Category: Εκδηλώσεις

Η συστημική κρίση του καπιταλισμού είναι μια συνθήκη που φανερώνει τον πραγματικό, αντικοινωνικό του χαρακτήρα. Τα προσχήματα και οι επιφάσεις αφήνονται στην άκρη και η κυριαρχία εξαπολύει μια βάναυση επίθεση ενάντια στα καταπιεσμένα και εκμεταλλευόμενα κομμάτια της κοινωνίας, έχοντας σαν απώτερο στόχο την περεταίρω εξαθλίωσή τους και το ακόμα μεγαλύτερο άνοιγμα της κοινωνικής και ταξικής ψαλίδας ανάμεσα στους κυρίαρχους και τους εκμεταλλευόμενους.
Το τελευταίο διάστημα, ο μετασχηματισμός του συστήματος εξουσίας και η κίνησή του προς τον σύγχρονο ολοκληρωτισμό, αποτυπώνεται σε κρατικές επιθέσεις άνευ προηγουμένου. Οι εκκενώσεις καταλήψεων, οι επιτάξεις ως μέτρο καταστολής απεργιών, ο άγριος βασανισμός αγωνιστών με ξεκάθαρο στόχο τον "παραδειγματισμό" και τον εκφοβισμό, οι κρατικές και παρακρατικές δολοφονικές επιθέσεις ενάντια σε μετανάστες, είναι φαινόμενα που όλα μαζί συνθέτουν μερικά από τα πιο αιχμηρά σημεία της συνολικής επίθεσης Κράτους και αφεντικών. Μιας επίθεσης, που στοχεύει στο σύνολο της κοινωνίας. Και είναι η ίδια η κοινωνία και η τάξη των καταπιεσμένων, που μέσα από την οργάνωση από τη βάση, το βάθεμα και το πλάτυασμα των κοινωνικών αντιστάσεων, πρέπει να αποκρούσουν την επίθεση αυτή, προς την κατεύθυνση της δημιουργίας μιας κοινωνίας αλληλεγγύης, ισότητας και ελευθερίας.
Η συνολική επίθεση των αφεντικών στοχεύει με ιδιαίτερη ένταση τον κόσμο των εργαζομένων και των ανέργων. Μέσα από τις μειώσεις των μισθών, την κατάργηση των συλλογικών συμβάσεων, την παρανομοποίηση των ταξικών αγώνων και την μιντιακή στοχοποίησή τους, την απαξίωση βασικών κοινωνικών αναγκών και τον αποκλεισμό μεγάλων κομματιών της κοινωνίας από αυτές, την επίταση του εκβιασμού της ανεργίας, το καθεστώς επιβάλλει την κοινωνική εξαθλίωση. Απέναντι σε αυτή την συνθήκη, οι καταπιεσμένοι δεν πρέπει να έχουν αυταπάτες. Οι υποσχέσεις για την επιστροφή σε μια προηγούμενη κατάσταση, που ευαγγελίζεται η αριστερά, έχουν σαν προϋποθέσεις την ανάθεση, την θεσμική διαμεσολάβηση και την συνδιαλλαγή με τα αφεντικά. Εξ' αντικειμένου λειτουργούν εκτονωτικά για την συσσωρευμένη κοινωνική οργή και αποτελούν ανάχωμα στην οικοδόμηση ενός χειραφετημένου, κοινωνικού και ταξικού κινήματος, οργανωμένου από τα κάτω, που στόχο θα έχει την κατάργηση της εκμετάλλευσης ανθρώπου από άνθρωπο.
Η γενική απεργία της 20ης Φλεβάρη, κηρυγμένη από την εργοδοτική ηγεσία της ΓΣΕΕ, είναι μία ακόμα ημέρα για την οποία δεν τρέφουμε αυταπάτες. Δεν είναι το αποτέλεσμα μιας κλιμάκωσης των αγώνων της εργατικής τάξης και των συντονισμένων αντιστάσεων. Οι εργατικοί αγώνες, το προηγούμενο διάστημα βρέθηκαν σε αδιέξοδο λόγω των χαρακτηριστικών που οι λογικές του γραφειοκρατικού και κρατικοδίαιτου συνδικαλισμού τους έχει επιβάλλει. Χαρακτηριστικά που δεν επέτρεψαν ποτέ στους επιμέρους εργατικούς αγώνες να συνδεθούν μεταξύ τους και να συνολικοποιηθούν, τους οδήγησαν στην περιχαράκωση και στην ήττα. Σε μια συνθήκη που η επίθεση Κράτους και Κεφαλαίου γίνεται συνολικά και συντεταγμένα, οι εργάτες παρέμειναν ασύνδετοι μεταξύ τους, δεν πήραν τα σωματεία στα χέρια τους και είδαν τους αγώνες που τους αφορούν να καθοδηγούνται από τους εργατοπατέρες. Ενάντια σε αυτή την συνθήκη, στις 20 Φλεβάρη οφείλουμε να είμαστε όλοι στον δρόμο. Για να εναντιωθούμε τόσο στο Κράτος και το Κεφάλαιο όσο και στους εργατοπατέρες. Διότι κάθε στιγμή που οι καταπιεσμένοι και οι εκμεταλλευόμενοι συμπορεύονται, είναι μια μεγάλη ευκαιρία. Μια ευκαιρία να τους χαλάσουμε τα σχέδια. Η μαζική και μαχητική μας παρουσία στον δρόμο μπορεί να δώσει τρόπο στην οργή, να δώσει πνοή στους αγώνες και να δώσει την προοπτική οριζόντιων και χειραφετημένων αντιστάσεων. Διότι κάθε αγώνας που εμπεριέχει την παραμικρή ελπίδα να μετεξελιχθεί σε πιο συνολικές μορφές πρέπει να ενισχύεται.
Απέναντι στην υποταγή, την υποδούλωση και την κοινωνική εξαθλίωση που προωθείται, η μοναδική διέξοδος είναι η οργάνωση των ζωών μας μακριά από κάθε ιεραρχία, θεσμό και διαμεσολάβηση.

-ΚΟΙΝΩΝΙΚΗ ΚΑΙ ΤΑΞΙΚΗ ΑΝΤΕΠΙΘΕΣΗ ΓΙΑ ΜΙΑ ΚΟΙΝΩΝΙΑ ΕΛΕΥΘΕΡΗ ΚΑΙ ΑΥΤΟΔΙΕΥΘΥΝΟΜΕΝΗ
-ΚΟΙΝΩΝΙΚΗ ΕΠΑΝΑΣΤΑΣΗ ΓΙΑ ΤΟΝ ΚΟΜΜΟΥΝΙΣΜΟ ΚΑΙ ΤΗΝ ΑΝΑΡΧΙΑ

Τέταρτη 20 Φεβρουαρίου, 11:00, Μουσείο

Συνέλευση Αναρχικών για την Κοινωνική Αυτοδιεύθυνση

ΚΑΛΕΣΜΑ ΓΙΑ ΤΗ ΔΙΟΡΓΑΝΩΣΗ ΠΟΡΕΙΑΣ

ενάντια στον ολοκληρωτισμό και το καθεστώς έκτακτης ανάγκης που επιβάλλουν κράτος και κεφάλαιο

 Σε μια περίοδο συνολικής συστημικής κρίσης το κράτος και τα αφεντικά οξύνουν την επίθεσή τους στην κοινωνία καταδικάζοντας όλο και μεγαλύτερα κομμάτια της σε συνθήκες άγριας εκμετάλλευσης, καταπίεσης και εξαθλίωσης. Το καθεστώς επιχειρεί το βίαιο μετασχηματισμό της κοινωνίας με στόχο την υποταγή, τη λεηλασία, τον εκφασισμό της. Σε αυτή του την κίνηση  συστρατεύει όλους τους μηχανισμού του – ιδεολογικούς/προπαγάνδας, αστυνομικούς, δικαστικούς, φασιστικές συμμορίες-  για να καταστείλει παραδειγματικά τις κοινωνικές και ταξικές αντιστάσεις που στήνουν αναχώματα στην κρατική και καπιταλιστική επίθεση.   

Ενάντια στη φτώχεια, την εξαθλίωση και τους κοινωνικούς αποκλεισμούς. Ενάντια στην επίθεση στις εργατικές κατακτήσεις και την απαξίωση της ίδια μας της ζωής.

Ενάντια στις κατασταλτικές επιθέσεις και την κυρίαρχη προπαγάνδα που συκοφαντεί τους κοινωνικούς αγώνες. Τις συλλήψεις, προσαγωγές και τραυματισμούς απεργών και διαδηλωτών. Τις επιθέσεις σε κατειλημμένους χώρους αγώνα, σε συνελεύσεις γειτονιάς, σε διαδηλώσεις. Τη διαρκή παρουσία στους δρόμους των στρατιωτικοποιημένων κατασταλτικών μηχανισμών.

Ενάντια στον επιβαλλόμενο εκφασισμό της κοινωνίας. Την ενίσχυση των φασιστικών ταγμάτων εφόδου, ως αντεπαναστατική εφεδρεία του καθεστώτος. Τις επιθέσεις σε μετανάστες και αγωνιστές και την προσπάθεια διάχυσης του φόβου στην κοινωνία.

Ενάντια στον κοινωνικό κανιβαλισμό. Τον αποπροσανατολισμό της κοινωνικής αμφισβήτησης και τη στοχοποίηση των πιο αδύναμων κοινωνικών ομάδων (μετανάστες, ρομά, κλπ).

Η μόνη λύση των καταπιεσμένων είναι οι δρόμοι,  χωρίς  ψευδαισθήσεις εξωραϊσμού του υπάρχοντος συστήματος καταπίεσης και εκμετάλλευσης. Η αντίσταση στην καπιταλιστική και κρατική βαρβαρότητα και η κοινωνική- ταξική- πολιτική οργάνωση των από τα κάτω. Ο αγώνας για τη συνολική ανατροπή και την κοινωνική επανάσταση. Ο αγώνας για μια κοινωνία ισότητας-αλληλεγγύης-ελευθερίας.

 Με βάση αυτό το πλαίσιο καλούμε το αθηναϊκό αναρχικό κίνημα σε συνάντηση με την προοπτική απεύθυνσης πανελλαδικού καλέσματος για την οργάνωση πορειών και άλλων συντονισμένων δράσεων σε όλη την επικράτεια με σκοπό την ανάδειξη και την κατοχύρωση στις συνειδήσεις των καταπιεσμένων του ολοκληρωτικού χαρακτήρα της επίθεσης κράτους και αφεντικών, αλλά και της ανάγκης μιας συνολικής επιθετικής αντιμετώπισής της που δεν θα στοχεύει στην ουτοπία επιστροφής σε μια φανταστική δημοκρατική ομαλότητα, αλλά θα προτάσσει την κοινωνική χειραφέτηση. Θα υποδεικνύει το δρόμο του αγώνα και της αυτοοργάνωσης σαν τη μόνη ικανή κοινωνική συνθήκη να ανατρέψει τα σχέδια της εξουσίας, ανατρέποντας την ίδια την εξουσία.

Μέσα στο γενικό πλαίσιο που θέτουμε θέλουμε να ακούσουμε και να πούμε τις απόψεις μας σε συντρόφους/ισσες και συλλογικότητες που θα ανταποκριθούν, να συνδιαμορφώσουμε μαζί τους απόψεις και πρακτικές εκεί όπου είναι εφικτό και εκεί που δεν είναι οι απόψεις και οι πρακτικές μας να πορευτούν συντροφικά δίπλα – δίπλα.

 ΣΥΖΗΤΗΣΗ

Κυριακή 17 Φεβρουαρίου – 7μμ, πολυτεχνείο

 Συνέλευση Αναρχικών για την Κοινωνική Αυτοδιεύθυνση
sinelefsianarchikon@gmail.com