Ούτε μία ώρα στο στρατό! Δημόσια δήλωση ολικής άρνησης στράτευσης.

Κείμενο που μας εστάλη μέσω e-mail:

Μέσα στην περίοδο καπιταλιστικής κρίσης που διανύουμε, όπου οι μεγαλοτραπεζίτες μετρούν τα κέρδη τους εις βάρος των λαών που ξεζουμίζουν, τα αφεντικά δολοφονούν στεγνά εργάτες προκειμένου να γεμίσουν κι΄άλλο τις τσέπες τους, οι κρατιστές προκειμένου να σβήσουν το χρέος τους στο σύστημα ζητούν μέχρι και τη συνδρομή των ανθρώπων που εκμεταλλεύονται, και ενώ οι κατώτερες κοινωνικές τάξεις βρίσκονται στο χείλος της εξέγερσης, καθώς έχουν πέσει εντελώς οι μάσκες και τα όποια δημοκρατικά προσχήματα, καλούμαι και εγώ με τη σειρά μου να υπηρετήσω την πατρίδα. Να υπερασπιστώ το μαντρί που λέγεται Ελλάδα, στο οποίο είμαι φυλακισμένος με σκοπό τον έλεγχο και τη χειραγώγηση μου, και να διασφαλίσω έτσι τα συμφέροντα της πλουτοκρατίας.

Καλούμαι λοιπόν  να παρουσιαστώ στις 11 Μαΐου στο ΚΕΜΧ Ναυπλίου και να υπηρετήσω τον πλέον κατασταλτικό μηχανισμό του κράτους που λέγεται ελληνικός στρατός. Το μηχανισμό αυτό που μαζί με την αστυνομία έχει χρησιμοποιηθεί στο παρελθόν για την άμεση καταστολή κοινωνικών αγώνων και εξεγέρσεων των καταπιεσμένων. Εξεγέρσεων όπως αυτή των μεταλλωρύχων του Λαυρίου το 1896, των κολίγων στο Κιλελέρ το 1910, των λιμενεργατών της Καλαμάτας το 1934 και δύο χρόνια αργότερα των καπνεργατών της Θεσσαλονίκης το 1936, ενώ με αίμα, επίσης από στρατιωτικά πυρά, βάφτηκε και η εξέγερση των φοιτητών του πολυτεχνείου, που εναντιώθηκαν στη χούντα το 1973. Πλούσια επίσης είναι η δράση του ελληνικού στρατού πέρα από τα ελληνικά σύνορα αλλά και η βοήθεια του στις επιχειρήσεις του ΝΑΤΟ που έχουν αιματοκυλήσει τον κόσμο προασπιζόμενοι οικονομικά συμφέροντά. Τα συμφέροντα αυτά που τα ονομάζουν πατρίδα και που στο όνομα της έχουν διαπραχθεί τα χειρότερα εγκλήματα.

Πατρίδα, εθνική συμφιλίωση, εθνική υπερηφάνεια, λέξεις που μου πιπιλίζουν το μυαλό από τις πρώτες τάξεις του δημοτικού ακόμα. Οι εθνικές επέτειοι και οι παρελάσεις, οι σημαίες και τα εθνικιστικά ποιηματάκια που διψούν για αίμα αλλοεθνών, στοχεύουν στη δημιουργία ενός ατόμου χωρίς ταξική συνείδηση. Ενός αποπροσανατολισμένου δούλου που θα δουλεύει ακατάπαυστα χωρίς να του μένει χρόνος για τον εαυτό του και χωρίς να σκέφτεται πέρα από αυτά που του επιβάλλουν. Ένα άβουλο ον που αντί να παλεύει για την απελευθέρωση του από την ταξική κοινωνία και τα εξουσιαστικά δεσμά, έχοντας φάει πλέον το παραμύθι της εθνικής ενότητας, θα νοιώθει ένα με αυτούς που τον εκμεταλλεύονται και θα είναι πρόθυμος, αλλά και περήφανος, να σκοτωθεί για τα συμφέροντα τους.

Είμαι αναρχικός και δεν δέχομαι καμιά συνδιαλλαγή με το κράτος και τους λακέδες του. Δηλώνω ολική άρνηση στράτευσης, καθώς το πρόβλημα μου δεν είναι μόνο τα στρατόπεδα, αλλά ο ίδιος ο θεσμός του στρατού. Δεν αποδέχομαι καμία εξαγορά της ποινής-θητείας μου, αλλά ούτε και την εκδικητική μετατροπής της σε ¨κοινωνική εργασία¨.

– Αρνούμαι να καταταγώ στον φασιστικό μηχανισμό του στρατού, που στόχο έχει την καταρράκωση της προσωπικότητας και την κατάργηση της αυτόβουλης σκέψης.

– Αρνούμαι να θάψω την ατομικότητα και την αξιοπρέπεια μου μέσα στην ομοιόμορφη, ρομποτοποιημένη μάζα των στρατοπέδων.

– Αρνούμαι να υπακούσω σε οποιαδήποτε ιεραρχία, εκτελώντας τις διαταγές του οποιουδήποτε κομπλεξικού στρατόκαυλου, και χωρίς να έχω κανένα δικαίωμα αντίρρησης.­

– Αρνούμαι να υπηρετήσω οποιοδήποτε εθνικό σύμβολο καθώς όσοι βρίσκονται κάτω από αυτό είναι πέρα για πέρα εχθροί μου.

– Αρνούμαι οποιαδήποτε συμμετοχή στους επεκτατικούς πολέμους των πολυεθνικών εταιρειών.

Τάσσομαι απέναντι, έχοντας πλήρη συνείδηση, σε όλα αυτά που εσείς ονομάζεται πατρίδα και έθνος. Ο μόνος πόλεμος που είναι απαραίτητος και με βρίσκει σύμφωνο είναι αυτός που στόχο έχει την κατάργηση της εκμετάλλευσης ανθρώπου από άνθρωπο. Είναι ο ταξικός πόλεμος που βιώνουν καθημερινά οι μισθωτοί σκλάβοι, με εκβιαστικούς όρους, στους χώρους εργασίας. Ο πόλεμος των χιλιάδων νεκρών εργατών κάθε χρόνο στις οικοδομές, στα εργοστάσια, και σε όλα τα κάτεργα τις μισθωτής δουλείας. Είναι ο πόλεμος στον οποίο έχετε σαφή θέση στο πλευρό των αφεντικών που πλουτίζουν από το αίμα και των ιδρώτα των δούλων τους.

Μέχρι και την καταστροφή της ταξικής κοινωνίας ο πόλεμος αυτός θα συνεχίζεται.

– Αρνούμαι να έχω οποιαδήποτε σχέση μαζί σας

ΟΥΤΕ ΜΙΑ ΩΡΑ ΣΤΟ ΣΤΡΑΤΟ ΣΑΣ

ΤΑΣΣΟΜΑΙ ΓΙΑ ΠΑΝΤΑ ΑΜΕΤΑΝΟΗΤΟΣ ΕΧΘΡΟΣ ΣΑΣ

Αλληλεγγύη σε όλους τους αρνητές στράτευσης ανά τον κόσμο

ΦΑΤΣΗΣ ΑΧΙΛΛΕΑΣ