Την Πέμπτη 14 Ιανουαρίου κατά τη διάρκεια αφισοκόλλησης (αλληλεγγύης σε διωκόμενους αντιρατσιστικής πορείας) στο Κουκάκι, στην οδό Δημητρακοπούλου και λίγο μετά τον πεζόδρομο Γ. Ολυμπίου ομάδα συντρόφων/ισσων από το αντιεξουσιαστικό στέκι της Παντείου δέχτηκε επίθεση από 4 Κουκακιώτες φασίστες με μαχαίρια. Ως άμεση απάντηση, την επόμενη μέρα αναρχικοί, αντιεξουσιαστές και αλληλέγγυοι πραγματοποίησαν πορεία στη γειτονιά.
Η επίθεση αυτή δεν αποτελεί μεμονωμένο περιστατικό. Αντίθετα, τον τελευταίο χρόνο υπάρχει συνεχής κλιμάκωση ως προς τη συχνότητα αλλά και τη βιαιότητα των φασιστικών/παρακρατικών χτυπημάτων.
Μέσα σε ένα κλίμα οικονομικής και κοινωνικής κρίσης, όπου η εντεινόμενη εξαθλίωση συναντά την ανασφάλεια και το φόβο, με το κράτος να γίνεται πιο ολοκληρωτικό και να επιτίθεται σκληρότερα στα περιθωριοποιημένα κομμάτια, όπως οι μετανάστες, δημιουργείται πρόσφορο έδαφος για την ανάπτυξη φασιστικών αντιλήψεων και πρακτικών.
Οι ίδιοι οι φασίστες είναι επικίνδυνοι για όσους επιλέγουν να αγωνίζονται και να μη βλέπουν εχθρούς στα πρόσωπα των καταπιεσμένων, βάσει εθνοτικών και φυλετικών ιεραρχήσεων, ενώ οι δολοφονικές τους πρακτικές δικαιολογούνται από ένα μέρος της κοινωνίας.
Σε αντίθεση με τα τετριμμένα σενάρια των ΜΜΕ για πόλεμο συμμοριών και ακροκινούμενων ομάδων, η εθνικιστική-φασιστική βία δεν αποτελεί παρά μία έκφανση της υλικής και ιδεολογικής επίθεσης που εξαπολύουν οι «από πάνω» στους καταπιεζόμενους, ένα μέρος απαραίτητο για την ολοκλήρωση του εξουσιαστικού πάζλ, που θα ξηλωθεί κομμάτι-κομμάτι κρατώντας για κάθε λογής φασιστοειδές το μερίδιο που του αναλογεί…