Το ότι οι εργατοπατέρες είναι αλήτες και λέρες το συνειδητοποιούν καθημερινά, εν μέσω οικονομικής και θεσμικής κρίσης, όλο και περισσότεροι εργαζόμενοι. Καμία ελπίδα δε στηρίζεται σε αυτούς, καμία «εκπροσώπηση» δεν επαφίεται στα τσιράκια των αφεντικών και του κράτους.
Στην απεργιακή συγκέντρωση της 5ης Μαρτίου, στο Σύνταγμα, ο ξεφτίλας πρόεδρος της ΓΣΕΕ Παναγόπουλος εισέπραξε ένα ελάχιστο μέρος της βίας (σωματικής και ψυχολογικής) που υφίστανται καθημερινά χιλιάδες εργαζόμενοι, άνεργοι, επισφαλείς. Εισέπραξε οργή, απόρροια της οικονομικής αφαίμαξης χιλιάδων εργαζομένων, τη στιγμή που ο ίδιος αμείβεται με 150.000 ευρώ. Από τα οποία, τα 105.000 ευρώ είναι η μισθοδοσία της Εθνικής Τράπεζας, στην οποία είναι διευθυντής! Την επόμενη φορά λοιπόν που αυτό το γελοίο ανθρωπάκι μιλήσει για «κερδοσκόπους» ας του υπενθυμίσει κάποιος ότι η τράπεζα στην οποία είναι διευθυντής έχει στα χαρτοφυλάκιά της ελληνικά ομόλογα 17,9 δις ευρώ (όσο είναι δηλαδή συνολικά το ελληνικό χρέος μόνο στις γερμανικές τράπεζες). Δηλαδή το ελληνικό κράτος έχει δανειστεί 17,9 δις ευρώ από την ελληνική Εθνική Τράπεζα! Ποιος είναι ο κερδοσκόπος, λοιπόν;
Το επόμενο στάδιο της κατρακύλας των εργατοπατέρων της ΓΣΕΕ είναι να μετατραπούν σε ρουφιάνους και καταδότες. Καταρχήν βγάζουν αφίσα στην οποία απεικονίζουν στιγμή της επίθεσης που δέχτηκε ο… Πρόεδρος κυκλώνοντας επιδεικτικά το πρόσωπο ενός εργαζομένου ο οποίος τον λούζει με έναν καφέ. Και έπεται συνέχεια. Από κοινού με την ασφάλεια, «αναγνωρίζουν» τρείς διαδηλωτές ως αυτούς που επιτέθηκαν στον Παναγόπουλο, σχηματίζεται δικογραφία για πράξεις πλημμεληματικού χαρακτήρα και την Πέμπτη 18 Μαρτίου δημοσιοποιούνται άρθρα σε εφημερίδες και site από γνωστά παπαγαλάκια της ασφάλειας (Τριανταφυλλόπουλος –zougla.gr, Σουλιώτης –εφημερίδα Καθημερινή) τα οποία τους «φωτογραφίζουν» επιδεικτικά.
Την ίδια ημέρα, ένας από τους συντρόφους που «φωτογραφίζεται», δημοσιεύει την παρακάτω ανακοίνωση:
Επιστολή-απάντηση στα δημοσιεύματα του Τύπου
Είμαι ένας από τους τρεις που φωτογραφίζονται από τα παπαγαλάκια της ασφάλειας (Τριανταφυλλόπουλο, Γ. Σουλιώτη κ.α.), ως υπαίτιος για το “εργατικό ατύχημα” που συνέβη στον πρόεδρο της ΓΣΕΕ Παναγόπουλο στο απεργιακό συλλαλητήριο της 5ης Μαρτίου.
Οι δημοσιογράφοι ανακοινώνουν ότι ο εισαγγελέας μου έχει απαγγείλει τις εξής κατηγορίες:
Απρόκλητες σωματικές βλάβες: Ας μας πει ο Παναγόπουλος τι έχει κάνει, πέρα από το να καλύπτει αφεντικά και εργολάβους, για τους χιλιάδες εργάτες που σακατεύονται καθημερινά στα στρατόπεδα της μισθωτής εργασίας και για τους δεκάδες νεκρούς στο βωμό του κέρδους του κεφαλαίου. Έτσι κι αλλιώς, αποκαλύφθηκε περίτρανα ο ρόλος του μετά τα γεγονότα που ακολούθησαν τη δολοφονική επίθεση σε βάρος της Κωνσταντίνας Κούνεβα, καθώς όλοι αυτοί οι εργατοπατέρες διαπλέκονταν με τους μεγαλοεργολάβους, κάλυπταν με τις πράξεις και τις παραλείψεις τους το καθεστώς σκλαβιάς και τρομοκρατίας που επικρατεί στους χώρους της δουλειάς, και ειδικότερα στο χώρο του καθαρισμού. Μην ξεχνάμε ότι η εργολαβία καθαρισμού του κτιρίου της ΓΣΕΕ έχει δοθεί σε μία από αυτές εταιρείες.
Διατάραξη κοινής ειρήνης: Είμαι αναρχικός και δεν αποδέχομαι καμία ειρήνη μεταξύ εκμεταλλευόμενων και εκμεταλλευτών, καταπιεσμένων και καταπιεστών. Το κράτος και το κεφάλαιο έχουν κηρύξει από καιρό τον πόλεμο στην κοινωνία, και σε αυτόν τον πόλεμο έχω πάρει θέση εναντίον τους. Σε αυτόν τον κοινωνικό-ταξικό πόλεμο ο Παναγόπουλος αποτελεί τον έμμισθο υπάλληλο των αφεντικών. Επαγγελματίας συνδικαλιστής, επίδοξος βουλευτής, άξιος αντικαταστάτης του -βουλευτή και πρώην υπουργού- Πρωτόπαππα και του Πολυζωγόπουλου, οι οποίοι ως ανταμοιβή για το ξεπούλημα των εργατικών αγώνων έλαβαν διάφορα κομματικά και κρατικά αξιώματα. Έτσι κι αλλιώς, η ΓΣΕΕ δεν αποτελεί, σε καμία περίπτωση, “συνομοσπονδία εργατών”, αλλά μια θυγατρική εταιρεία του ΣΕΒ, η οποία έχει αναλάβει το ρόλο του αναχώματος στις κοινωνικές εκρήξεις και του διαμεσολαβητή για τη νομιμοποίηση των επιταγών των αφεντικών. Το ρόλο της ανέδειξε, γι’ ακόμη μια φορά, η εξέγερση του Δεκέμβρη, κατά τη διάρκεια της οποίας η ΓΣΕΕ ακύρωσε προγραμματισμένη της διαδήλωση, ενώ δεν κήρυξε ούτε μια απεργία σε ένδειξη αλληλεγγύης με τους χιλιάδες εξεγερμένους. Έχω διαταράξει την “κοινή ειρήνη” πάμπολλες φορές. Μία από αυτές ήταν και η 17η του Δεκέμβρη του 2008, όταν εξεγερμένοι εργάτες, και όχι μόνο, οικειοποιηθήκαμε το κεντρικό κτίριο της ΓΣΕΕ και ξεβολέψαμε τον Παναγόπουλο από το πολυτελές γραφείο του και τη δερμάτινη καρέκλα. του.
Εξύβριση: Θεωρώ ότι όλοι αυτοί οι επαγγελματίες συνδικαλιστές δεν είναι τίποτε άλλο από ΑΛΗΤΕΣ-ΛΕΡΕΣ-ΕΡΓΑΤΟΠΑΤΕΡΕΣ.
Υ.Γ.1: Είμαι αναρχικός και, ως εκ τούτου, έχω επιλέξει να συμμετέχω -εκτός των άλλων- στο Πρωτοβάθμιο “Σωματείο Σερβιτόρων Μαγείρων και λοιπών εργαζομένων στο χώρο του επισιτισμού”, γιατί θεωρώ ότι μόνο μέσω της αυτοοργανωμένης δράσης των ίδιων των υποκειμένων μπορεί να ανατραπεί το καθεστώς της εκμετάλλευσης και καταπίεσης. Η μόνη σχέση που θα μπορούσα εγώ προσωπικά, αλλά και το σωματείο στο οποίο συμμετέχω, να έχουμε με τον ξεπουλημένο, καθεστωτικό συνδικαλισμό της ΓΣΕΕ είναι εχθρική.
Υ.Γ.2: Όσο για τον κύριο Τσίπρα, που κόπτεται μην κακοχαρακτηριστεί, επιβεβαιώνω ότι, όντως, είναι καλό παιδί και τίποτα περισσότερο από αριστερό δεκανίκι του καθεστώτος.
Υ.Γ.3: Ο κύριος Πάγκαλος οφείλει και σε μένα μια δημόσια συγγνώμη, καθώς δεν είχα, δεν έχω και δεν θα έχω ποτέ απολύτως καμία σχέση με τον ΣΥΡΙΖΑ.
Δ. Β.
Δε θα γράψουμε τίποτα άλλο, απλά να διαμηνύσουμε σε όλο αυτό το σκυλολόι των εργατοπατέρων και της κρατικής ασφάλειας, ότι ούτε να διανοηθούνε να ολοκληρώσουν αυτό που ξεκινάνε να στήσουν. Δεν μπορούμε να ξέρουμε εάν ο Παναγόπουλος λούφαξε (βάσει των δηλώσεών του στην εφημερίδα «ΤΑ ΝΕΑ»), θα λουφάξουν όμως σίγουρα όλοι αυτοί όταν βρεθούν αντιμέτωποι, στο δρόμο, με την οργή μας.
εικόνες από τα μετ’ όπισθεν
