναντίον του, συνεπώς, δεν στρέφεται μόνο ενάντια στον Γιάννη ούτε και αφορά μόνο αυτόν. Εκείνοι που επέλεξαν να τη σχεδιάσουν και να την πραγματοποιήσουν, επέλεξαν να επιτεθούν σε όλους/ες τους αγωνιζόμενους/ες.

Τον τελευταίο καιρό, οι κάτοικοι των Άνω Πετραλώνων αποφασίσαμε, μέσα από αυτοοργανωμένες λαϊκές συνελεύσεις και κινητοποιήσεις, να αντισταθούμε στην επέλαση της βιομηχανίας της διασκέδασης στη γειτονιά μας, στην απόπειρα μετατροπής μίας από τις τελευταίες ανθρώπινες γειτονιές της Αθήνας σε πεδίο ασυδοσίας επιχειρηματιών και εργολάβων. Ήδη από την πρώτη λαϊκή συνέλευση, που πραγματοποιήθηκε στις 8/11, η ενόχληση ορισμένων από την κίνηση των κατοίκων εκφράστηκε με έντονες υποδείξεις και χαλαρές απειλές. Από την πλευρά μας θεωρούμε αναμενόμενη την αντίδραση εκείνων που έχουν να χάσουν πολλά από τη συλλογική δράση των κατοίκων, τη δράση που δεν θέτει εμπρός τους την επιλογή συνδιαλλαγής με θεσμούς όπως ο Δήμος Αθηναίων (ο οποίος, άλλωστε, είναι και ο μεγαλύτερος κερδισμένος από το εμπόριο της διασκέδασης), την ακηδεμόνευτη –και ως εκ τούτου- επικίνδυνη δράση. Κι αν η από μέρους τους επιλογή για κλιμάκωση του επιπέδου της βίας και εμπλοκή των διαφόρων παρακρατικών μηχανισμών στην υπόθεση φαντάζει μη αναμενόμενη, ας γνωρίζουν ότι ούτε απροετοίμαστους/ες μας βρήκε ούτε και μας φοβίζει.

Η επίθεση στο σύντροφο και συναγωνιστή μας δεν είναι παρά μια προσπάθεια τρομοκράτησης εκείνων που αποφασίζουν να μην παραδοθούν στην ισοπέδωση που τους επιφυλάσσουν οι σχεδιασμοί του Κράτους και του Κεφαλαίου. Θα πρέπει όμως να θυμίσουμε στους ηθικούς και φυσικούς αυτουργούς ότι άνθρωποι όπως ο Γιάννης, άνθρωποι όπως ο καθένας και η καθεμία από εμάς, αναφερόμαστε και λογοδοτούμε μόνο σε ένα συλλογικό εαυτό, σ’ αυτόν που συγκροτείται από την πρόσθεση των ατομικών μας επιλογών και αντιστάσεων. Από εκεί αντλούμε τη δύναμή μας κι από εκεί προσφέρουμε τις απαντήσεις μας. Αντίθετα, απομονωμένοι και, σε τελική ανάλυση, εξαιρετικά ευάλωτοι, είναι εκείνοι που επιλέγουν να υπερασπιστούν τα κέρδη τους χρησιμοποιώντας την κάλυψη μπράβων και παρακρατικών, θέτοντας, μοιραία, απέναντί τους όλη την κοινωνία. Συνεχίζουμε….

Κάτοικοι Πετραλώνων, Θησείου, Φιλοπάππου, Κουκακίου