Category: Αναρχικοί

2 Δεκεµβρίου 2010 ο Χ. Πολίτης καλείται ως κατηγορούµενος για έναν εµπρησµό στις 21 Μαΐου 2008 σε οχήµατα του Εφετείου. Αφήνεται  ελεύθερος αφού δεν υπήρχε κανένα ενοχοποιητικό στοιχείο.

4 Δεκεµβρίου 2010 και ενόψει της επετείου της δολοφονίας του Α. Γρηγορόπουλου  συλλαµβάνεται ξανά και κατηγορείται µαζί µε άλλους πέντε άγνωστους σε αυτόν, ως µέλος µη κατονοµαζόµενης τροµοκρατικής οργάνωσης και προφυλακίζεται. Μέχρι σήµερα υπάρχει µια συνεχής προσπάθεια αναβάθµισης και εµπλουτισµού του κατηγορητηρίου του µε ανύπαρκτα στοιχεία και µε στόχο την πολιτική και φυσική αποµονωσή και εξοντωσή του.

Μέσα σε αυτή την κατάσταση συστηµικής κρίσης όπου οι µαζικές απεργίες, η διάχυτη κοινωνικοπολιτική δυσαρέσκεια, η αγωνία για την επιβίωση,  η τροµοκρατία της µισθωτής σκλαβιάς αλλά και της ανεργίας και η κοινωνική ανισότητα δηµιουργούν συνθήκες για µια γενικευµένη αντεπίθεση οι εκδικητικές και φρονηµατικές διώξεις  έρχονται και πάλι, εντελώς απροκάλυπτα, στο προσκήνιο, µε σκοπό την τροµοκράτηση, την αναχαίτιση, αλλά και αποκλεισµό των αγωνιζόµενων. Ήρθε και πάλι ο καιρός που κάποιος διώκεται όχι για µια συγκεκριµένη πράξη αλλά γιατί είναι αναρχικός και η κυριαρχία το θεώρει «επικίνδυνο».

Η αντιτροµοκρατικήη οποία έχει διαδραµατίσει πρωτεύοντα ρόλο στην φυλάκιση του Χ. Πολίτη και όχι µόνο είναι η υπηρεσία η οποία δρα στο σκοτάδι, δεν δίνει λογαριασµό σε κανένα, παρακολουθεί όσους θεωρεί «επικίνδυνους», διασύρει αγωνιστές, τροµοκρατεί, κατασκευάζει ενοχοποιητικά στοιχεία και σενάρια τα οποία αποτελούν ταυτόχρονα αποδείξεις, υποδεικνύει «ενόχους» και εντέλει εξουδετερώνει τους πολιτικούς αντιπάλους του καθεστώτος.

Απέναντι στην ολομέτωπη επίθεση που δεχόσαστε, απαντάµε µε όπλα µας την αυτοοργάνωση, την αλληλεγγύη, τον αγώνα για την ανατροπή του κράτους και του κεφαλαίου.

Άμεση απελευθέρωση του αναρχικού Χρήστου Πολίτη

και όλων των φυλακισμένων αγωνιστών

 

Στις 18 Μαρτίου το στέκι αντίπνοια μαζί με αλληλέγγυες-ους πραγματοποίησε πάρτυ οικονομικής ενίσχυσης στους διωκόμενους απο το Ηράκλειο Κρήτης οι οποίοι συνελλήφθησαν στη διάρκεια πορείας ενάντια στην εκκένωση της κατάληψης ΠΙΚΠΑ Ηρακλείου Κρήτης στις 16 Φλεβάρη.

Μέχρι την προηγούμενη βδομάδα δεν είχε ανακοινωθεί το τελικό ύψος των εγγυήσεων (αρχικά ήταν 40000ευρώ) οι οποίες έπρεπε να καταβληθούν για να μην προφυλακιστούν οι σύντροφοι και για αυτό δεν προβήκαμε σε κάποια δημόσια ενημέρωση ως προς τα έσοδα απο το πάρτυ. Τελικά οι εγγυήσεις ορίστηκαν στα 24000ευρώ. Μέσα απο την αντίληψη οτι τα έσοδα απο πάρτυ και κινήσεις αλληλεγγύης οφείλουμε να τα δημοσιεύουμε για να υπάρχει ένας σχετικός έλεγχος απο το κίνημα ανακοινώνουμε οτι τα έσοδα και εντέλει το ποσό που στάλθηκε στους συντρόφους στο Ηράκλειο είναι 2600ευρώ. Τα οποία όταν γίνει η δίκη και επιστραφούν οι εγγυήσεις θα μας ξανασταλλούν πίσω για να καλυφθούν ανάλογες ανάγκες. 

Στις 21 Μαΐου 2008 γίνεται εμπρησμός σε οχήματα του Εφετείου. Την επόμενη ημέρα  ο Χ. Πολίτης πηγαίνοντας να πάρει την μηχανή του, από την περιοχή της Πανόρμου όπου διασκέδαζε το προηγούμενο βράδυ, τον προσάγεται στη ΓΑΔΑ και του γίνονται διάφορες ερωτήσεις αναφορικά με τον εμπρησμό της προηγούμενης νύχτας. Παρά το γεγονός ότι αφέθηκε ελεύθερος, καθώς δεν βρέθηκε τίποτα εις βάρος του, δυόμιση χρόνια αργότερα, στις 2 Δεκεμβρίου 2010, ξανακλήθηκε ως κατηγορούμενος στην ανακρίτρια για την ίδια υπόθεση. Τελικά αφέθηκε  ελεύθερος αφού δεν υπήρχε κανένα ενοχοποιητικό στοιχείο.

Μετά από δύο μέρες στις 4 Δεκεμβρίου του 2010 και ενόψει της επετείου της δολοφονίας του Α. Γρηγορόπουλου  συλλαμβάνεται ξανά ο αναρχικός Χρήστος Πολίτης. Αστυνομικοί της ομάδας  ΔΕΛΤΑ και της αντιτρομοκρατικής σε μια χολιγουντιανού τύπου επιχείρηση προσαγάγουν τον Πολίτη καθώς και τον φίλο του και σύντροφό του Κώστα Μπαρλή σε ένα καφέ στην περιοχή των Εξαρχείων. Ο Κ. Μπαρλής αφήνεται ελεύθερος ύστερα από 16 ώρες.  Αρκετές ώρες  αργότερα (περί τις 26) ο Χρήστος ενημερώνεται, επιτέλους, για τους  λόγους που κρατείται στην ασφάλεια: Κατηγορείται, μαζί με άλλους πέντε άγνωστους σε αυτόν, ως μέλος μη κατονομαζόμενης τρομοκρατικής οργάνωσης.

Σύμφωνα, πάντα,   με την αντιτρομοκρατική  το πρώτο «αδιάσειστο» στοιχείο είναι ότι στις 24 Νοεμβρίου εθεάθη στην Ηρώων Πολυτεχνείου όπου βρίσκεται το γραφείο του δικηγόρου του, τον οποίο επισκέφτηκε για την υπόθεση του εφετείου. «Δυστυχώς» για αυτόν σε κοντινό παράλληλο δρόμο εντοπίστηκε σπίτι όπου διέμενε ένας από τους άλλους συλληφθέντες ο οποίος ήταν φυγόδικος. Έτσι η αντιτρομοκρατική αποφάσισε ότι ο Χρήστος δεν πήγε στον δικηγόρο του αλλά πραγματοποιούσε επιχείρηση αντί-παρακολούθησης.

Το δεύτερο  ενοχοποιητικό στοιχείο είναι το γεγονός ότι  έπινε ποτό στα Εξάρχεια με άγνωστο άτομο το οποίο, σύμφωνα πάντα με την αντιτρομοκρατική, είχε φάει προηγουμένως, σουβλάκια μαζί με έναν από τους υπόλοιπους συλληφθέντες.

Με αυτά τα στοιχεία και σύμφωνα με τη δήλωση του διευθυντή της ΕΛΑΣ, ότι αφού αφέθηκε ελεύθερος για την υπόθεση του εφετείου έπρεπε να φυλακιστεί για κάτι άλλο, ο Χρήστος Πολίτης βρίσκεται προφυλακισμένος στις φυλακές, υψίστης ασφαλείας, των Γρεβενών μακριά από τους συντρόφους του, την οικογένεια του, το δικηγόρο του και τους φίλους του.

 “Είναι γεγονός πως βρίσκομαι στη φυλακή ακριβώς επειδή είμαι αναρχικός. Επειδή εδώ και 15 χρόνια διαρκώς δραστηριοποιούμαι μέσα από αυτό το ριζοσπαστικό πολιτικό κομμάτι. Μια ανάγνωση της δικογραφίας, μα και η κυνική δήλωση του αρχηγού της ελληνικής αστυνομίας -πως με συνέλαβαν επειδή αφέθηκα ελεύθερος για την υπόθεση του εφετείου*- το αποδεικνύουν περίτρανα. Βρίσκομαι εδώ κλεισμένος, και είμαι βαθιά πεπεισμένος γι αυτό, για τις αντιδράσεις μας στη δολοφονία του Χριστόφορου Μαρίνου το ΄96, για τα οδοφράγματα έξω από τα εξεταστικά το ΄98, για τις αντιπολεμικές διαδηλώσεις το ΄99, για τις διαδηλώσεις ενάντια στην σύνοδο των ευρωπαίων ηγετών στη Θεσσαλονίκη το 2003, για τα φοιτητικά το ΄06 -΄07,  για την αλληλεγγύη μας στους αγώνες των κρατουμένων και σε όσους φυλακισμένους δε σκύβουν το κεφάλι, για την εξέγερση του Δεκέμβρη, για…, για… Γιατί βρεθήκαμε παντού, με τις μικρές ή μεγαλύτερες δυνάμεις μας, όπου τίποτα δεν έμοιαζε σίγουρο και η κοινωνική εντροπία έδινε ξανά νόημα στη ζωή μας και δύναμη στους αγώνες μας.”

Χ. Πολίτης

Continue reading Η Αντιτρομοκρατική και η εξουδετέρωση των πολιτικών αντιπάλων του καθεστώτος. Αναφορικά με την προφυλάκιση του αναρχικού Χρήστου Πολίτη

Party οικονομικής ενίσχυσης στους διωκόμενους απο το Ηράκλειο Κρήτης για την πορείά ενάντια στην εκκένωση της κατάληψης ΠΙΚΠΑ Ηρακλείου.

Λάμπρο, θα ζείς για πάντα στην καρδιά του κάθε αγωνιστή

Τα ξημερώματα της 10ης Μαρτίου στην Δάφνη κατά την διάρκεια συμπλοκής με μπάτσους πέφτει νεκρός, από τα πυρά τους, ο σύντροφος Λάμπρος Φούντας. Λίγο πριν, την μοιραία για την ζωή του Λάμπρου συνάντηση με τους ένστολους, ο σύντροφος επιχειρούσε με ένα ακόμα άτομο να κλέψει ένα αυτοκίνητο (προφανώς για να χρησιμοποιηθεί σε κάποια αντικαθεστωτική ενέργεια). Το άτομο που ήταν μαζί του εκείνο το βράδυ διέφυγε τόσο την σύλληψη, όσο και τα δολοφονικά πυρά των μπάτσων. Αρκετά αργότερα, μετά τις 6 συλλήψεις για συμμετοχή στη οργάνωση «Επαναστατικός Αγώνας», με προκήρυξη που έστειλαν μέσα από τις φυλακές,οι τρεις από τους έξι υπόδικους Κώστας Γουρνάς, Νίκος Μαζιώτης και Πόλα Ρούπα και με την οποία ανέλαβαν την πολιτική ευθύνη της οργάνωσης, γνωστοποίησαν ότι ο Λάμπρος Φούντας συμμετείχε στον «Ε.Α.».
Στο άκουσμα της είδησης του θανάτου η καρδιά σφίχτηκε. Ο Λάμπρος ήταν ένας από εμάς. Εμάς που διαδηλώνουμε ενάντια στη λεηλασία των ζωών μας, που διεκδικούμε την ελευθερία τη δικιά μας και όσων αγωνίζονται, που στεκόμαστε δίπλα σε κάθε καταπιεσμένο και εκμεταλλευόμενο, που στήνουμε οδοφράγματα ενάντια στα σχέδια κράτους και αφεντικών, που συγκρουόμαστε με τους ένοπλους πραίτορες της δημοκρατίας, που επιλέγουμε να αντισταθούμε στην δικτατορία κράτους και κεφαλαίου μακριά από λογικές νόμιμου ή παράνομου, με μοναδικό κριτήριο το δίκιο και το άδικο, που αγωνιζόμαστε για ένα κόσμο δίχως εκμετάλλευση και καταπίεση.

Πορεία αλληλεγγύης στον αναρχικό αγωνιστή Άρη Σειρηνίδη στις 3 Μαρτίου 6μμ στα Προπύλαια, ενόψει της δίκης του στις 9 Μάρτη στα δικαστήρια της Ευελπίδων

 

Στις 3 Μαΐου συλλαμβάνεται σε μπλόκο από μπάτσους ο αναρχικός Άρης Σειρηνίδης. Από την αρχή η αστυνομία σε αγαστή συνεργασία με τα ΜΜΕ διαρρέει διάφορα σενάρια περί εμπλοκής του συλληφθέντα σε ληστεία στο Praktiker της οδού Πειραιώς και συνδέουν τη σύλληψη με μια άλλη, αρκετά πιο μακριά, αυτή του επικηρυγμένου αναρχικού Σίμου Σεϊσίδη.

Από την επόμενη κιόλας ημέρα αποδεικνύεται ότι τίποτε από τα παραπάνω δεν ευσταθεί, και ο Άρης παραπέμπεται απλά για οπλοκατοχή και αντίσταση κατά της αρχής σε βαθμό πλημμελήματος.

Τέσσερις μέρες αργότερα, και ενώ έχει εκδοθεί η απόφαση περί μη κράτησης του, μπάτσοι και δικαστές παραπέμπουν τον Άρη για μια άλλη υπόθεση: μια ξεχασμένη ιστορία, όπου κάποιος φορώντας βερμούδα, σαγιονάρες και μεξικανικό καπέλο σομπρέρο (!) πέρσι το καλοκαίρι πυροβόλησε εναντίον κλούβας ΜΑΤ στα Εξάρχεια. Οι ιθύνοντες της αστυνομίας μην μπορώντας να «δέσουν» τον Άρη  αλλιώς, αποφασίζουν ότι πρόκειται για τον δράστη. Το μοναδικό επιβαρυντικό «στοιχείο» είναι η ταυτοποίηση δείγματος DNA από το πορτοφόλι του με DNA από χειρουργική μάσκα που βρέθηκε εκείνη τη μέρα στο δρόμο από τον οποίο διέφυγε ο «μεξικάνος». Και ενώ οι μπάτσοι στις καταθέσεις τους δίνουν την παραπάνω περιγραφή για το δράστη, αυτόπτης μάρτυρας κατέθεσε ότι την μάσκα πέταξε στο σημείο, ψηλός άνδρας με πουκάμισο και κλειστά παπούτσια.

Κρίνεται άσκοπο να επεκταθούμε περαιτέρω στο ότι η δίωξη και η προφυλάκιση του Α. Σειρηνίδη για την εν λόγω υπόθεση είναι αβάσιμη, χωρίς κανένα στοιχείο και μετά από μια σειρά δικονομικών παραβάσεων και παρατυπιών. Έτσι κι αλλιώς, τα όσα αφορούν την όραση της δικαιοσύνης είναι γνωστά εδώ και πολύ καιρό. Δεν έχουμε καμία αυταπάτη για τις προθέσεις των κρατικών λειτουργών, όπως είναι οι δικαστές και εισαγγελείς, όταν έχουν να αντιμετωπίσουν τον «εχθρό». Το μόνο σίγουρο είναι ότι ο Άρης «έπρεπε» να μπει φυλακή για κάθε λόγο. Continue reading Πορεία αλληλεγγύης στον αναρχικό αγωνιστή Άρη Σειρηνίδη στις 3 Μαρτίου 6μμ στα Προπύλαια

Και τώρα που τα φώτα της παράστασης έσβησαν και η αυλαία έχει πια πέσει, ήρθε η ώρα να μιλήσω εγώ. Με τον τρόπο που εγώ θέλω. Για το τι έγινε, τι παιχνίδια θεωρώ ότι παίχτηκαν στην πλάτη μου, αλλά και πέρα από εμένα, γι’ αυτά που θα πρέπει πια να αφορούν τον κάθε νοήμονα άνθρωπο στον ελλαδικό χώρο. Κείμενο της Φαίης Μέγιερ.

Continue reading Γράμμα της Fee Marie Meyer

αυτοκόλλητο σχετικά με την προφυλάκιση του Χ. Πολίτη.

Χτυπάτε.
Βαριά η τιμή του πόνου.
Μη δείχνετε καθόλου ανθρωπιά.
Κάθε στιγμή να μας θυμίζει
το δίκιο και το άδικο,
τον άνθρωπο και το χτήνος,
το έγκλημα και το καθήκον.
Αλέξανδρος Παναγούλης, «Χτυπάτε»

1. Αυτό το γράμμα δεν αποτελεί μια συνολική πολιτική τοποθέτηση για την αντιτρομοκρατική επιχείρηση που ξεκίνησε στις 4 Δεκεμβρίου, αλλά μια πρώτη πολιτική ανάγνωση της προφυλάκισής μου. Των σημασιών και των ευρύτερων στόχων που αυτή έχει.

2. Είναι γεγονός πως βρίσκομαι στη φυλακή ακριβώς επειδή είμαι αναρχικός. Επειδή εδώ και 15 χρόνια διαρκώς δραστηριοποιούμαι μέσα από αυτό το ριζοσπαστικό πολιτικό κομμάτι. Μια ανάγνωση της δικογραφίας, μα και η κυνική δήλωση του αρχηγού της ελληνικής αστυνομίας -πως με συνέλαβαν επειδή αφέθηκα ελεύθερος για την υπόθεση του εφετείου*- το αποδεικνύουν περίτρανα. Βρίσκομαι εδώ κλεισμένος, και είμαι βαθιά πεπεισμένος γι αυτό, για τις αντιδράσεις μας στη δολοφονία του Χριστόφορου Μαρίνου το ΄96, για τα οδοφράγματα έξω από τα εξεταστικά το ΄98, για τις αντιπολεμικές διαδηλώσεις το ΄99, για τις διαδηλώσεις ενάντια στην σύνοδο των ευρωπαίων ηγετών στη Θεσσαλονίκη το 2003, για τα φοιτητικά το ΄06 -΄07,  για την αλληλεγγύη μας στους αγώνες των κρατουμένων και σε όσους φυλακισμένους δε σκύβουν το κεφάλι, για την εξέγερση του Δεκέμβρη, για…, για… Γιατί βρεθήκαμε παντού, με τις μικρές ή μεγαλύτερες δυνάμεις μας, όπου τίποτα δεν έμοιαζε σίγουρο και η κοινωνική εντροπία έδινε ξανά νόημα στη ζωή μας και δύναμη στους αγώνες μας.

3. Στις 4 Δεκεμβρίου με προσήγαγαν στην ασφάλεια μαζί με τον φίλο και σύντροφο Κώστα Μπαρλή, έξω από μια καφετέρια στα Εξάρχεια αστυνομικοί της ομάδας Δέλτα και της αντιτρομοκρατικής. Ο φίλος μου αφήνεται ελεύθερος 16 ώρες περίπου αργότερα. Εμένα μου παραδίδεται η έκθεση σύλληψης 26 ώρες μετά την προσαγωγή μου. Και μετά αρχίζει η τρέλα. Γιατί αν το τελευταίο διάστημα βλέπουμε σε μια σειρά υποθέσεων να ποινικοποιούνται οι φιλικές και συντροφικές σχέσεις, στην περίπτωσή μου δεν μπορούν να «επικαλεστούν» ούτε καν αυτό. Είμαι στη φυλακή για μια υπόθεση της οποίας ούτε τους συγκατηγορούμενους δεν γνωρίζω. Κανένας μάρτυρας δε με αναγνωρίζει, κανένας αστυνομικός δεν υποστηρίζει ότι συναντήθηκα με κάποιον από τους συγκατηγορούμενούς μου, σε καμία τηλεφωνική υποκλοπή δεν ακούγεται το όνομά μου και όσον αφορά την έρευνα που έγινε στο σπίτι μου το μόνο που αξίζει να αναφερθεί είναι ότι κλέψανε την ξυριστική μου μηχανή, άρα και το DNA μου (σημειώνω ότι αυτό δεν αναφέρεται καν στην έκθεση κατάσχεσης). Σύμφωνα όμως με την αντιτρομοκρατική το πρώτο «ενοχοποιητικό» στοιχείο είναι ότι το βράδυ της 24ης Νοεμβρίου με είδαν να κινούμαι παράλληλα με την οδό Πραξιτέλους στον Πειραιά. Τί κι αν στην Ηρώων Πολυτεχνείου, τρία στενά παράλληλα της Πραξιτέλους, βρίσκεται το γραφείο του δικηγόρου μου. Τί κι αν τον επισκέφτηκα εκείνο το βράδυ, λίγες μέρες πριν παρουσιαστώ στην ανακρίτρια για την υπόθεση του εφετείου. Το δεύτερο «ατράνταχτο» στοιχείο είναι ότι ήπια ένα ποτό στα Εξάρχεια, στην περιοχή που καθημερινά συναναστρέφομαι με δεκάδες ανθρώπους, με «άγνωστο άτομο», το οποίο σύμφωνα με την αντιτρομοκρατική είχε φάει προηγουμένως σουβλάκια μαζί με έναν από τους συγκατηγορούμενούς μου. Ο καθένας μπορεί να βγάλει τα συμπεράσματά του. Φυσικά, όλη αυτή την εβδομάδα που κρατήθηκα στην αντιτρομοκρατική ήμουν απομονωμένος σ’ ένα κελί ένα επί τρία, χωρίς παράθυρο και με το φως συνέχεια ανοιχτό. Και μετά ήρθε η προειλημμένη απόφαση της προφυλάκισής μου και μάλιστα στα Γρεβενά. Οι φυλακές Γρεβενών είναι υψίστης ασφαλείας όπου κρατούνται βαρυποινίτες και όχι υπόδικοι και βρίσκονται 500χλμ μακριά από την Αθήνα, καθιστώντας σχεδόν αδύνατη κάθε επικοινωνία με φίλους, συντρόφους, συγγενείς, δικηγόρους.

4. Οι δύο βαρύτατες διώξεις σε βάρος μου σε διάστημα μόλις δύο εβδομάδων και η προφυλάκισή μου, δεν πρέπει να μπερδέψουν και να θεωρηθούν μονάχα μια διαρκής προσπάθεια να βρεθώ εγώ προσωπικά σ΄ ένα καθεστώς ασφυκτικού ελέγχου. Αντίθετα, όλο αυτό το σκηνικό εξόντωσης βρίσκεται στην καρδιά της σύγχρονης κατασταλτικής πολιτικής. Στην καρδιά ενός πολυεπίπεδου σχεδιασμού που αποσκοπεί στον εκφοβισμό και στην εκπειθάρχηση των νέων «επικίνδυνων τάξεων» και στην εξουδετέρωση των πολιτικών αντιπάλων του καθεστώτος. Στην αχρήστευση δηλαδή των προταγμάτων της αυτενέργειας, της άμεσης δράσης, της αλληλεγγύης και του αγώνα για την επανοικειοποίηση της ζωής. Στην υπονόμευση της δυναμικής των αναρχικών και των αντιεξουσιαστών μέσα στις κοινωνικές διεργασίες. Έτσι ώστε η πρόσφατη γενική απεργία και οι δυναμικές διαδηλώσεις της 15ης Δεκεμβρίου να κρατήσουν μόνο μια μέρα, η αντίσταση να υποτιμηθεί, οι αγωνιστές να απαξιωθούν, η Κερατέα να είναι απλώς μια περιοχή λίγο έξω από την Αθήνα, ο Δεκέμβρης να ξεχαστεί και να γιορτάζεται σαν το τριήμερο του Πολυτεχνείου. Και για να εγκαθιδρυθεί το βασίλειο του θανάτου και της τάξης, για να επιβληθεί νικηφόρα η επίθεση του καπιταλιστικού κόσμου, χρειάζεται όσοι βρίσκονται στο στόχαστρό του να πολλαπλασιαστούν. Το ποινικό φάσμα να διευρυνθεί και οι νομικές έννοιες να διασταλούν με έναν μόνιμο χαρακτήρα σκόπιμης ασάφειας. Να χάσουν κάθε σημασία τους  ή ίσως καλύτερα να αποκτήσουν την πλήρη σημασία τους με την επιβολή ενός καθεστώτος έκτακτης ανάγκης. Χωρίς ενδοιασμούς οι ανακριτές και οι εισαγγελείς αποδεικνύουν διαρκώς πως μόνο τους μέλημα είναι να τσακίσουν τον εσωτερικό εχθρό. Και μετά, σειρά να πάρει η μονοτονία των σωφρονιστικών καταστημάτων και η καθαρή, ωμή βία του εγκλεισμού.

5. Οι κατασκευασμένες και κατευθυνόμενες διώξεις με βάση τα σενάρια και τις εμμονές της αντιτρομοκρατικής θυμίζουν βόμβες διασποράς. Στοχεύουν κάπου για να πλήξουν σε μεγάλη ακτίνα γύρω τους, να καταστρέψουν μια ευρύτερη περιοχή. Αυτή η δίωξη δεν αφορά μονάχα εμένα προσωπικά. Αυτή η δίωξη θέλει να φοβίσει τον καθένα. Να προσέχουμε με ποιούς μιλάμε. Με ποιούς αφισσοκολλούμε. Με ποιούς βγάζουμε έντυπα. Με ποιούς συμπορευόμαστε στις διαδηλώσεις. Με ποιούς ανταλλάσουμε απόψεις στις εκδηλώσεις. Και φυσικά πού πηγαίνουμε. Να εμποτίσουν την καθημερινότητά μας με καχυποψία και φόβο. Οι υπάλληλοι της τρόικας μας προσφέρουν απλόχερα το μόνιμο «άλλοθι» της υπακοής, την πρόσκαιρη ασφάλεια και την ψεύτικη σιγουριά της υποταγής. Γιατί ποιός θα αμφισβητήσει, χωρίς  να γελοιοποιηθεί τελείως, πως αν μας αρκούσε το τίποτα, αν ήμασταν αναρχικοί μέχρι να πάμε πενταήμερη, αν είχαμε «ανακουφιστεί» μετά την υπογραφή του μνημονίου, αν μισούσαμε τους μετανάστες, αν αγανακτούσαμε με τους κουκουλοφόρους, αν φοβόμασταν τους «τρομοκράτες», καμία από τις συνέπειες της καταστολής δε θα είχα υποστεί ούτε εγώ ούτε πολλοί άλλοι που αντιστέκονται.

6. Ο αγώνας όμως δεν πρόκειται να υποχωρήσει. Το καθεστώς και οι διάφοροι αξιωματούχοι του δεν πρόκειται να αισθανθούν ούτε χαρά ούτε ανακούφιση. Εμείς στεκόμαστε δίπλα στους φυλακισμένους αναρχικούς, δίπλα στους φυλακισμένους αγωνιστές. Ως την απελευθέρωσή τους. Συμβάλλουμε διαρκώς στη συγκρότηση -θεωρητική και οργανωτική- της τάξης μας και αναπτύσσουμε τον αναγκαίο στρατηγικό σχεδιασμό για την επίτευξη της νίκης της.

Ας σταθούμε όρθιοι. Και ας κάνουμε το επόμενο βήμα. Για την κοινωνική/ταξική αντεπίθεση. Για την προλεταριακή έφοδο στον ουρανό.

Υ.Γ. Όπως μου είχε πει κάποτε ένας καλός σύντροφος: «Υπομονή. Δύναμη. Πίστη στην υπόθεση. Έχουμε δίκιο. Τέλος». Αυτές οι λέξεις θα γίνουν οδηγός μου σ’ αυτές τις πραγματικά δύσκολες στιγμές.

Χρήστος Πολίτης
Κλειστή Φυλακή Γρεβενών
16 Δεκέμβρη 2010

*  Το μεσημέρι της 22ας Μαϊου του 2008, πηγαίνοντας να πάρω τη μηχανή μου κοντά στο μετρό της Πανόρμου, με προσήγαγαν στη ΓΑΔΑ όπου μου έκαναν διάφορες ερωτήσεις για το πού βρισκόμουν το προηγούμενο βράδυ. Μετά από κάποιες ώρες με άφησαν ελεύθερο. Το προηγούμενο βράδυ είχε πραγματοποιηθεί εμπρησμός οχημάτων στο χώρο του εφετείου Αθηνών. Από αυτό το χρονικό σημείο και μετά αρχίζουν να εμφανίζονται δημοσιεύματα βασισμένα σε αστυνομικά σενάρια, που με συσχετίζουν κατ’ αρχήν με τον εμπρησμό των οχημάτων στο εφετείο και κατόπιν με εμφανίζουν να συμμετέχω σε διάφορες οργανώσεις και ενέργειες, πολλές φορές με σημαίνοντα ρόλο. Φτάνουν μάλιστα στο σημείο τον προηγούμενο Νοέμβρη να ανακοινώσουν τηλεοπτικά ένταλμα εις βάρος μου, το οποίο στην πραγματικότητα δεν υπήρχε. Παράλληλα, για μεγάλα χρονικά διαστήματα είχα εμφανή αστυνομική παρακολούθηση. Ως αποκορύφωμα, 2,5 χρόνια μετά έλαβα κλήση να απολογηθώ ως κατηγορούμενος για την υπόθεση του Εφετείου. Πράγματι παρουσιάστηκα στην 8η τακτική ανακρίτρια στις 2 Δεκεμβρίου όπου και αφέθηκα ελεύθερος (για δύο μέρες!).

Εδώ μπορείτε να διαβάσετε το κείμενο του Κώστα Μπαρλή.

Σήμερα απεβίωσε ο αναρχικός σύντροφος Κώστας Σειρηνίδης, ύστερα από ανακοπή καρδιάς. Όλα αυτά τα χρόνια συμμετείχε ενεργά στους κοινωνικούς αγώνες, ενώ είχε συγγράψει άρθρα και βιβλία σχετικά με την εξέγερση και την επανάσταση.

Η πολιτική κηδεία του θα γίνει στις 5 το απόγευμα της Πέμπτης, στο νεκροταφείο της Καισαριανής.

Καλό ταξίδι σύντροφε…