Εκδήλωση απο την ανοιχτή συνέλευση των κατοίκων των Πετραλώνων, του Κουκακίου και του Θησείου για τα μέσα μαζικής μεταφοράς

Εκδήλωση απο την ανοιχτή συνέλευση των κατοίκων των Πετραλώνων, του Κουκακίου και του Θησείου για τα μέσα μαζικής μεταφοράς το Σάββατο 2 Απριλίου στο πολιτιστικό κέντρο των  Άνω Πετραλώνων, Δημοφώντος 164, στις 6μμ

Σχετικό κείμενο του στεκιού απο το 5ο τεύχος της εφημερίδας

ΔΕΝ ΠΛΗΡΩΝΩ – ΔΕΝ ΠΛΗΡΩΝΩ

Τα δύο τελευταία χρόνια όλο και περισσότερο ακούγονται οι φράσεις «άρνηση πληρωμών», «φέρτε πίσω τα κλεμμένα», «να πάρουμε πίσω όσα μας ανήκουν», «αυτομείωση», «στάση πληρωμών». Εκτός όμως από «εξτρεμιστικά» λόγια και συνθηματολογία στα χείλη διαφόρων πολιτικάντηδων, οι οποίοι για να κερδίσουν τις εντυπώσεις και να εξασφαλίσουν ψήφους εγκαλούν το κράτος να σταματήσει να πληρώνει το δημόσιο χρέος στους συμμάχους του και να φορολογήσει τα οικονομικά αφεντικά του, αυτές οι φράσεις γίνονται πράξη από μια πληθώρα κόσμου που μπροστά στο οικονομικό αδιέξοδο στο οποίο βρίσκεται αναζητά λύσεις και οικειοποιείται πρακτικές που μέχρι εχθές του ήταν άγνωστες ή ξένες. Έτσι, λοιπόν, σε αυτή τη πραγματικότητα όπου για ένα συνεχώς αυξανόμενο, με γεωμετρική πρόοδο, κομμάτι της κοινωνίας η επιβίωση αποτελεί καθημερινό στοίχημα, η άρνηση να καταβάλλει το αντίτιμο για υπηρεσίες και προϊόντα αποτελεί όλο και πιο συχνό φαινόμενο, καθώς αποτελεί μια πρακτική απάντηση απέναντι στην φτώχεια και την ανέχεια. Πολύς κόσμος εφευρίσκει διάφορους τρόπους ώστε να αποφεύγει να πληρώνει τους λογαριασμούς της ΔΕΗ, του ΟΤΕ, τα διόδια, τρόφιμα, ρούχα και ότι άλλο χρειάζεται. Όπως είναι φυσικό η εξαθλίωση και η φτωχοποίηση οδηγεί πολλούς ανθρώπους να προβούν σε πράξεις με μοναδικό κριτήριο την επιβίωσή τους. Το ένστικτο της επιβίωσης από μόνο του, πολλές φορές οδηγεί τους ανθρώπους εναντίον των διπλανών τους, οι οποίοι είναι στην ίδια ή σε ελάχιστα (συνήθως πρόσκαιρα) καλύτερη θέση. Το όλοι εναντίον όλων έτσι κι αλλιώς αποτελεί δομικό στοιχείο του καπιταλισμού, ο οποίος μπροστά στην κρίση του δεν έχει να προτείνει τίποτε άλλο. Απέναντι στον κοινωνικό κανιβαλισμό πρέπει να αντιτάξουμε την αλληλεγγύη και να αναγνωρίσουμε ποίος είναι πραγματικά ο εχθρός. Οι κινήσεις μας (όπως και η άρνηση πληρωμών) πρέπει να στρέφονται ενάντια σε όλους αυτούς που κερδοσκοπούνε εις βάρος μας, εκμεταλλευόμενοι την ανάγκη μας για τροφή, νερό, επικοινωνία, ένδυση. Πράξεις, λοιπόν, οι οποίες μέχρι εχθές ήταν «κακές» σήμερα είναι «καλές» και χρήσιμες, ότι σε άλλες εποχές θεωρούνταν «λάθος» στις μέρες μας αποτελεί δίκαιο. Βλέπουμε ανθρώπους να υπερβαίνουν τα όρια και τις αναστολές τους και η άρνηση πληρωμής να εξαπλώνεται με γοργούς ρυθμούς.

Continue reading Εκδήλωση απο την ανοιχτή συνέλευση των κατοίκων των Πετραλώνων, του Κουκακίου και του Θησείου για τα μέσα μαζικής μεταφοράς

Το κράτος δολοφονεί, όλοι στους δρόμους [ενημέρωση από την πορεία]

Πρωινό Σαββάτου, παγκόσμια ημέρα δράσης και αλληλεγγύης, ηλεκτρικός Πετραλώνων. Η λαϊκή συνέλευση των κατοίκων Πετραλώνων-Θησείου-Κουκακίου έχει καλέσει πορεία στους δρόμους των γειτονιών μας. Ό,τι συμβαίνει τώρα το κάνουμε εμείς, η συνέχιση της εξέγερσης είναι στα χέρια όλων μας. Και σήμερα συνεχίσαμε να «κάνουμε»… Επικοινωνήσαμε, βγήκαμε στους δρόμους, καταλάβαμε και πάλι δημόσια κτίρια (και όχι μόνο). Κάναμε σαφές ότι «ο φόνος δεν είναι εικόνα στις ειδήσεις» και ότι «στο δρόμο γεννιούνται συνειδήσεις». Απαιτήσαμε την άμεση απελευθέρωση των συλληφθέντων των Δεκεμβριανών του 2008.

Παρά το γρήγορο του καλέσματος (αποφασίστηκε χτες το απόγευμα) γύρω στα 150 άτομα, στην πλειοψηφία τους κάτοικοι των περιοχών μας, συγκεντρώνονται στον πεζόδρομο της Θεσσαλονίκης. Η πορεία ξεκινάει διασχίζοντας δρόμους των Άνω Πετραλώνων. Μοιράζονται κείμενα, πετιούνται χιλιάδες τρικάκια.

Μία πρώτη στάση στην πλατεία Μερκούρη, όπου υπάρχει συγκεντρωμένος κόσμος λόγω ενός χριστουγεννιάτικου παζαριού και άλλων δρώμενων που διοργανώνει η πολιτιστική ομάδα Πετραλώνων.

Λίγα λεπτά αργότερα φτάνουμε στα γραφεία του 3ου διαμερισματικού συμβουλίου (όπου στεγάζεται και η δημοτική αστυνομία). Κλειδαμπαρωμένα, η διαταγή έχει ήδη γίνει φανερή από την προηγούμενη Τρίτη. «Όταν έχουν πορεία, κλείστε οτιδήποτε μπορεί να αποτελέσει στόχο». Γράφονται συνθήματα: «Λευτεριά στους συλληφθέντες των Δεκεμβριανών», «Αυτές οι μέρες είναι του Αλέξη». Ένα «δολοφόνοι» στολίζει την ιλλουστρασιόν επιφάνεια της εισόδου. Μαζί με κόκκινη μπογιά. Συνεχίζουμε…

Προσεγγίζουμε το πολιτιστικό κέντρο του δήμου Αθηναίων «Μελίνα Μερκούρη» στην Ηρακλειδών, στο Θησείο. Καταλαμβάνεται ο χώρος και κλείνει ο δρόμος. Αυθόρμητα, πέφτει η ιδέα να πάμε στην Τεχνόπολη στο Γκάζι και να καταλάβουμε τον ραδιοσταθμό 9.84. Όπερ και εγένετο…

Ύστερα από κάποιες προστριβές στην είσοδο της Τεχνόπολης, την οποία οι σεκιουριτάδες πρόλαβαν και κλείδωσαν (αναφέρθηκε και προηγούμενως η σχετική εντολή που υπήρχε), η πορεία μπαίνει στον προαύλιο χώρο και κατευθύνεται προς το ραδιοσταθμό. Μετά από κάποια λεπτά κατάληψης του 9.84 οι υπεύθυνοι ξεκλειδώνουν την πόρτα που οδηγεί στο στούντιο, το πρόγραμμα διακόπτεται και διαβάζονται το κείμενο της λαϊκής συνέλευσης, μηνύματα αλληλεγγύης στους εξεγερμένους στον ελλαδικό χώρο και το εξωτερικό, καθώς και άμεσης απελευθέρωσης των προφυλακισμένων. Μία διμοιρία ΜΑΤ φθάνει λίγα μέτρα παραπέρα, παραμένει διακριτική έως άφαντη σε σχέση με την πορεία.

Την ίδια στιγμή σε γιαπί απέναντι από την Τεχνόπολη αναρτάται το πανό «λευτεριά στους συλληφθέντες των Δεκεμβριανών του 2008». Ορατό τόσο από την Πειραιώς όσο και από τα διάφορα μπαρ της περιοχής.

Η πορεία συνεχίζεται στην Πειραιώς και μέσω της Κειριαδών μπαίνει στα Κάτω Πετράλωνα, για να καταλήξει και πάλι στον ηλεκτρικό σταθμό.

Λαϊκή συνέλευση, ως κομμάτι της κοινωνικής εξέγερσης που ζούμε

Νωρίς το απόγευμα καμία 100αριά κάτοικοι των γειτονιών μας βρεθήκαμε στη λαϊκή συνέλευση που πραγματοποιήθηκε στον πεζόδρομο πλάι στον ηλεκτρικό σταθμό των Πετραλώνων. Αφορμή η δολοφονία του Αλέξανδρου, αιτία η αλλοτρίωση μας μέσα στη μίζερη καθημερινότητά μας, η ανάγκη να μοιραστούμε και να επικοινωνήσουμε μεταξύ μας τα βιώματα από τις μέρες εξέγερσης που ζούμε. Και σίγουρα η λαϊκή συνέλευση, ωσάν η διαδικασία που μέσα στο χρόνο έχουμε επιλέξει για να επικοινωνούμε ως γείτονες, αποτέλεσε πρόσφορο έδαφος και σε αυτή την περίπτωση. Κόσμος πολύς περνούσε από το σημείο, αρκετοί κοντοστάθηκαν να ακούσουν ή να συζητήσουν σε πηγαδάκια, κάποιοι λίγοι συμμετείχαν και πιο ενεργά στη συνέλευση.

Το πανό πλάι στη συζήτηση έγραφε «το κράτος δολοφονεί, όλοι στους δρόμους». Αποτυπώνοντας τα βιώματα όλων αυτών των ημερών, προτάσσοντας τη συνέχιση του αγώνα στους δρόμους. Το κράτος φρόντισε σε αυτή τη λαϊκή συνέλευση να είναι παρών. Λίγο οι ασφαλίτες που πλησίαζαν σε αρκετά κοντινή (και επικίνδυνη γι’ αυτούς) απόσταση τη συζήτηση, πολύ περισσότερο η διμοιρία που είχε στρατοπεδεύσει κάποια μέτρα παραδίπλα, στην εκκλησία της Αγίας Αικατερίνης. Η κινδυνολογία δε ρίζωσε από τα πριν στους κατοίκους και τους μαγαζάτορες της περιοχής, η παρουσία των ένστολων δολοφόνων κινήθηκε προς αυτή την κατεύθυνση, δίνοντας την εικόνα πως «κάτι κακό θα συμβεί».

Τελικά τα γεγονότα ξεπέρασαν τον όποιο κρατικό σχεδιασμό. Η συνέλευση είχε ζωντάνια, χιλιάδες κείμενα μοιράστηκαν, οι σύντομες κουβέντες με περίοικους, διερχόμενους και μαγαζάτορες αφόπλισε την όποια προπαγάνδα των μπάτσων, ενώ ύστερα από συλλογική απόφαση η λαϊκή συνέλευση με πορεία κατευθύνθηκε στο πολιτιστικό κέντρο των Άνω Πετραλώνων.

Η συζήτηση συνεχίστηκε στο κατειλημμένο για κάποιες ώρες πολιτιστικό κέντρο, οργανώνοντας τις δράσεις που θα πραγματοποιήσουμε τις επόμενες ημέρες.

Ένα πολιτιστικό κέντρο το οποίο έστω και για κάποιες ώρες απέκτησε ένα χαρακτήρα ανοιχτό, κοινωνικό, όπου κάτοικοι μπόρεσαν να βρεθούν και να συζητήσουν για τις ίδιες τις ζωές τους. Χωρίς άδεια από καμία δημοτική αρχή, εκτός γραφειοκρατικών λαβυρίνθων αιτήσεων, υπογραφών και σφραγίδων. Μία οικειοποίηση του χώρου από εμάς για εμάς.

Μεταξύ αυτών και ο αντιδήμαρχος Παπαδάκης, ένα «βλαστάρι» μέσα στο δήμο της Αθήνας. Αντιδήμαρχος καταστημάτων και ασφάλειας της πόλης, ενώ στην αρμοδιότητά του υπάγεται η διεύθυνση της δημοτικής αστυνομίας και η διεύθυνση αδειών καταστημάτων και θεαμάτων. Κάπως έτσι οριοθετείται ο ρόλος ενός τύπου ο οποίος έσπευσε να δηλώσει στη λαϊκή συνέλευση ότι είναι μαζί μας, προτείνοντας να καταθέσουμε ένα ψήφισμα και να εγκαταλείψουμε το κτίριο ειρηνικά! Νωρίτερα είχε προλάβει να παρατηρήσει τις υπαλλήλους του κέντρου «γιατί δεν το είχαν κλειδώσει νωρίτερα, εφόσον όλα τα Πετράλωνα ξέρανε σήμερα ότι έχει πορεία».

Συζητήσαμε και αποφασίσαμε να συνεχίσουμε τις δράσεις στις γειτονιές. Καταρχήν με νέα λαϊκή συνέλευση στον ηλεκτρικό σταθμό των Πετραλώνων την Παρασκευή στις 6 το απόγευμα. Και όχι μόνο… Έχουμε πολλά να κάνουμε… Τώρα, όπου όλα φαντάζουν δυνατά!