Μαθητικό έντυπο “κοπάνα”, τεύχος 2ο.

2ο τεύχος του μαθητικού αντιεξουσιαστικού εντύπου “Κοπάνα” και σήμερα το πρωί μοιράστηκε στα λύκεια του Κουκακίου και των Πετραλώνων. Ήδη το έδαφος επαφής με τους μαθητές και τις μαθήτριες των γειτονιών μας αρχίζει και δημιουργείται και η “καλημέρα” δεν είναι η μοναδική κουβέντα που ανταλλάσσεται στα πρωινά μοιράσματα.

Παρακάτω το κείμενο που συνόδευε το κόμικ:

Κάπου ανάμεσα στα βιβλία, στα φροντιστήρια και στο χρόνο που προσπαθούμε  να ξεκλέψουμε με την παρέα μας, έχουμε  ακούσει πολλούς και διάφορους να μιλούν για τους μετανάστες, συχνά υποτιμητικά. Έχουμε ακούσει να τους λένε εγκληματίες, ότι μυρίζουν άσχημα, ότι μένουν πολλοί μαζί σε διαμερίσματα ή σε πλατείες, ότι κλέβουν τις δουλειές μας.

Ρατσιστικές κραυγές από αυτούς οι οποίοι κάθε φορά έχουν να κερδίσουν κάτι από την υποτίμηση και εκμετάλλευση των μεταναστών/στριων.

Γιατί δεν ακούμε τίποτα για τους λόγους που αυτοί οι άνθρωποι βρέθηκαν σε τούτα εδώ τα μέρη: για τους πολέμους, την πείνα, τις διώξεις από τα καθεστώτα των χωρών τους. Όλα αυτά που τους ανάγκασαν να αναζητήσουν ευκαιρίες στον «δυτικό παράδεισο». Έναν «παράδεισο» που πρώτα φροντίζει να σπείρει την κόλαση (την εξαθλίωση και την ανέχεια) στα μέρη τους, με τις πολεμικές εκστρατείες σε Ιράκ, Αφγανιστάν, κεντρική Ασία, Αφρική. Εκστρατείες, σε κάποιες από τις οποίες συμμετέχει και ο ελληνικός στρατός (Ιράκ, Αφγανιστάν, Σουδάν, Σομαλία).

Δεν  ακούγεται  ποτέ  για τα δουλεμπορικά κυκλώματα τα οποία τιμολογούν κάποιες χιλιάδες ευρώ «το κεφάλι» και έχουν άκρες από τις συνοριακές υπηρεσίες μέχρι την αστυνομία. Εάν ρίξουμε  μία δεύτερη ματιά, όμως, θα δούμε  ότι αυτά τα κυκλώματα, αφού τους φέρουν στο κέντρο της Αθήνας, μετατρέπουν την ανάγκη τους για χρήματα και φαγητό σε «ευκαιρία» για να τους χώσουν στα άλλα κυκλώματα που παίζουν εδώ, αυτά της σωματεμπορίας, της διακίνησης ναρκωτικών.

Ζούνε πολλοί μαζί, συλλογικά, για να μπορούν να ανταποκρίνονται στις οικονομικές απαιτήσεις ενός διαμερίσματος-τρύπα, και πολλές φορές όταν δεν τα καταφέρνουν κοιμούνται σε πλατείες και παγκάκια, εκτεθειμένοι στις καιρικές συνθήκες. Τέτοιες συνθήκες αντιμετώπισαν και οι έλληνες   μετανάστες, στα μέσα του 20ου αιώνα στην Γερμανία, την Αυστραλία, τις ΗΠΑ.

Αλήθεια, μετά από τόσα χρόνια φθηνής λαϊκίστικης ρατσιστικής προπαγάνδας ότι «οι ξένοι παίρνουν τις δουλειές», ποιός είναι αυτός που σήμερα απολύει, κόβει του μισθούς, οδηγεί στην ανεργία, το κοινωνικό αδιέξοδο, φορολογεί ότι φράγκα έχεις στην τσέπη; Μήπως είναι οι ντόπιοι επιχειρηματίες και πολιτικοί, δηλαδή τα ντόπια αφεντικά;

Ας  πατήσουμε πια το off της τηλεόρασης και ας στολίσουμε  με καμιά ροχάλα τον ρατσιστή που θα ακούσουμε να παραλογίζεται δίπλα μας. Γιατί αυτοί πατούν πάνω στο μίσος για τον διπλανό μας, τον διπλανό σου συμμαθητή, επειδή έχει διαφορετικό χρώμα και μιλάει άλλη γλώσσα. Όμως τα βιώματα είναι κοινά, το ίδιο και οι ανησυχίες και τα προβλήματα (εντός και εκτός σχολείου). Αυτό που μας χωρίζει πραγματικά στη ζωή δεν να είναι τα σύνορα, αλλά αυτοί που κοιτούν να μας εκμεταλλευτούν για να κερδίσουν εις βάρος μας. Και για να τους αντιμετωπίσουμε χρειαζόμαστε συλλογικότητα και συνείδηση.

Εδώ μπορείτε να το κατεβάσετε το έντυπο σε μορφή pdf.

.


Μαθητικό έντυπο “κοπάνα”, τεύχος 1ο.

Μετά από μία δοκιμαστική έκδοση τον περασμένο Μάρτιο, η αντιεξουσιαστική παρέμβασή στα σχολεία των γειτονιών μας (μέσα από το έντυπο «Κοπάνα») αποκτάει από τη φετινή σχολική χρονιά πιο μόνιμα χαρακτηριστικά. Έτσι, την εβδομάδα που μας πέρασε το πρώτο τεύχος του εντύπου μοιράστηκε στους μαθητές και στις μαθήτριες των τεσσάρων λυκείων και γυμνασίων του Κουκακίου και των Πετραλώνων, λίγο πριν το πρωινό κουδούνι θέσει σε κίνηση τις προστακτικές των καθηγητών, το κονσερβοποιημένο και αποστειρωμένο περιεχόμενο της διδακτέας ύλης, τις χρονικές και σωματικές πειθαρχήσεις των μαθητών/τριών στο αυστηρά καθορισμένο ημερήσιο εκπαιδευτικό πρόγραμμα.

Για αυτές τις πειθαρχήσεις, την εντατικοποίηση της καθημερινότητας των παιδιών που προσπαθούν, υπό την πίεση των γονιών τους κατά βάση, να αντεπεξέλθουν σε μία δημόσια (σχολείο) και ιδιωτική (φροντιστήρια) εκπαίδευση, επιχειρήσαμε να μιλήσουμε μέσα από το πρώτο τεύχος της «Κοπάνας».

Τα μοιράσματα στα σχολεία έχουν τα ευχάριστα απρόβλεπτά τους, τους αυθορμητισμούς και τις ατάκες που αφήνουν να ξεφύγει και ένα χαμόγελο. Από τις παρέες που έβγαιναν από το σχολείο με περιέργεια  για να πάρουν κι αυτές το έντυπο στα χέρια τους , μέχρι την ατάκα «μα ρε φίλε, αν αρχίσουμε από τώρα τις κοπάνες θα μείνουμε από απουσίες στο τέλος»!

Παρακάτω παρατίθεται το κείμενο που συνόδευε το κόμικ της έκδοσης:

Η ζωή ξεκινάει με το ξυπνητήρι και χωρίζεται σε 24 μικρές ώρες που πρέπει να χωρέσουν τα πάντα, εκτός από τις επιθυμίες μας. Η ζωή χωρίζεται στα 24 από διαρκή κουδουνίσματα. Με κάθε κουδούνισμα (σκέψου πως είναι ο πυροβολισμός πριν από την κούρσα), το μυαλό και το σώμα τρέχουν για να μαζέψουν «εφόδια». Μαθηματικά, Φυσική και Αρχαία, Αγγλικά, Γαλλικά, Γερμανικά και Πιάνο. Αυτά και άλλα τόσα, που θα μας επιτρέψουν, όπως λένε, να «βγούμε στη ζωή με αξιοπρέπεια». Γι’ αυτή τη μαλακισμένη «αξιοπρέπεια» πρέπει να είμαστε, λέει, ανταγωνιστικοί και ανταγωνιστικές, γιατί βλέπεις ο «ανταγωνισμός είναι τεράστιος», και όλο και κάποιος θα βρεθεί να μας φάει τη θέση (του απουσιολόγου/του φοιτητή της καλύτερης σχολής/ του διευθυντικού στελέχους της καλύτερης εταιρείας), αν εμείς δεν έχουμε φροντίσει από τα πριν να του πάρουμε το κεφάλι με τα εφόδιά μας. Οπότε, «πρέπει να καταβάλουμε εντατικές προσπάθειες», όσο πιο εντατικές γίνεται, όσο πιο εντατικές μπορούμε να φανταστούμε. Αν είναι δυνατόν, δηλαδή, να καταφέρουμε να χωρίσουμε τη ζωή σε ακόμα μικρότερες ώρες, που θα χωρίζονται μεταξύ τους από ακόμα περισσότερα κουδουνίσματα, να κουδουνίζουμε όλη μέρα και να μην ακούγεται τίποτα άλλο από κουδούνια. Και, βασικά, ανάμεσα στα κουδουνίσματα, να προλαβαίνουμε να πατήσουμε όλους τους άλλους στο λαιμό, να τους πάρουμε το βαθμό από την τσέπη, τη μπουκιά από το στόμα, ό, τι μπορούμε τελοσπάντων να κάνουμε με την «αξιοπρέπεια» που μας χαρίζουν τα εφόδιά μας. Από την πολλή «αξιοπρέπεια» να μεταμορφωθούμε σε μικρούς κανίβαλους, γιατί, λέει, άμα δεν το κάνουμε εμείς θα το κάνει κάποιος άλλος και να μην έχουμε αυταπάτες. Εν τω μεταξύ, εμείς θα έχουμε χάσει όλη μας τη ζωή, αλλά τι είναι αυτό μπροστά σε τόση «αξιοπρέπεια»; Επίσης, θα έχουμε χάσει και όλους μας τους φίλους, αλλά θα έχουμε την εκτίμηση του καθηγητή/αφεντικού/Κράτους, τόσο «αξιοπρεπείς» μαλάκες που θα έχουμε γίνει. Και θα ανοίξουν οι πύλες του Παραδείσου (μόνο για ‘μας τους αξιοπρεπείς): θα δουλεύουμε 12 ώρες για 700 ευρώ, θα ρουφιανεύουμε το συνάδελφό μας που δεν είναι αρκετά «αξιοπρεπής» (δηλαδή δεν βγάζει αρκετά φράγκα για το αφεντικό του), θα κοιτάμε να τη βολέψουμε και δεν πα να καίγεται ο κόσμος γύρω μας. Γενικά, η ζωή που όλοι και όλες ονειρευτήκαμε.

Τώρα που το σκέφτομαι, τόση «αξιοπρέπεια» δεν την αντέχω. Προτιμώ τη δικιά μου την αξιοπρέπεια, που, όπως το βλέπω, σημαίνει να μπορείς να κοιτάς τους γύρω σου στα μάτια, χωρίς να τους παίρνεις μέτρα για την κάσα. Κι άμα είναι να δουλέψω εντατικά για κάτι, χίλιες φορές να προσπαθήσω μαζί με τους άλλους να πάρουμε τη ζωή μας πίσω!

Εδώ μπορείτε να κατεβάσετε το έντυπο σε μορφή pdf.

.

Πρώτο, πειραματικό τεύχος, του μαθητικού εντύπου "Κοπάνα"

Μοιράστηκε (σε 800 αντίτυπα) τα πρωινά της Δευτέρας και της Τρίτης στα σχολεία των Πετραλώνων και του Κουκακίου η πρώτη, πειραματική έκδοση, του μαθητικού εντύπου του στεκιού “Κοπάνα”. Θεματολογία οι παρελάσεις και οι ιστορικοί μύθοι που συνοδεύουν το σχολικό εορτασμό της 25ης Μαρτίου. Το comic που κοσμεί την έκδοση το δανειστήκαμε από ένα παρόμοιο εγχείρημα (με τον τίτλο “Toxic”) συντρόφων από την κατάληψη της Φάμπρικα Υφανέτ, το οποίο παρενέβη πριν από κάποια χρόνια στα σχολεία της Τούμπας, στη Θεσσαλονίκη.

Μπορείτε να το κατεβάσετε από εδώ.

Το καλύτερο μάθημα είναι το μάθημα του οδοφράγματος

louketo

Σήμερα το πρωί σύντροφοι και συντρόφισσες από το αντιεξουσιαστικό στέκι της Παντείου μοίρασαν, μεταξύ άλλων, και στο 33ο γυμνάσιο/λύκειο του Κουκακίου κείμενο το οποίο σκιαγραφεί τη συμμετοχή των μαθητών/τριων στα γεγονότα που έλαβαν χώρα με αφορμή τη συμπλήρωση ενός χρόνου από τη δολοφονία του Αλέξανδρου Γρηγορόπουλου.

Είναι η δεύτερη παρέμβαση που πραγματοποιείται στην περιοχή μέσα σε χρονικό διάστημα μίας εβδομάδας. Είχε προηγηθεί το μοίρασμα, σε σχολεία αλλά και στην ευρύτερη περιοχή, του κειμένου της κατάληψης της πρυτανείας της σχολής, η οποία είχε πραγματοποιηθεί την Δευτέρα 14 Δεκεμβρίου, ως απάντηση στην κρατική τρομοκρατία της 5ης, 6ης και 7ης Δεκέμβρη.

Το κείμενο που μοιράστηκε:

Ένα χρόνο μετά τη δολοφονία του μαθητή Αλέξανδρου Γρηγορόπουλου από ειδικό φρουρό στα Εξάρχεια οι μαθητές/τριες ξαναβγήκαν στους δρόμους εκφράζοντας την οργή τους απέναντι στην αστυνομική βία και καταστολή. Παρά τη συστράτευση όλων την μηχανισμών της κυριαρχίας απέναντι σε δυναμικές κινητοποιήσεις  εκατοντάδες σχολικές αίθουσες μετατράπηκαν από δεξαμενές αναπαραγωγής του συστήματος σε εστίες αντίστασης μέσω των καταλήψεων. O σχολικός χρόνος της αφομοίωσης και της υποταγής σταμάτησε, ο καθηγητικός μονόλογος παραμερίστηκε και στις καρδιές των μαθητών/τριων χτυπούσε πλέον ο παλμός της εξέγερσης .Χιλιάδες μαθητές/τριες, θέλοντας οι ίδιοι/ες να ορίσουν τις ζωές τους μετέδωσαν το μικρόβιο της ανατροπής σαμποτάροντας την κανονικότητα και τη ρουτίνα της σχολικής καθημερινότητας με αποκλεισμούς δρόμων και εμπορευμάτων, με συγκρουσιακές διαδηλώσεις, καθώς και με επιθέσεις στις αστυνομικές δυνάμεις.

Το διήμερο 6-7 Δεκέμβρη, παρά το έντονο κλίμα τρομοκρατίας που είχε δημιουργήσει ο στρατός κατοχής που είχε εγκαθιδρυθεί στο κέντρο της Αθήνας, παρά τις προληπτικές προσαγωγές και συλλήψεις που έκαναν οι πραίτορες της δημοκρατίας, παρά τις προτροπές των κομματικών μπλοκ για αποδοχή των αστυνομικών προκλήσεων στις διαδηλώσεις που είχαν καλεστεί, ένα μεγάλο πλήθος εξεγερμένων αντιστάθηκε σπάζοντας το δόγμα της μηδενικής ανοχής που είχε προαναγγείλει  ο υπουργός δημόσιας τάξης και επιτέθηκε στους ένστολους δολοφόνους που φυλάνε τράπεζες, υπουργεία κ.λ.π και στους κρατικούς-καπιταλιστικούς στόχους αποδεικνύοντας με παρρησία πως το καλύτερο μάθημα είναι το μάθημα του οδοφράγματος.

Για αρκετές μέρες μαθητές/τριες από γειτονιές της Αθήνας καθώς και από όλη την επικράτεια με ένα έντονο αντιθεσμικό χαρακτήρα συνέχισαν τις επιθέσεις προς τους φρουρούς της τάξης και της ομαλότητας (είτε αυτοί βρίσκονταν σε αστυνομικά  τμήματα, είτε έξω από δικαστήρια και φυλακές) σκορπώντας  συγκίνηση σε όλους τους αγωνιζομένους ανθρώπους και δόσεις ταραχής στους εξουσιαστές. Ταραχή βέβαια που εκφράστηκε από το σύνολο των χειραγωγικών μηχανισμών πολύ πριν τις κινητοποιήσεις του Δεκέμβρη. Η δικαστική εξουσία με εισαγγελική παρέμβαση προσπάθησε να ποινικοποιήσει τις κοινωνικές αντιστάσεις που είχαν ως μέσο αγώνα τις σχολικές καταλήψεις. Οι πολιτικοί ταγοί της διανοητικής περιχαράκωσης και καταστολής, οι υπουργοί παιδείας και προστασίας του πολίτη(!) Άννα Διαμαντοπούλου και Μιχάλης Χρυσοχοίδης, με μια τακτική ενσωμάτωσης και αφομοίωσης, με μια κλίση προσέγγισης των αιτημάτων των αριστερών κομμάτων δήλωναν πως αφουγκράζονται τα προβλήματα και τις ανησυχίες των μαθητών/τριών ζητώντας από τους ιδίους να θέσουν μια ατζέντα αιτημάτων, καθώς οποιαδήποτε μη θεσμικά διαμεσολαβημένη διαδικασία αγώνα που θα αμφισβητούσε την ισχύ της νομιμότητας, θα αντιμετώπιζε τη σφοδρή καταστολή.

Τέλος, με ιδιαίτερη σπουδή τα Μ.Μ.Ε επιδίωκαν να διαχωρίσουν τους διαδηλωτές/τριες σε βίαιους/ες και ειρηνικούς/ες, ενώ έδιναν χρόνο τηλεθέασης στους εκπροσώπους των μαθητών/τριων  για να συνδιαλέγονται με μπάτσους προμοτάροντας τη λογική των μεμονωμένων περιστατικών αυθαιρεσίας μέσα στη γενική “αθωότητα της ελληνικής αστυνομίας”. Μια “αθωότητα” ωστόσο που αμφισβητήθηκε συθέμελα από το Δεκέμβρη και μετά, γεγονός που αποδείχτηκε έμπρακτα και από τη μείωση αριθμού επιλογής αστυνομικών σχολών στα μηχανογραφικά δελτία των μαθητών/τριων και από τις βίαιες συγκρούσεις με τις κατασταλτικές δυνάμεις της δημοκρατίας.

Καμία ανοχή στην κρατική καταστολή

Κανένας μαθητής, καμία μαθήτρια στις αστυνομικές σχολές

Άμεση απελευθέρωση των συλληφθέντων του Δεκέμβρη

Παγώνοντας στιγμές της εξέγερσης στο χωροταξικό πεδίο των γειτονιών μας

Τρίτη 23 Δεκεμβρίου: Οι μαθητές του 14ου λυκείου στο Κουκάκι αποφάσισαν τη λήξη της κατάληψης του σχολείου.

Δευτέρα 22 Δεκεμβρίου: 12η ημέρα κατάληψης στο 14ο λύκειο στου Κουκάκι. 5η ημέρα κατάληψης και στο συστεγαζόμενο 14ο γυμνάσιο. Αυριανή συνέλευση των καταληψιών θα αποφασίσει για το εάν θα κρατήσει το σχολείο κλειστό και τις επόμενες ημέρες.

Παρασκευή 19 Δεκεμβρίου: 9η ημέρα κατάληψης στο 14ο λύκειο στο Κουκακί. Για τρίτη ημέρα παραμένει κατειλημμένο και το 9ο γυμνάσιο στα Άνω Πετράλωνα.

Πέμπτη 18 Δεκεμβρίου: Μία μικρή βόλτα στα σχολεία των γειτονιών μας, λίγο πριν συναντηθούμε στην πορεία στο κέντρο της μητρόπολης.
Το 14ο λύκειο στο Κουκάκι συνεχίζει για 8η ημέρα την κατάληψη. Ο προγραμματισμένος αποκλεισμός της λεωφόρου Συγγρού δεν έγινε. Υπό κατάληψη και το συστεγαζόμενο 14ο γυμνάσιο. Το γειτονικό 33ο λύκειο συνεχίζει με ολιγόωρες αποχές από τα μαθήματα και συμμετοχη σε κινητοποιήσεις που οργανώνει το ΣΑΣΑ (συντονιστικό ελεγχόμενο από το κκε).
Στα Πετράλωνα η κατάσταση δείχνει να εκτονώνεται. Το 9ο γυμνάσιο μετράει σήμερα τη δεύτερη ημέρα κατάληψης, ενώ το 12ο λύκειο στα Κάτω Πετράλωνα επέστρεψε στην ασφυκτική καθημερινότητα των σχολικών αιθουσών της πλήξης. Οι καταληψίες μαθητές σημειώνουν την έλλειψη συμμετοχής και διάθεσης από τους περισσότερους συμμαθητές τους.

Τετάρτη 17 Δεκεμβρίου: 7η ημέρα κατάληψης στο 14ο λύκειο στο Κουκάκι. Αύριο το πρωί οι μαθητές προγραμματίζουν αποκλεισμό της λεωφόρου Συγγρού και στη συνέχεια συμμετοχή στην πορεία στο κέντρο της Αθήνας. 5η ημέρα κατάληψης στο 12ο λύκειο στα Κάτω Πετράλωνα. Πρώτη ημέρα κατάληψης στο 9ο γυμνάσιο στα Άνω Πετράλωνα.

Τρίτη 16 Δεκεμβρίου: Συνεχίζεται για 6η ημέρα η κατάληψη στο 14ο λύκειο στο Κουκάκι. Στις 11 το πρωί πραγματοποιήθηκε αποκλεισμός της λεωφόρου Συγγρού από μαθητές.

Υπό κατάληψη βρίσκεται και το 12ο λύκειο στα Κάτω Πετράλωνα.

Δευτέρα 15 Δεκεμβρίου και το πρωί βρεθήκαμε και πάλι στα σχολεία των περιοχών μας μοιράζοντας τόσο την προκήρυξη του στεκιού, όσο και το κείμενο της κατάληψης της ΑΣΟΕΕ για τους μαθητές. Και στις δύο προκηρύξεις υπάρχει κάλεσμα για την αυριανή λαϊκή συνέλευση.

Στο 33ο λύκειο του Κουκακίου συναντούμε δύο μαθητές του ΣΑΣΑ (του συντονιστικού που ελέγχεται από το κκε), οι οποίοι μοιράζουν προκηρύξεις στους μαθητές για τους… ξένους πράκτορες που υποκινούν τα επεισόδια, ενώ καλούν στις δράσεις που έχει αποφασίσει ο Περισσός. Αφού συγχυστήκαμε λίγο πρωινιάτικα με όλα αυτά, κατηφορήσαμε προς το γειτονικό 14ο λύκειο το οποίο τελεί ακόμη υπό κατάληψη. Εκεί «αγανακτισμένοι γονείς» του συστεγαζόμενου γυμνασίου επιχειρούν να σπάσουν την κατάληψη απειλώντας τους μαθητές που βρίσκονται στο σχολείο και επιχειρώντας να ανοίξουν το λουκέτο. Η παρουσία μας στο χώρο, ως αλληλέγγυων, καθώς και οι δύο κουβάδες νερό που τους έριξαν κατακέφαλα οι καταληψίες μαθητές, οδήγησαν αυτά τα 6-7 άτομα γρήγορα να πάρουν δρόμο από εκεί. Λίγο αργότερα αποχωρήσαμε σιγά-σιγά και εμείς με ένα χαμόγελο στα χείλη από τα πρωινά ευτράπελα!

Αργότερα, μεσημεράκι, μαθητές από το 33ο πραγματοποίησαν και πάλι αποκλεισμό της λεωφόρου Συγγρού και πορεία προς το αστυνομικό τμήμα. Βράδυ Σαββάτου 13 Δεκέμβρη και κομμάτι του κόσμου που έχει συγκεντρωθεί στο σημείο της δολοφονίας του Αλέξη, στα Εξάρχεια, ξεκινάει πορεία προς του Ψυρρή και το Γκάζι. Ο αριθμός των συμμετεχόντων από 100-150 που είναι στην αρχή, σε κάποιο σημείο φτάνει και τους 700. Η πορεία διασχίζει και τη γειτονιά του Θησείου, περνώντας από τον πεζόδρομο της Ηρακλειδών και μέσω της γέφυρας του Πουλόπουλου φτάνει στο Γκάζι. Ύστερα από κάποια ώρα συνεχίζει προς Ιερά Οδό, για να ανέβει την Πειραιώς (εδώ, σπάζονται και κάποιες τράπεζες και κάμερες). Λίγο πριν την πλατεία Ομονοίας διμοιρίες των ΜΑΤ συντονισμένα επιτίθενται στην πορεία, εγκλωβίζοντας και προσάγωντας 51 άτομα. Στην αρχή μεταφέρονται στο Α.Τ. Ομόνοιας και από εκεί στη ΓΑΔΑ, απ’ όπου τις πρώτες πρωινές ώρες αφήνονται όλοι ελεύθεροι.

Πρωί της Παρασκευής 12 Δεκέμβρη και τα δύο λύκεια του Κουκακίου (33ο και 14ο) αποκλείουν τη λεωφόρο Συγγρού στο ύψος της «Ολυμπιακής» και στη συνέχεια πραγματοποιούν πορεία προς το αστυνομικό τμήμα της περιοχής. Το 14ο λύκειο παραμένει υπό κατάληψη.

Την Πέμπτη 11 Δεκέμβρη, το πρωί, μοιράζεται σε τέσσερα σχολεία των γειτονιών μας (Κουκάκι, Άνω Πετράλωνα, Κάτω Πετράλωνα) η τελευταία ανακοίνωση της κατάληψης της ΑΣΟΕΕ.Το μεσημέρι, μετά το τέλος των μαθημάτων, το 14ο λύκειο καταλαμβάνεται από τους μαθητές του.
Σάββατο 6 Δεκεμβρίου, λίγες ώρες μετά τη δολοφονία του Αλέξη και στο indymedia της Αθήνας αναφέρεται ότι έγινε επίθεση με πέτρες και βόμβες μολότοφ σε τρεις τράπεζες στην Τριών Ιεραρχών, ενώ σπάστηκαν και τα τοπικά γραφεία της Νέας Δημοκρατίας στα Άνω Πετράλωνα.