Όσοι πιστεύουν σε θεούς να προσεύχονται, όσοι πιστεύουν σε ανθρώπους να προσέρχονται

Αναδημοσίευση από το 2ο φύλλο της εφημερίδας τοίχου [Φεβρουάριος 2009].

Σε περιόδους κρίσης οι προστακτικές των μηχανισμών ελέγχου και προπαγάνδας γίνονται πιο πιεστικές. Όταν, μάλιστα, οι μαθητές ήταν ένα από τα υποκείμενα που διεκδίκησε δυναμικά το χώρο του στην εξέγερση του Δεκέμβρη, το σχολείο καλείται τώρα να πάρει τη ρεβάνς! Σε ένα από τα σχολεία των γειτονιών μας που καταλήφθηκαν, στο 14ο λύκειο στο Κουκάκι, οι μαθητές που βρέθηκαν στην 12ημερη κατάληψη βρίσκονται στο στόχαστρο του διευθυντή και των καθηγητών. Τις τελευταίες ημέρες του Ιανουαρίου, μαθητής που αρνείται να παρευρίσκεται στο προαύλιο για την πρωινή προσευχή (παραμένοντας, ωστόσο, στην είσοδο του σχολείου) δέχεται τριήμερη αποβολή από τον διευθυντή Χούσο Γ. (για τη θεσμική κατοχύρωση της απόφασή τους επικαλείται «αυθάδεια»). Στενό πρεσάρισμα δέχονται και άλλοι μαθητές/καταληψίες του εν λόγω σχολείου, ενώ οι καθηγητές δε δέχονται να τους συνοδεύσουν σε καμία εκδρομή. Θυμίζουμε εδώ, ότι τις πρώτες ημέρες της κατάληψης «αγανακτισμένοι γονείς» προσπάθησαν τουλάχιστον δύο φορές να τη σπάσουν το πρωί, χωρίς ωστόσο να τα καταφέρουν.

Έχοντας περάσει και εμείς από τις σχολικές αίθουσες της πλήξης και έχοντας βιώσει την αυταρχικότητα των εκπαιδευτών, στεκόμαστε δίπλα σε όσους μαθητές επέλεξαν να δημιουργήσουν ρωγμές στην καθημερινότητάς τους, να απαντήσουν στη δολοφονία ενός συνομίληκού τους, καταλαμβάνοντας τα σχολεία και δημιουργώντας έναν χωροχρόνο όπου μπορούσαν να εκφραστούν ελεύθερα, να προβληματιστούν, να βρεθούν με την παρέα τους, να ερωτευτούν, να τεμπελιάσουν.

Από τον Αλέξη στην Κωνσταντίνα, πόλεμο στον πόλεμο των αφεντικών…

Αναδημοσίευση από το 2ο φύλλο της εφημερίδας τοίχου [Φεβρουάριος 2009].

Είναι η στιγμή όπου ο χρόνος μετράει διαφορετικά, ο τόπος μεταμορφώνεται και οι άνθρωποι πιστεύουν στον εαυτό τους και στους γύρω τους.

Η δύναμη της εξέγερσης τα κάνει όλα να φαντάζουν και να είναι εφικτά.

6 Δεκεμβρίου ο ΑΛΕΞΗΣ ΓΡΗΓΟΡΟΠΟΥΛΟΣ πέφτει νεκρός από τις σφαίρες του ένστολου δολοφόνου Κορκονέα. Η απάντηση σε μια ακόμη δολοφονία σαρώνει τα πάντα στο περασμά της. ΧΙΛΙΑΔΕΣ ΑΝΘΡΩΠΟΙ ΚΑΤΕΒΑΙΝΟΥΝ ΣΤΟ ΔΡΟΜΟ. Διαδηλώνουν την οργή τους, συγκρούονται με τους πραίτορες της δημοκρατίας, καταλαμβάνουν κτίρια, σπάνε τους ναούς του εμπορίου και παίρνουν όσα τους έταξε και τους στέρησε ο καπιταλισμός, επιτίθονται στις τράπεζες και τις καπιταλιστικές επιχειρήσεις, που πλιατσικολογούν τα θέλω και τις ανάγκες τους, σε κρατικά κτίρια μέσα στα οποία οργανώνεται η καταπίεση και η εκμετάλλευση που βιώνουμε όλοι καθημερινά.

Ενάντια σε αυτή την εκμετάλλευση της μισθωτής σκλαβιάς -την οποία συνθέτουν προσβολές, σεξουαλικές παρενοχλήσεις, απλήρωτες υπερωρίες, εντατικοποίηση βιασμοί, μαύρη εργασία, απειλές, ξυλοδαρμοί, εργατικά «ατυχήματα»- αγωνίζονταν και η ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΑ ΚΟΥΝΕΒΑ. Η οποία βρέθηκε το Δεκέμβρη στο δρόμο ως γυναίκα, μετανάστρια, εργάτρια, αλλά κυρίως ως ΑΓΩΝΙΣΤΡΙΑ και για αυτό τα αφεντικά της -οι δουλέμποροι της ΟΙΚΟΜΕΤ με την συνενοχή του ΗΣΑΠ και όλων των ΕΡΓΑΤΟΠΑΤΕΡΩΝ- της έριξαν βιτριόλι στο πρόσωπο.

Ο Αλέξης και η Κωνσταντίνα είμαι εγώ-εσύ-όλοι μας.

Όλοι όσοι σηκώνουμε το ανάστημά μας στους καθημερινούς δυνάστες μας και τους διαμηνύουμε… και λίγα κάναμε… Είμαστε εικόνες από το μέλλον σε ένα πόλεμο που ζούμε στο παρόν.

Εφημεριδάκι τοίχου/2ο φύλλο/Φεβρουάριος 2009

Νέο εφημεριδάκι τοίχου από το στέκι, με κείμενα σχετικά με την εξέγερση του Δεκέμβρη, την υπόθεση της Κωνσταντίνας Κούνεβα, τα γεγονότα στο παρκάκι στην Κυψέλη καθώς και την εκδικητική στάση της διεύθυνσης του 14ου λυκείου στο Κουκάκι απέναντι στους καταληψίες μαθητές.

Εφημεριδάκι τοίχου, νο1, Νοέμβριος 2008

Εδώ και κάποιες ημέρες τοιχοκολλείται στις γειτονιές μας το πρώτο εφημεριδάκι τοίχου του στεκιού Αντίπνοια. Ζητήματα που με τον έναν ή τον άλλο τρόπο μας απασχόλησαν, ή και συνεχίζουν να μας απασχολούν, συμπεριλαμβάνονται στην ύλη του.

Από τον αγώνα των κατοίκων της Λευκίμμης Κέρκυρας ενάντια στη δημιουργία Χ.Υ.Τ.Α. στον τόπο τους, μέχρι έναν άλλον αγώνα που δίνεται εδώ, στις γειτονιές μας, ενάντια στην εργοδοτική τρομοκρατία και αυθαιρεσία (απόλυση του καθηγητή Θ.Π. από το κέντρο ξένων γλωσσών «Ευρωπαϊκή Πορεία»).

Το Μεταγωγών, στην Πέτρου Ράλλη, αποτελεί σημείο συμπύκνωσης της μεταναστευτικής πολιτικής του ελληνικού κράτους και της μεταχείρισης που επιφυλάσσει στους μετανάστες. 25 Οκτώβρη, μία ακόμη άγρια καταδίωξη της αστυνομίας, γκλοπ, βρισιές, προπηλακισμοί15 τραυματίες, ο Μοντασέρ Μοχάμεντ νεκρός

Υπενθυμίζουμε ότι… σε περιόδους οικονομικής κρίσης καιρός να πάρουμε πίσω αυτά που μας ανήκουν, τη στιγμή που σύντροφοι και συντρόφισσες πραγματοποιούν από τον Μάιο απαλλοτριώσεις προϊόντων από super-market και στη συνέχεια τα μοιράζουν σε κοντινές λαϊκές αγορές ή πλατείες.

Λίγο πριν κλείσει η ύλη της εφημερίδας τοίχου ξεκίνησε ο αγώνας των εγκλείστων στις ελληνικές φυλακές (αρχικά με αποχή συσσιτίου και στη συνέχεια με κυλιόμενη απεργία πείνας), ενάντια στις απάνθρωπες συνθήκες που επικρατούν στα μπουντρούμια της δημοκρατίας. Είμαστε δίπλα τους…

Το εφημεριδάκι μπορείτε να το κατεβάσετε σε μορφή pdf από εδώ

Το εφημεριδάκι τοίχου κυκλοφορεί και σε έντυπη μορφή, μοιράζεται χέρι-χέρι σε σταθμούς και σχολεία των περιοχών μας.

Μπορείτε να το κατεβάσετε σε μορφή pdf εδώ