Επιχείρηση της δημοτικής αστυνομίας, «ευπρεπισμού» του Φιλοπάππου, ενόψει Καθαράς Δευτέρας.

Αναδημοσίευση από το tvxs.gr

Στην εκδίωξη των αστέγων που έχουν βρει καταφύγιο στην ευρύτερη περιοχή του αναψυκτηρίου του Πηκιώνη στον Λουμπαρδιάρη προχώρησε η Δημοτική Αστυνομία του Δήμου Αθηναίων εν όψει των εκδηλώσεων για τα κούλουμα την Καθαρά Δευτέρα.

Οι περίπου 10-15 άστεγοι που διαβιούν στη γύρω περιοχή αναγκάστηκαν να απομακρυνθούν μετά από συντονισμένη επιχείρηση της δημοτικής αστυνομίας το πρωϊ της Παρασκευής. Ο αρμόδιος αντιδήμαρχος Ανδρέας Παπαδάκης, δηλώνει στο tvxs πως η επιχείρηση πραγματοποιήθηκε μετά από καταγγελίες της αρχαιολογικής υπηρεσίας ενώ όπως υποστηρίζει υπήρχε κίνδυνος εκδήλωσης φωτιάς στο πάρκο του Φιλοπάππου ενώ συνεχή ήταν και τα παράπονα των κατοίκων.

Ωστόσο, όπως επισημαίνουν περίοικοι είναι πάγια τακτική του Δήμου να απομακρύνει τους άστεγους πριν από την Καθαρά Δευτέρα, για να υπάρχει “καλύτερη εικόνα της περιοχής στα Κούλουμα”.

Πάντως από την πλευρά του Δήμου, ο κ. Παπαδάκης τονίζει στο tvxs πως στους συγκεκριμένους άστεγους είχε γίνει κατά καιρός πρόταση να μεταφερθούν στο ξενοδοχείο αστέγων του Δήμου, στο Μεταξουργείο, αλλά εκείνοι το είχαν αρνηθεί.

Για απαράδεκτη πρακτική και για την εφαρμογή μιας πολιτικής που έχει στο επίκεντρό της μόνο τη “βιτρίνα” κάνει λόγο στο tvxs η δημοτική σύμβουλος της Ανοιχτής Πόλης Ελθήνα Αγγελοπούλου καλώντας τον Δήμο και προσωπικά τον δήμαρχο Νικήτα Κακλαμάνη να σκύψει με πραγματικό ενδιαφέρον πάνω από ένα υπαρκτό πρόβλημα, που όμως χρειάζεται μεγαλύτερη ευαισθησία στην αντιμετώπισή του.

Διαψεύδουν τις κατασχέσεις

Σύμφωνα με καταγγελίες των περιοίκων, τα συνεργεία του Δήμου Αθηναίων με τη συνοδεία ανδρών της Δημοτικής Αστυνομίας σε πολλές περιπτώσεις δεν βρήκαν τους ίδιους τους άστεγους παρά μόνο τα προσωπικά τους αντικείμενα (κουβέρτες, ρούχα κτλ) τα οποία και κατέσχεσαν.

Τις καταγγελίες αυτές διαψεύδει πάντως ο αντιδήμαρχος Ανδρέας Παπαδάκης και τονίζει πως πράγματι οι άστεγοι εκδιώχθηκαν αλλά δεν έχει κατασχεθεί το παραμικρό. “Εξάλλου και οι υπάλληλοι της Δημοτικής Αστυνομίας φοβούνται να πιάσουν τα ρούχα και τα σκεπάσματα αυτά, για τον κίνδυνο μετάδοσης ασθενειών”, λέει χαρακτηριστικά. Πάντως οι περίοικοι και οι ίδιοι οι άστεγοι επιμένουν στην καταγγελία για τις κατασχέσεις ενώ μία άστεγη γυναίκα φέρεται να έχει χάσει και τα χαρτιά της τα οποία ήταν μέσα στα υπόλοιπα προσωπικά της αντικείμενα που “έκαναν φτερά”».

πηγή φωτογραφίας: filopappou.wordpress.com

Για να δούμε τι καταλάβαμε εμείς:

Ο δήμος Αθηναίων το πρωί της Παρασκευής έστησε στου Φιλοπάππου την επιχείρηση Καθαρά -με όλη τη σημασία της λέξης- Δευτέρα. Συντονιστής και δημόσιος υπερασπιστής της κίνησης αυτής ο αντιδήμαρχος καταστημάτων και ασφάλειας της πόλης, που στην αρμοδιότητά του υπάγεται η διεύθυνση της δημοτικής αστυνομίας και η διεύθυνση αδειών καταστημάτων και θεαμάτων, Ανδρέας Παπαδάκης (και όχι γενικά και αόριστα, αντιδήμαρχος…).

[Μία μικρή παρένθεση εδώ: οι αντιλήψεις και ο ρόλος του συγκεκριμένου τύπου δεν είναι άγνωστα σε όσους δραστηριοποιούνται δημόσια σε αυτές εδώ τις γειτονιές. Έχουμε βρεθεί απέναντί του σε διάφορες στιγμές αγώνα, από την κατάληψη του πολιτιστικού κέντρου του δήμου Αθηναίων στα Άνω Πετράλωνα (κατά τη διάρκεια της εξέγερσης τον Δεκέμβρη του 2008), μέχρι τις λαϊκές συνελεύσεις και δράσεις για τα τραπεζοκαθίσματα και την υπεράσπιση των δημόσιων χώρων στο Θησείο].

Συνεχίζουμε. Μεθαύριο, λόγω ημέρας, ο λόφος θα αποτελέσει τη βιτρίνα του δήμου των Αθηναίων (ενός δήμου, ο οποίος όλες τις υπόλοιπες ημέρες του χρόνου αδιαφορεί πλήρως για την κατάσταση του λόφου). Και αυτή η βιτρίνα πρέπει να είναι ευπρεπής, να δείχνει το ενδιαφέρον και το έργο του δημάρχου (εξάλλου σε κάποιους μήνες πλησιάζουν και οι δημοτικές εκλογές), τα «μιάσματα» πρέπει να εξαφανιστούν. Και στη συγκεκριμένη περίπτωση «μίασμα» αποτελούν οι άστεγοι που βρίσκουν καταφύγιο σε διάφορες γωνιές του λόφου.

Έσκασαν, λοιπόν, οι δημοτόμπατσοι με τον Παπαδάκη και ανέλαβαν δράση. Όπου δε βρήκαν τους άστεγους μάζεψαν τις κουβέρτες και τα ρούχα τους, τα οποία τώρα μάλλον θα βρίσκονται σε κάποια χωματερή. Οι δημοτικές αρχές αρνούνται ότι προέβησαν σε κατάσχεση πραγμάτων με το εξής επιχείρημα: «Εξάλλου και οι υπάλληλοι της Δημοτικής Αστυνομίας φοβούνται να πιάσουν τα ρούχα και τα σκεπάσματα αυτά, για τον κίνδυνο μετάδοσης ασθενειών». Ενώ στους ανθρώπους που βρήκαν και μάζεψαν δεν άσκησαν κανενός είδους βία επάνω τους οι δημοτόμπατσοι, τους είπαν εξ’ αποστάσεως «περάστε από εδώ» και εκείνοι ακολούθησαν!

Και κάποια ακόμη σχόλια:

«Ο αρμόδιος αντιδήμαρχος Ανδρέας Παπαδάκης (…) υποστηρίζει υπήρχε κίνδυνος εκδήλωσης φωτιάς στο πάρκο του Φιλοπάππου ενώ συνεχή ήταν και τα παράπονα των κατοίκων».

Καταρχήν ο Φιλοπάππου είναι λόφος, όχι (αρχαιολογικό) πάρκο, όπως φαντασιώνονται διάφοροι, για λόγους γνωστούς.

Κίνδυνος εκδήλωσης φωτιάς… Μάλιστα, χειμωνιάτικα… Όσοι δεν έχουν μνήμη χρυσόψαρου θυμούνται ότι οι πραγματικές φωτιές από τις οποίες κινδύνεψε ο λόφος ήταν αυτές που έβαλαν οι εργολάβοι τον Ιούλιο του 2003 (8 μέσα σε 10 ημέρες), ως απαραίτητη συνδρομή στα έργα ανάπλασης. Και για του λόγου το αληθές, ρίξτε μία ματιά στην παρακάτω αφίσα:

Ακόμη, μέσα από τη συχνή συναναστροφή με αυτούς τους ανθρώπους, θυμόμαστε να μην έχουν ενοχλήσει ποτέ κανέναν, να ανταλλάσουμε μία καλημέρα και μία φιλική κουβεντούλα, θυμόμαστε κατά καιρούς κάποιους να τους δίνουν ένα πιάτο φαΐ και κάποιους άλλους να έχουν παραχωρήσει σε κάποιον από αυτούς το σπιτάκι/αποθηκούλα που βρίσκεται πλάι στην εκκλησία του Λουμπαρδιάρη.

Το ζήτημα είναι απλό. Δεν είναι η πρώτη φορά, κάθε χρόνο πριν την Καθαρά Δευτέρα οι δημοτικές αρχές, αντιλαμβανόμενες το λόφο ωσάν τη βιτρίνα τους, αποφασίζουν να τη μακιγιάρουν λίγο (ενώ όλο τον υπόλοιπο χρόνο ο λόφος  μαραζώνει από την εγκατάλειψη, τις καταπατήσεις και την ιδιοκτησιακή λογική των αρχαιολόγων). Οι άστεγοι αποτέλεσαν το πρόβλημα φέτος. Κάποια χρόνια πριν ήταν οι κάτοικοι που αγωνίζονταν και αγωνίζονται ενάντια στην εμπορευματοποίηση και τον έλεγχο του λόφου.

Τέλος, μπορεί για τους δικούς της αντιπολιτευτικούς λόγους η δημοτική σύμβουλος της «Ανοιχτής Πόλης» να προσωποποιεί το ζήτημα και να ζητά από τον Κακλαμάνη  «να σκύψει με πραγματικό ενδιαφέρον πάνω από ένα υπαρκτό πρόβλημα», ωστόσο εμείς θα θέσουμε έναν γενικότερο προβληματισμό: μήπως η συγκεκριμένη αντιμετώπιση αυτών των ανθρώπων αποτελεί ακόμη μία κουκίδα στο ψηφιδωτό της αποσύνθεσης και παρακμής του κράτους πρόνοιας και της ενίσχυσης του κράτους ασφάλειας; Λέμε, μήπως; Γιατί, όποιος θέλει να το δει, όσο παρατείνεται η περίοδος της «κρίσης», οι από κάτω, οι εκμεταλλευόμενοι και οι αποκλεισμένοι γίνονται αντιληπτοί σα σκουπίδια, ενώ τα σώματα ασφαλείας ενισχύονται υλικά, θεσμικά και οικονομικά.

εικόνες από τα μετ’ όπισθεν


Το κράτος ασφάλειας, μέσα από το παράδειγμα του ΗΣΑΠ

Εδώ και κάποιες ημέρες κυκλοφορεί μία μπροσούρα που εκδόθηκε από τη «Συνέλευση αλληλεγγύης στην Κωνσταντίνα Κούνεβα», ένα συλλογικό σχήμα που προέκυψε λίγες ημέρες μετά τη δολοφονική επίθεση τραμπούκων του Οικονομάκη εναντίον της Κωνσταντίνας, στα Άνω Πετράλωνα.

Στην  74σέλιδη έκδοση πέρα από την αναφορά στην υπόθεση της Κούνεβα (τις προκηρύξεις, τις αφίσες και τις κινήσεις αλληλεγγύης που πραγματοποιήθηκαν), επιχειρείται να αρθρωθεί λόγος γύρω από τις επισφαλείς εργασιακές σχέσεις, τη σεξουαλική εκμετάλλευση στους χώρους εργασίας και την όξυνση της επιτήρησης, του ελέγχου και της καταστολής, που αποτελούν εκφάνσεις του κράτους ασφάλειας, μέσα από το παράδειγμα του ΗΣΑΠ.

Όπως αναφέρεται και στο προλογικό σημείωμα «για τη συγγραφή των κειμένων χρησιμοποιήσαμε ένα σύνολο από ντοκουμέντα που απαλλοτριώθηκαν στην κατάληψη του ΗΣΑΠ».

Εμείς, θα θέλαμε να σταθούμε σε εκείνο το κομμάτι που εμπεριέχεται στην ενότητα του «κράτους ασφάλειας, μέσα από το παράδειγμα του ΗΣΑΠ», το οποίο αναφέρεται σε λαϊκή συνέλευση που πραγματοποιήθηκε στις 16 Δεκεμβρίου, εν μέσω εξέγερσης, από κατοίκους των περιοχών μας και πώς αυτή αποτέλεσε αντικείμενο παρακολούθησης και καταγραφής από χαφιέ του ΗΣΑΠ. Αντιγράφουμε:

«Δεν είναι παράξενο που ο μηχανισμός ασφάλειας του ΗΣΑΠ βρέθηκε σε εγρήγορση τις μέρες του Δεκέμβρη: οι παρεμβάσεις στους σταθμούς του ΗΣΑΠ και του Μετρό ήταν αναπόσπαστο τμήμα εκείνης της εξέγερσης. Όμως, στο χρονικό που ακολουθεί, υπάρχει και μία ουσιαστική λεπτομέρεια: η καταγραφή και παρακολούθηση της λαϊκής συνέλευσης των κατοίκων στα Πετράλωνα, που πραγματοποιήθηκε στον πεζόδρομο έξω από τον σταθμό.  Η σχετική αναφορά καταδεικνύει ότι η συγκρότηση των μηχανισμών ασφάλειας εκτρέπεται πολύ γρήγορα σε καθολική επιτήρηση του κοινωνικού πεδίου.

16 Δεκέμβρη 2008: Ο ρουφιάνος-ελεγκτής Ε. Κεραμύδας ξεροστάλιασε από τις 5.15 το απόγευμα μέχρι τις 8.20 το βράδυ στο σταθμό Πετραλώνων (ρεύμα καθόδου προς Πειραιά) για να παρακολουθήσει “συγκέντρωση πλήθους”, όπως αναφέρει ο ίδιος. Επειδή ο ηλίθιος δε μπόρεσε να καταλάβει την προέλευση του “εγγράφου” (δηλαδή της προκήρυξης που μάζεψε), τον βοηθάμε εμείς: Λαϊκή συνέλευση κατοίκων Πετραλώνων-Θησείου-Κουκακίου».

Παρακολουθήσεις και καταγραφή συγκεντρώσεων και δράσεων γίνονται και σε άλλους σταθμούς του ΗΣΑΠ: στον Πειραιά, στον Ταύρο, στην πλατεία Βικτωρίας, στο Μοναστηράκι, στα Άνω Πατήσια.

«Από όλα τα παραπάνω γίνεται ορατή η προσπάθεια του κράτους και των επιχειρήσεων που ελέγχονται έστω και μερικώς από αυτό, να εξυφάνουν στο όνομα της ασφάλειας ένα ολοκληρωτικό και πλήρως ασφυκτικό πλέγμα επιτήρησης. Οι προσπάθειες αυτές περιλαμβάνουν τις ορατές σε όλους μας αστυνομικές δυνάμεις που περιπολούν συνεχώς στους δρόμους, την όλο και διευρυνόμενη χρήση ηλεκτρονικών μέσων επιτήρησης αλλά και σώματα και υπηρεσίες όπως το Γραφείο Φύλαξης και Πυρασφάλειας του ΗΣΑΠ που είναι επιφορτισμένο με τη συνεχή φύλαξη και επιτήρηση των χώρων και των επιβατών του ΗΣΑΠ. Τα κρατικοδίαιτα αυτά σώματα ασφαλείας συνεπικουρούνται και από υπαλλήλους ιδιωτικών εταιρειών security».

Μικρές στιγμές καθημερινής τρέλας (;)

«Παρά την ανακοίνωση του διαχειριστού να μην ανοίγουν στους διαφημιστές, μερικοί ένοικοι εξακολουθούν να ανοίγουν. Με τον ίδιο τρόπο μπαίνουν στις πολυκατοικίες και οι βομβιστές».

Απλά, μία αστεία επισήμανση του διαχειριστή της πολυκατοικίας; Προέκταση των τρομολαγνικών παραστάσεων που ανεβαίνουν κάθε τόσο στα βραδινά δελτία ειδήσεων; Το υπέρτατο σημείο ιδιώτευσης και εξατομίκευσης; Ο φόβος που έχει εντρυφήσει σε κάθε στιγμή του κοινωνικού; Ποικίλες οι σκέψεις που περνάνε από μπρος βλέποντας ένα κομμάτι χαρτί στην είσοδο της πολυκατοικίας. Είναι σα να αποτυπώνεται μπροστά σου η επιθυμία του συντάκτη να δι-ασφαλίσει το δικό του γυάλινο κόσμο, να επικυρώσει τα ιδιοκτησιακά του προνόμια σε ένα διαμέρισμα-κλουβί, μέσα σε μία πόλη-φυλακή. Γύρω από το «βομβιστή-απειλή» χτίζεται η κοινή άμυνα δεκάδων ατομικοτήτων, που ακόμη και μέσα στην ίδια πολυκατοικία ανταγωνίζονται μεταξύ τους, παρατηρούν ο ένας τον άλλο πίσω από το «ματάκι» της εξώπορτας και κρυφακούν μέσα από τους φωταγωγούς.

Η επίκληση μίας αόρατης απειλής, μέσα σε καιρούς παροξυσμού γύρω από το αίτημα για ασφάλεια, είναι ικανή να πείσει και τους υπόλοιπους ενοίκους για τη βάση του επιχειρήματος. Η λογική έπεται του συναισθήματος. Βέβαια, σε καιρούς διανοητικής φτώχειας είναι ίσως πλεονασμός να επιζητάς την οξυδερκή σκέψη, την κριτική ανάγνωση. Δεν μπορούμε να υποσχεθούμε, όμως, ότι θα σταματήσουμε να τα αναζητούμε και να τα επιζητούμε.

εικόνες από τα μετ’ όπισθεν

Μία ανακοίνωση για το κυνήγι μαγισσών των τελευταίων ημερών…

Το ξέρει το κράτος, το ξέρουμε εμείς, ας το μάθει και η κοινωνία

Παρασκευή 13/11 μετά τα μεσάνυχτα, ομάδα ασφαλιτών στημένη στη συμβολή Πατησίων και Ηπείρου. Στην κατάληψή μας (μόλις 50 μέτρα από το παραπάνω σημείο ) πραγματοποιείται πάρτυ γενεθλίων με εκατοντάδες ανθρώπους. Τέσσερις εξ αυτών αποχωρούν τα ξημερώματα για τα σπίτια τους και φτάνοντας στη συμβολή Πατησίων και Ηπείρου απαγάγονται από τους ασφαλίτες, που τους βάζουν μέσα σε αυτοκίνητα με τύπους της «αντι»τρομοκρατικής με κουκούλες. Την επόμενη ημέρα το μεσημέρι, οι 3 από τους απαχθέντες αφήνονται ελεύθεροι, ενώ μια συντρόφισσα (η Αντιγόνη) κρατείται βάσει εντάλματος σύλληψης, που εκδόθηκε εναντίον της την Πέμπτη 12/11 για συμμετοχή στη «ΣΥΝΩΜΟΣΙΑ ΠΥΡΗΝΩΝ ΤΗΣ ΦΩΤΙΑΣ».

Ενοχοποιητικό στοιχείο σε βάρος της ένα αποτύπωμά της σε κινητό αντικείμενο που βρέθηκε στην περιβόητη «γιάφκα» του Χαλανδρίου. Μια «γιάφκα» που δεν αποτελεί τίποτε άλλο από το σπίτι ενός από τους 3 προφυλακισμένους από τα τέλη Σεπτέμβρη, που κατηγορούνται για μέλη της συγκεκριμένης οργάνωσης. Ένα σπίτι, δηλαδή, που μετονομάστηκε σε «γιάφκα» για να «ευσταθεί» το σενάριο ότι κάθε επισκέπτης του σπιτιού ενοχοποιείται ως «μέλος τρομοκρατικής οργάνωσης» βάσει του τρομονόμου. Αυτό, εξάλλου, είναι εξαρχής το πλαίσιο της κατασταλτικής μεθόδευσης,  από  τις 4 αρχικές συλλήψεις, την προφυλάκιση των 3 και την άμεση έκδοση 6 ενταλμάτων σύλληψης, μέχρι την πρόσφατη έκδοση άλλων 5 ενταλμάτων και τη σύλληψη της Αντιγόνης: ποινικοποίηση των διαπροσωπικών, κοινωνικών και συντροφικών σχέσεων και δημιουργία ολοένα και περισσότερων  «ομήρων» για την επίδειξη «αντι»τρομοκρατικού έργου, με την περιφορά των συλληφθέντων  στα κανάλια ως τρόπαια μιας κάποιας αστυνομικής επιτυχίας.

Η επιλογή σύλληψης της συντρόφισσας έξω από την κατάληψη και όχι σε οποιοδήποτε άλλο σημείο της πόλης (πχ, στο σπίτι της ή στο Αστυνομικό Τμήμα της περιοχής της, στο οποίο ήταν υποχρεωμένη 1η και 15 κάθε μήνα να παρουσιάζεται μετά τις φοιτητικές κινητοποιήσεις του 2006/07) δεν είναι διόλου τυχαία. Το σενάριο που έχει παιχτεί και άλλες φορές και ξαναπαίζεται -έστω και ήπια- και στη συγκεκριμένη περίπτωση, είναι ότι οι απελευθερωμένοι κατειλημμένοι χώροι αποτελούν καταφύγια διωκόμενων και ορμητήρια εμπρηστικών και ένοπλων ενεργειών. Ένα σενάριο που -μαζί με πολλά άλλα- αξιοποιείται στο μέτρο του πολέμου ενάντια στον αναρχικό-αντεξουσιαστικό χώρο και σε ευρύτερα κοινωνικά κομμάτια, που αντιστέκονται και δεν ενσωματώνονται στις επιταγές της κυρίαρχης ιδεολογίας. Πρόκειται για τον προληπτικό πόλεμο-εκστρατεία απέναντι στον κόσμο που εξεγέρθηκε τον περασμένο Δεκέμβρη και συνεχίζει, είτε μέσα από οργανωμένες συλλογικότητες είτε ως άτομα, να αποτελεί απειλή για τη συγκρότηση της κοινωνικής συναίνεσης στους σχεδιασμούς κράτους και κεφαλαίου για τη συντήρηση της κοινωνικής ειρήνης και των εκμεταλλευτικών εξουσιαστικών σχέσεων.

Εμείς από την πλευρά μας επιφυλασσόμαστε για το άμεσο μέλλον σχετικά με μια σφαιρική τοποθέτηση για την εξελισσόμενη κατασταλτική μεθόδευση και τις ευρύτερες επιδιώξεις της μέσα στο συνολικό πλαίσιο της κατασταλτικής στρατηγικής του κράτους από τη νέα πολιτική διαχείριση και δίνουμε ραντεβού για την Τετάρτη το πρωί μαζί με όλους τους υπόλοιπους αλληλέγγυους/ες στα δικαστήρια της Ευελπίδων, όπου η Αντιγόνη θα περάσει από ανακριτή.

Η αλληλεγγύη είναι το όπλο μας

Το κράτος είναι ο μόνος τρομοκράτης


> Ανακοίνωση της κατάληψης Πατησίων και Σκαραμαγκά, στο κέντρο της Αθήνας.

Δεν θα νικήσει ο τρόμος. Θα νικήσει ο δρόμος!

26 Σεπτεμβρίου 2009: 15 μπάτσοι εισβάλλουν σε χαμόσπιτο πακιστανών εργατών, στην Ηλιουπόλεως 82, στη Νίκαια. Ο Μοχάμεντ Καμράν Ατίφ ξυλοκοπείται μαζί με συγγενείς και συγκατοίκους του και οδηγείται στο Α.Τ. Νίκαιας ως ύποπτος για ξυλοδαρμό ανηλίκου. Ο άγριος ξυλοδαρμός συνεχίζεται. Τον δένουν χειροπόδαρα και τον χτυπούν με γκλόμπς. Του κάνουν ηλεκτροσόκ με καλώδια στα χέρια και στα γόνατα.

Ο μηνυτής δεν τον αναγνωρίζει, αποσύρει τη μήνυση και οι μπάτσοι τον αφήνουν ελεύθερο, αφού βάζουν τον αδερφό του να υπογράψει ότι τον παρέλαβε χωρίς ούτε έναν μώλωπα.

9 Οκτωβρίου: Ο Μοχάμεντ Καμράν πεθαίνει εξαιτίας τη αστυνομικής “περιποίησης” που είχε δεχτεί λίγες ημέρες πριν.

17 Οκτωβρίου: Καλείται πορεία στη Νίκαια από αναρχικές συλλογικότητες (Θερσίτης, Ρεσάλτο, πρωτοβουλία αναρχικών Αιγάλεω) και την τοπική συνέλευση εξεγερμένων Σαλαμίνας, Περάματος, Κερατσινίου, Δραπετσώνας και Νίκαιας. Παρά το βροχερό της ημέρας, 350 άτομα, με σημείο εκκίνησης την πλατεία Δαβάκη, πορεύονται στους δρόμους της Νίκαιας, περνούν από το σπίτι όπου διέμενε ο Μοχάμεντ και κινούνται προς το τοπικό αστυνομικό τμήμα. Ακολουθεί επίθεση με πέτρες, μπογιές και αυγά προς τις ένστολες συμμορίες που είναι παρατεταγμένες. Λίγα δεύτερα αργότερα πέφτουν τα πρώτα δακρυγόνα, η διαδήλωση κινείται προς την Πέτρου Ράλλη, οι πίσω αλυσίδες δέχονται την ασφυκτική πίεση των διμοιριών. Ακολουθεί συμπλοκή σώμα με σώμα, κάποιοι διαδηλωτές βρίσκουν διέξοδο στα γύρω στενά. 11 προσαγωγές θα μάθουμε λίγες ώρες αργότερα, οι 8 θα μετατραπούν σε συλλήψεις (πέντε με την κατηγορία της “διατάραξης κοινής ειρήνης” -σε βαθμό κακουργήματος, καθώς τίθεται για πρώτη φορά σε ισχύ ο περίφημος “κουκουλονόμος”- οι υπόλοιποι τρεις με πλημελλήματα).

Τα επόμενα λεπτά της λήξης της διαδήλωσης, το μεγαλύτερο μέρος της κατευθύνεται προς το δημαρχείο της Νίκαιας, το οποίο και καταλαμβάνεται. Οι διμοιρίες ακολουθούν κατά πόδας προσπαθώντας μέσα από χάρτες να ανιχνέυσουν τις επόμενες κινήσεις μας. Τα αιτήματα τα οποία διατυπώνονται άμεσα (τόσο στο δήμαρχο ο οποίος σπεύδει στο σημείο, όσο και στην ανακοίνωση της συνέλευσης της κατάληψης λίγο αργότερα, είναι τα αυτονόητα: 1. Απόσυρση των αστυνομικών δυνάμεων περιμετρικά από το δημαρχείο αλλά και από τη γειτονιά όπου έχουν στρατοπεδεύσει από το πρωί, 2. άμεση απελευθέρωση των προσαχθέντων συντρόφων/ισσών μας.

Η κατάληψη στο δημαρχείο, μετά και την αναγγελία των συλλήψεων, συνεχίστηκε και την Κυριακή 18 Οκτωβρίου. Ανακοινώσεις σχετικά με τα γεγονότα θα βγουν τόσο από τον προσκείμενο στο κκε δήμαρχο της Νίκαιας όσο και από το σύλλογο εργαζομένων στο δημαρχείο.

Το μεσημέρι της Δευτέρας 19 Οκτωβρίου και ύστερα από σχετική συζήτηση και απόφαση που είχε προηγηθεί το προηγούμενο βράδυ στο κατειλημμένο δημαρχείο της Νίκαιας, καταλαμβάνεται η πρυτανεία του πανεπιστημίου Αθηνών, στα Προπύλαια. Εδώ μπορείτε να διαβάσετε την ανακοίνωση της κατάληψης. Η πρυτανεία, μέχρι και την Πέμπτη (όταν αφήνονται ελεύθεροι και οι τελευταίοι διωκόμενοι -χωρίς ωστόσο να πέσουν οι κατη

γορίες -ούτε αυτή περί κουκούλας- λειτουργεί ως κέντρο αντιπληροφόρησης, τόσο για την υπόθεση της δολοφονίας του Καμράν Ατίφ, όσο και για τις διώξεις, με βάση τον “κουκουλονόμο” των διαδηλωτών που συνελήφθησαν το Σάββατο.

Στην πρώτη συνέλευση της κατάληψης της πρυτανείας παρευρίσκονται και πέντε ιρανοί πρόσφυγες οι οποίοι γνωστοποιούν ότι θα ξεκινήσουν από την επομένη απεργία πείνας στον ίδιο χώρο, ζητώντας πολιτικό άσυλο. Η ανακοίνωση που μοιράστηκε στους παρευρισκόμενους:

Απεργία πείνας μέχρι την ελευθερία!
Είμαστε πολιτικοί πρόσφυγες από το Ιράν, προστατευόμενοι από το ειδικό καθεστώς της Ύπατης Αρμοστείας του ΟΗΕ για τους πρόσφυγες. Δε μπορούμε να επιστρέψουμε στο Ιράν καθώς κινδυνεύουμε με φυλάκιση, ούτε να φύγουμε νόμιμα σε άλλη χώρα.
Παρά την αναγνώρισή μας ως πολιτικούς πρόσφυγες, το ελληνικό κράτος αρνείται να μας αποδώσει τα νόμιμα δικαιώματά μας, ενώ ταυτόχρονα εισπράττει ευρωπαϊκά κονδύλια χωρίς όμως να διοχετεύει τα χρήματα σε εμάς.
Απαιτούμε να εφαρμοστούν οι διεθνείς συνθήκες για τους πρόσφυγες και το ελληνικό κράτος να μας παρέχει όλα τα απαραίτητα έγγραφα (λευκή κάρτα, ταξιδιωτικά έγγραφα, διαβατήριο).
Ζητούμε τη βοήθεια και την υποστήριξη ατόμων και οργανώσεων στην Ελλάδα και στις υπόλοιπες ευρωπαϊκές χώρες.
Ξεκινάμε απεργία πείνας από το Σάββατο 17 Οκτωβρίου, στα Προπύλαια, διαμαρτυρόμενοι ειρηνικά μέχρι την ικανοποίηση των αιτημάτων μας.

Τρίτη 20 Οκτωβρίου: Αναρχικοί/ες και αντιεξουσιαστές/στριες πραγματοποιούν κατάληψη στο παράρτημα των Χανίων της Περιφέρειας Κρήτης, ζητώντας την άμεση απελευθέρωση των συλληφθέντων και την απόσυρση των κατηγοριών (ανακοίνωση).

Τετάρτη 21 Οκτωβρίου: Πραγματοποιούνται καταλήψεις στη σχολή Θεάτρου Θεσσαλονίκης (ανακοίνωση), στη Δημοτική Πινακοθήκη στο Ηράκλειο Κρήτης (ανακοίνωση) και στην πρυτανεία της ΑΣΟΕΕ στην Αθήνα (ανακοίνωση).

Πέμπτη 22 Οκτωβρίου: Ανακοινώνεται η λήξη της κατάληψης στην πρυτανεία του πανεπιστημίου Αθηνών.

Δεν είστε ικανοί ούτε το ψέμα σας να διαχειριστείτε!

Ηλεκτρονικά μέσα αλλά και χθεσινές εφημερίδες αναφέρονται σε επίθεση που έγινε την Παρασκευή το μεσημέρι σε τέσσερα υποκαταστήματα τραπεζών, στην οδό Τριών Ιεραρχών, στα Άνω Πετράλωνα.

Λίγα λεπτά αργότερα οι δρόμοι των Άνω Πετραλώνων, των Κάτω Πετραλώνων και ο περιφερειακός του Φιλοπάππου κατακλύζονται από διάφορα σώματα μπάτσων. Το στέκι μας, σε μία προσπάθεια στοχοποίησης, περικυκλώνεται από ενστόλους οι οποίοι τρομοκρατούν με την παρουσία τους γείτονες και διερχόμενους.

Η ιστοσελίδα του γνωστού αλήτη και ρουφιάνου Τριανταφυλλόπουλου αναφέρει: «Σύμφωνα με την αστυνομία, οι νεαροί βγήκαν από στέκι που βρίσκεται στην οδό Ιούς και μετά την επίθεση. που διήρκεσε λίγα μόλις λεπτά, χάθηκαν στα γύρω στενά».

Μπορεί να υποψιαζόμαστε ότι ο κ. Μάκης έχει κάποια απωθημένα με τους κατοίκους που δραστηριοποιούνται κοινωνικά στις περιοχές μας, αλλά εμείς γνωρίζουμε σίγουρα ότι τα «στέκια» που υπάρχουν στην Ηούς είναι τα γραφεία του ΠΑΣΟΚ, τα γραφεία του Συνασπισμού και ένα τετράγωνο παραπάνω τα γραφεία της Νέας Δημοκρατίας.

Εάν έχει κάποιες παραπάνω διευκρινιστικές πληροφορίες επί του θέματος παρακαλούμε να τις μοιραστεί μαζί μας, θα έχουν ενδιαφέρον…

Υστερόγραφο προς μπάτσους και δημοσιογραφικά παπαγαλάκια: Δεν είστε ικανοί ούτε το άθλιο ψέμα σας να διαχειριστείτε πειστικά… Στα τσακίδια!

Το νου σας! Ρουφιάνοι στις γειτονιές μας!

Νέα λαϊκή συνέλευση των κατοίκων Πετραλώνων, Κουκακίου, Θησείου, στην πλατεία Μερκούρη, την Κυριακή 15 Φεβρουαρίου, στις 12 το μεσημέρι.

Πεζές περιπολίες στα Πετράλωνα; Ούτε για πλάκα!

Όπως μας πληροφόρησαν φίλοι και γείτονες, το απόγευμα της Κυριακής μία πεζή περιπολία μπάτσων είχε μία «ατυχή» συνάντηση στη γωνία Τρώων και Αχαιών, στα Άνω Πετράλωνα, με κατοίκους των περιοχών μας. Μία «εξυπνάδα» από τη μεριά των μπάτσων και γρήγορα κατάλαβαν ότι οι καροί είναι… περίεργοι και δεν υπάρχει χώρος ούτε για τσαμπουκάδες, ούτε για «έξυπνα πειράγματα» και φυσικά για περιπολίες στους δρόμους των γειτονιών μας. Ο διοικητής του τοπικού αστυνομικού τμήματος που έσπευσε στο σημείο, αντιλαμβανόμενος την κατάσταση καθώς όλο και περισσότερος κόσμος συγκεντρωνόταν εκεί, μάζεψε άρον-άρον τους συναδέλφους του μέσα στο περιπολικό (χώρεσαν και οι έξι!) και τράβηξε για τον Ταύρο.

Έγινε αντιληπτό ότι, και μετά την παρακολούθηση της λαϊκής συνέλευσης το Σάββατο που διεξαγόταν λίγα μέτρα παραπέρα, στην πλατεία Μερκούρη, κανένας ρουφιάνος, κανένας μπάτσος και καμία πεζή περιπολία δε θα γίνει ανεκτή έξω από τα σπίτια μας. Ο χρόνος θα δείξει εάν αυτό έγινε κατανοητό. Αλλιώς εδώ (ξανά)είμαστε…

εικόνες από τα μετόπισθεν

Λαϊκή συνέλευση 7ης Φεβρουαρίου: Προσοχή στους ρουφιάνους στις ταράτσες!

Η αλήθεια είναι ότι στη σημερινή λαϊκή συνέλευση, που έγινε ύστερα από σχετική απόφαση της προηγούμενης συνέλευσης στις 25 Ιανουαρίου, βρεθήκαμε μπροστά σε ένα γεγονός το οποίος ίσως έρχεται να σκιαγραφήσει την πραγματικότητα που διαμορφώνουν οι αυτοοργανωμένες δράσεις και πρωτοβουλίες στις γειτονιές και προφανώς την αντιμετώπισή τους από τους από πάνω.

Η συνέχιση των δράσεων και των ανοιχτών συζητήσεων κατοίκων των γειτονιών μας για την αλληλεγγύη στην Κωνσταντίνα Κούνεβα φαίνεται πως τράβηξε το «ενδιαφέρον κάποιων». Το σχέδιό τους όμως δεν πήγε κατ’ ευχήν!

Η συνέλευση βρισκόταν σε εξέλιξη -γίνοταν ενημερώσεις για την κατάσταση της υγείας της Κωνσταντίνας, κατατίθονταν προτάσεις που εν τέλει διαμορφώνονταν σε μορφές δράσεων- όταν έγινε αντιληπτή κάμερα που βρισκόταν στην ταράτσα παρακείμενης διώροφης κατοικίας. Κάτοικοι που συμμετείχαν στη λαϊκή συνέλευση κινήθηκαν προς το κτίριο, ανέβηκαν στη ταράτσα και εντόπισαν τον ρουφιάνο Καλπάκα Αντώνιο, συνεργάτη -όπως αποδείχθηκε- του γνωστού τηλερουφιάνου Τριανταφυλλόπουλου, που κατέγραφε τη λαϊκή συνέλευση για την ιστοσελίδα zougla.gr. Χαρακτηριστικό είναι ότι ο ρουφιάνος που βρισκόταν στην ταράτσα καθόταν σε σημείο όπου δεν ήταν ορατός από την πλατεία και το δρόμο.

Οδηγείται στην πλατεία όπου βρίσκεται και ο υπόλοιπος κόσμος και στις σχετικές ερωτήσεις που του γίνονται σχετικά με την κρυφή καταγραφή της συζήτησης των κατοίκων και για ποιόν δούλευε η απάντηση είναι ότι επρόκειτο για φουκαριάρη που απλά κάνει τη δουλειά του! Γείτονες από τα γύρω σπίτια και θαμώνες καφενείου βρίσκονται στην πλατεία μαζί μας, δηλώνοντας μάλιστα ότι ο συγκεκριμένος τύπος περιφέρονταν στο σημείο ώρες πριν αρχίσει η λαϊκή συνέλευση, προφανώς ψάχνοντας ταράτσα με την καλύτερη θέα!!! Ύστερα από συζήτηση της λαϊκής συνέλευσης αφέθηκε να φύγει από το σημείο, ενώ ο εξοπλισμός και το υλικό παρακολούθησης κατασχέθηκαν για να εξεταστούν και να καταστραφούν.

Η σημερινή λαϊκή συνέλευση που είχε σα θέμα συζήτησης την υπόθεση της Κωνσταντίνας δεν ήταν μία «τυχαία» συνέλευση, επομένως και το γεγονός δεν κρίνεται «τυχαίο» ούτε «δημοσιογραφικά ενδιαφέρον». Προφανώς το υλικό μπορεί να κατέληγε (ή και να έχει καταλήξει) σε μπάτσους, τηλερουφιάνους ή ακόμη και στους άμεσα εμπλεκόμενους στην υπόθεση της Κωνσταντίνας (Οικονομάκης/ΟΙΚΟΜΕΤ, ΗΣΑΠ). Εξάλλου, από την αρχή της σημερινής λαϊκής συνέλευσης η παρουσία ένστολων μπάτσων, περιπολικών και ασφαλιτών στους δρόμους περιμετρικά της πλατείας Μερκούρη ήταν συνεχής και ιδιαίτερα προκλητική.

Σε κάθε περίπτωση δεν μας τρομάζουν και δε μας σταματούν: Ούτε οι παρακολουθήσεις από τα «όργανα της τάξης» και καμουφλαρισμένους ρουφιάνους στις ταράτσες, ούτε οι «περίεργες επισκέψεις» που δέχεται το τελευταίο χρονικό διάστημα τις μεταμεσονύχτιες ώρες το στέκι μας.

Το ραντεβού στους δρόμους εξακολουθεί να ισχύει…

* Τις επόμενες ημέρες η λαϊκή συνέλευση των κατοίκων θα τοποθετηθεί πολιτικά για το σημερινό ζήτημα. Το νου σας στους τοίχους…