Category: Καταλήψεις

Τον τελευταίο ένα χρόνο, στα πλαίσια της ολομέτωπης επίθεσης του κράτους απέναντι στην κοινωνία, άλλα και του ευρύτερου «νοικοκυρέματος» της χώρας, εντάσσονται και οι εκκενώσεις πολιτικών και κοινωνικών χώρων: οι καταλήψεις.
Ξεκινώντας από την Αθήνα, τον Αύγουστο του 2012 και από τη δημοτική αγορά της Κυψέλης, αρχίζει, ουσιαστικά, η επιχείρηση εκκένωσης των καταλήψεων σε όλη τη χώρα. Σειρά έχει η Θεσσαλονίκη µε την Δέλτα, ξανά η Αθήνα, µε τη Βίλα Αμαλίας, την κατάληψη Σκαραμαγκά και Πατησίων, τη Λέλας Καραγιάννη(η οποία εκκενώθηκε και ανακαταλήφθηκε την ίδια μέρα), στην συνέχεια η Πάτρα µε το Παράρτημα, το Μαραγκοπούλειο, την Ν. Γκύζη στο ΤΕΙ, στο Μεσολόγγι µε τη Βάλβειο βιβλιοθήκη, στην Ηγουμενίτσα µε το Κελί Ελευθερίας, σειρά παίρνουν τα Γιάννενα µε την Αντιβίωση, µε τελευταία (για την ώρα) πάλι την Θεσσαλονίκη και την κατάληψη του Ορφανοτροφείου. Το κράτος επιλέγει σε κεντρικό, πια, επίπεδο να «τελειώνει» µε ότι αποτελεί αντίθετη πρόταση και ανάχωμα στα σχέδια του. Οι κατηγορίες για τους συντρόφους και τις συντρόφισσες που βρίσκονταν μέσα στα κτήρια σχεδόν παντού οι ίδιες : διατάραξη κοινής ειρήνης, διακεκριμένες φθορές, οπλοκατοχή κτλ.
Τα ΜΜΕ, τόσο πριν τις εκκενώσεις όσο και μετά, απόλυτα εναρμονισμένα µε την επιχειρηματολογία της κυριαρχίας (και ως όφειλαν καθώς αποτελούν μέρος της) παραπληροφορούν ρίχνοντας τόνους λάσπης, παρουσιάζοντας τους χώρους αγώνα και δημιουργίας ως χώρους συνάθροισης επικίνδυνων ατόμων για την υπόλοιπη κοινωνία.
Φυσικά, η στοχοποίηση των καταλήψεων δεν ξεκινά τώρα. Μέσα στα χρόνια οι καταλήψεις έχουν δεχτεί την κρατική καταστολή αλλά και τις επιθέσεις του παρακράτους µε πιο πρόσφατα παραδείγματα αυτά του αγρού στα Λιόσια, του κτήματος Πραποπούλου, της βίλας Αμαλίας το 2008 άλλα και άλλων καταλήψεων και πολιτικών κοινωνικών χώρων ανά τον ελλαδικό χώρο. Αυτή η στοχοποίηση κράτους και παρακράτους (το οποίο σήμερα βρίσκει την επίσημη έκφραση του στη χρυσή αυγή) των καταλήψεων δεν µας εκπλήσσει. Το αντίθετο μάλιστα, τη θεωρούμε αναμενόμενη καθώς την αναγνωρίζουμε ως μέρος της επίθεσης που εξαπολύει η κυριαρχία απέναντι στους «από τα κάτω» αυτού του κόσμου.
Στο πλαίσιο αυτό, το κράτος, μαζί µε όλο το συρφετό του, δεν θα μπορούσε να µην συμπεριλάβει τις καταλήψεις στον κεντρικό πολιτικό σχεδιασμό του. Από την κατάργηση κάθε κεκτημένου εργασιακού δικαιώματος και την οποιαδήποτε έννοια, υποτυπώδους, κοινωνικού κράτους και από το άσυλο μέχρι τις καταλήψεις, το δόγμα της μηδενικής ανοχής παίρνει σάρκα και οστά. Ο ολοκληρωτισμός βρίσκεται προ των πυλών και το κράτος και το κεφάλαιο «νομιμοποιείται» να κατέχει το μονοπώλιο της βίας. Εξάλλου για να επιτευχθεί η προλεταριοποίηση της κοινωνίας απαιτείται η πάταξη κάθε μορφής, φωνής και εστίας αντίστασης.
Μέσα από τις καταλήψεις το κράτος χτύπα, αφενός, τους αναρχικούς, που αυτή τη στιγμή, παρ’ όλες τις προβληματικές που και οι ίδιοι εντοπίζουν, αποτελούν το βασικό υπολογίσιμό εχθρό και αφετέρου όλους-ες που στο μέλλον θα αναγκαστούν ή θα επιθυμήσουν να διεκδικήσουν την αξιοπρέπεια τους και την ζωή τους αναζητώντας µια ακηδεμόνευτη, από θεσμούς και κόμματα, πολιτική στέγη. Σε ότι αφορά τους πρώτους, είναι οι µόνοι που σε αυτή τη χρονική στιγμή στέκονται ενεργά απέναντι του και μέσα από την συμμετοχή τους σε πρωτοβάθμια σωματεία, λαϊκές συνελεύσεις γειτονίας και στέκια προσπαθούν να συλλογικοποιήσουν τον αγώνα τους για ισότητα, αλληλεγγύη και ελευθερία τη στιγμή που το μεγαλύτερο κομμάτι της κοινωνίας, ενώ πλήττεται, είτε γιατί φοβάται, είτε γιατί δεν οργανώνεται είτε γιατί, εξ αρχής, νιώθει ηττημένο στέκεται μουδιασμένο απέναντι στην επίθεση που δέχεται και αδυνατεί να διεξάγει (εκτός ελαχίστων εξαιρέσεων όπως η περίπτωση των κατοίκων της Χαλκιδικής) οποιονδήποτε αγώνα.
Οι καταλήψεις, όπως και τα στέκια, παρ’ όλες τις εκάστοτε δυσλειτουργίες τους, είναι η εδαφικοποιήση των ιδεών και πρακτικών µας. Είναι τα παράθυρα και οι δίαυλοι επικοινωνίας µας µε την κοινωνία. Είναι ορμητήρια αγώνα και εστίες ζύμωσης. Κάποιες δε, όπως το παράρτημα στην Πάτρα, αποτελούν και σύμβολα αγώνα μιας και έλαβαν χώρα επί χούντας. Είναι οι χώροι που αναπτύσσονται δομές µε βασικές αρχές, την ισότητα, την αλληλεγγύη, την ελευθερία , το σεβασμό στον άνθρωπο και τη φύση, απαλλαγμένοι από θεσμούς και κομματικές γραμμές. Χώροι που, παλεύεται καθημερινά η κατάλυση κάθε εξουσιαστικής σχέσης και συμπεριφοράς, ανοιχτοί σε όποιον-α αποδέχεται τα παραπάνω βασικά χαρακτηριστικά και επιθυμεί, μαζί µε άλλους, να συμβάλλει στην αλλαγή αυτού του παλιού κόσμου και στον αγώνα για µια καλύτερη ζωή για τους περισσότερους. Για αυτούς τους λόγους σήμερα, περισσότερο από ποτέ, οι καταλήψεις εκκενώνονται. Γιατί γίνονται πιο «επικίνδυνες» για τους «από τα πάνω».
Όμως όπως αυτοί ως μόνη λύση έχουν να γκρεμίζουν και να καταστρέφουν, να εκφοβίζουν και να οδηγούν ανθρώπους στην απόγνωση έτσι και εμείς µόνο µια λύση έχουμε: να συνεχίσουμε και να εντείνουμε τον αγώνα µας. Να δημιουργούμε εκεί που αυτοί γκρεμίζουν, να δυναμώνουμε, και να πεισμώνουμε εκεί που αυτοί επιδιώκουν τον κατακερματισμό µας. Γιατί ο αγώνας ενάντια στην καταστολή των καταλήψεων είναι μέρος του αγώνα ενάντια στο κράτος και το κεφάλαιο. Είναι αγώνας ενός κινήματος που δέχεται ολομέτωπη επίθεση.
Έτσι εξηγείται, εξάλλου, και η συμμετοχή, στην Αθήνα μόνο, άνω τον 10000 ανθρώπων, στις 12 Γενάρη 2013 μετά την εκκένωση της Βίλας Αμαλίας (όταν αυτή ανακαταλήφθηκε από 93 συντρόφους-ισσες) και της Σκαραμαγκά και Πατησίων. Μία πορεία που καλέστηκε από αναρχικούς και αλληλέγγυους σε όλη την χώρα (µε επίσης χιλιάδες συμμετέχοντες) και πλαισιώθηκε από πλήθος κόσμου που, παρ’ όλες τις επιμέρους διαφωνίες και τα διαφορετικά πολιτικά σκεπτικά, έδωσε ηχηρό παρόν και βροντοφώναξε την αλληλεγγύη του στις καταλήψεις και τους διωκόμενους αγωνιστές.
Ο αγώνας δεν μπορεί παρά να είναι ενιαίος, πολύμορφος και δυναμικός. Οι ήδη υπάρχοντες χώροι της κοινωνικής αντίστασης πρέπει να παραμείνουν ανοιχτοί και να ανοίξουν και άλλοι. Οι εργαζόμενοι, οι νέοι, οι συνταξιούχοι όλοι αυτοί που αναγνωρίζουν τους εαυτούς τους στους «από τα κάτω» αυτού του κόσμου έχει έρθει η ώρα να πάρουν θέση στον κοινωνικό ταξικό πόλεμο.
ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗ ΣΤΙΣ ΚΑΤΑΛΗΨΕΙΣ
ΚΑΝΕΝΑΣ ΑΓΩΝΙΣΤΗΣ ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΜΟΝΟΣ ΑΠΕΝΑΝΤΙ ΣΤΗΝ ΚΡΑΤΙΚΗ ΚΑΤΑΣΤΟΛΗ
ΤΟ ΔΙΚΙΟ ΤΟ ΕΧΟΥΝ ΟΙ ΕΞΕΓΕΡΜΈΝΟΙ ΚΑΙ ΟΧΙ ΟΙ ΡΟΥΦΙΑΝΟΙ ΚΑΙ ΟΙ ΥΠΟΤΑΓΜΕΝΟΙ
* Στα Άνω Πετράλωνα, στα Πέτρινα, λειτουργεί η κατάληψη ΠΙΚΠΑ, η οποία έγινε το 2009 από την λαϊκή συνέλευση των κατοίκων Πετραλώνων, Κουκακίου και θησείου και στην οποία στεγάζονται η συνέλευση για την Υγεία, που έχει δημιουργήσει το Κοινωνικό Ιατρείο και το παιδικό στέκι «Φτού Ξελεφτερία».

Continue reading Αφίσα καλέσματος στα δικαστήρια για την εκκένωση της κατάληψης Σκαραμαγκά

“Σήμερα, 9 Γενάρη, σύντροφοι και συντρόφισσες ανακαταλάβαμε το κτίριο της Villa Amalias κάτω από τη μύτη των δυνάμεων καταστολής που το φρουρούσαν. Ένα κτίριο συνδεδεμένο με την ιστορία του ανατρεπτικού κινήματος εδώ και 22 χρόνια, αλλά και με τις αξίες-αρχές που νοηματοδοτεί για εμάς.

Από την πρώτη στιγμή ανοίγονται πανό και στήνεται μικροφωνική όπου διαβάζονται κείμενα. Την ίδια στιγμή εκατοντάδες αλληλέγγυοι-ες συγκεντρώνονται γύρω από την κατάληψη. Δύο ώρες μετά και χωρίς εισαγγελική παρουσία, δυνάμεις των ΕΚΑΜ (συνεπικουρούμενες από όλων των ειδών τις αστυνομικές δυνάμεις καθώς και ελικόπτερου) εισέβαλαν στην κατάληψη συλλαμβάνοντάς μας.

Λίγη ώρα μετά, σύντροφοι και συντρόφισσες καταλαμβάνουν τα κεντρικά γραφεία του κυβερνητικού κόμματος της ΔΗΜΑΡ, αναδεικνύοντας την απόλυτη σύμπλευση του συγκεκριμένου φορέα με τις επιλογές του Σαμαρά και του Δένδια. Μετά από επέμβαση της αστυνομίας προσήχθησαν και οι 40 σύντροφοι και συντρόφισσες.

Το κράτος στην προσπάθειά του να ανακόψει τις κινήσεις αλληλεγγύης που ξεδιπλώνεται επιλέγει να εισβάλει σε έναν ακόμα κοινωνικό χώρο, την κατάληψη Πατησίων 61 και Σκαραμαγκά, συλλαμβάνοντας άλλους 8 συντρόφους μας….”

 

Ο πόλεμος που έχουν κηρύξει κράτος και κεφάλαιο είναι εναντίων όλων. Ενάντια στους εργαζόμενους, με τις μειώσεις μισθών και τις απολύσεις, στους μαθητές, με την εισβολή μπάτσων στα κατειλημμένα σχολεία, στους συνταξιούχους, με τις συντάξεις πεινάς και την ουσιαστική κατάργηση της ιατροφαρμακευτικής περίθαλψης, στους απεργούς, με την καταστολή των κινητοποιήσεών τους, στις λαϊκές συνελεύσεις με τις προσαγωγές και τις συλλήψεις σε προσυγκεντρώσεις και πορείες. Είναι ένας πόλεμος με πρώτο και μόνιμο στόχο όσους και όσες αγωνίζονται, τους χώρους τους και τις δομές τους. Είναι ένας πόλεμος με στόχο την πλήρη υποταγή όλων των εκμεταλλευομένων, όλης της κοινωνίας.

Κάνουμε ξεκάθαρο σε όλο τον καθεστωτικό συμφερτό, κρατικό και παρακρατικό, πως για τη Villa Amalias, την κατάληψη Σκαραμαγκά, την κατάληψη Δέλτα, το αυτοδιαχειριζόμενο στέκι στην ΑΣΟΕΕ, τον ρ/σ 98fm, το στέκι XANADU, για όλες τις καταλήψεις, τα στέκια και τα αυτοδιαχειριζόμενα εγχειρήματα και δομές που θα θελήσουν να επιτεθούν, θα βρουν μπροστά τους όλες και όλους εμάς. Θα βρουν μπροστά τους την αλληλεγγύη μας προς όλους τους αγωνιζόμενους. Θα βρουν μπροστά τους την πίστη μας στο όραμα για μια κοινωνία ισότητας, αλληλεγγύης, ελευθερίας. Για ένα τέτοιο κόσμο θα κάνουμε τα πάντα.

Η επιχείρηση ανακατάληψης της Villa Amalias είναι μια απάντηση στην επίθεση που διεξάγεται εναντίων μας. Είναι η δικιά μας απάντηση. Και όπως δηλώνουν και οι συλληφθέντες σύντροφοι εμείς δεν πρόκειται να υποταχθούμε. Θα αγωνιστούμε μέχρι τέλους, μέχρις ότου πετάξουμε στα σκουπίδια της ιστορίας αυτό το σύστημα εκμετάλλευσης, καταπίεσης, μιζέριας και θανάτου.

 

“…Στους καιρούς των μνημονίων, η επιβαλλόμενη εξαθλίωση, η ολοένα εντεινόμενη φτωχοποίηση της κοινωνίας, αποτελούν το μέλλον που επιβάλλει το κράτος και ο καπιταλισμός. Σε αυτούς τους καιρούς, που η βία του συστήματος κλιμακώνεται και το κράτος μόνιμης έκτακτης ανάγκης εγκαθιδρύει τον ολοκληρωτισμό, η κοινωνική επανάσταση είναι ο μόνος δρόμος. Μέσα σε αυτή τη συνθήκη στεκόμαστε συνειδητά στα πόδια μας, προτάσσοντας την αυτοοργάνωση, την αντίσταση, την αλληλεγγύη και επιχειρούμε να κάνουμε το ένα βήμα παραπάνω… Να οργανώσουμε την κοινωνική και ταξική αντεπίθεση. Στον καιρό που η κυρίαρχη συνθήκη είναι «θα τα χάσουμε όλα», εμείς αγωνιζόμαστε για την αντιστροφή της: «Να τα κερδίσουμε όλα!»…”

ΟΙ ΚΑΤΑΛΗΨΕΙΣ, ΟΙ ΑΥΤΟΟΡΓΑΝΩΜΕΝΟΙ ΧΩΡΟΙ, ΟΙ ΑΥΤΟΔΙΑΧΕΙΡΙΖΟΜΕΝΕΣ ΔΟΜΕΣ ΑΝΤΙΠΛΗΡΟΦΟΡΗΣΗΣ

είναι κομμάτι των κοινωνικών-ταξικών αγώνων και κύτταρα ενός άλλου κόσμου, ελευθερίας, ισότητας, αυτοοργάνωσης, αλληλοβοήθειας, αξιοπρέπειας, συντροφικότητας, δημιουργικότητας, κοινοκτημοσύνης

“…Αυτοί είμαστε. Εμείς και οι χιλιάδες διαδηλωτές, αγωνιστές, καταληψίες, απεργοί, μαχητές των δρόμων. Είμαστε οι άστεγοι και οι ανέστιοι, οι πανκς και οι αλήτες, οι χορτοφάγοι και οι φεμινίστριες, οι ξενύχτηδες και οι εργάτες, οι πένητες και οι αδικημένοι, τα θύματα του ρατσισμού και οι εκδικητές του άδικου…”

ΠΟΡΕΙΑ ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗΣ Σάββατο 12 Γενάρη, 12.00, ΠΡΟΠΥΛΑΙΑ

στην κατάληψη Villa Amalias που δέχτηκε αστυνομική εισβολή στις 20/12/12, με 8 συντρόφισσες και συντρόφους να διώκονται σε βαθμό κακουργήματος, τις αστυνομικές δυνάμεις να παραμένουν έξω από το κτίριο και τον Δήμο Αθηναίων να δρομολογεί διαδικασίες κατάσχεσης, ανάμεσα στα υπόλοιπα (υποδομές υπολογιστών, στούντιο και συναυλιών) και του εξοπλισμού της τυπογραφικής κολεκτίβας Rotta

στο αυτοδιαχειριζόμενο στέκι Xanadu στην Ξάνθη που δέχτηκε φασιστική-παρακρατική εμπρηστική επίθεση τα ξημερώματα της 22/12/12

στον αυτοοργανωμένο ραδιοσταθμό “98fm – Ραδιοζώνες Ανατρεπτικής Έκφρασης” που κατασχέθηκε ο εξοπλισμός του, στο αυτοδιαχειριζόμενο στέκι της ΑΣΟΕΕ που δέχτηκε αστυνομική εισβολή όπως και τα υπόλοιπα πολιτικά στέκια της σχολής, στους 16 μετανάστες μικροπωλητές που συνελήφθησαν κατά την αστυνομική επιχείρηση «πάταξης» άλλης μιας «εστίας ανομίας» στις 28/12/12

ΟΙ ΚΟΙΝΩΝΙΚΕΣ ΑΝΤΙΣΤΑΣΕΙΣ ΚΑΙ ΤΑ ΑΥΤΟΟΡΓΑΝΩΜΕΝΑ ΕΓΧΕΙΡΗΜΑΤΑ ΔΕΝ ΚΑΜΠΤΟΝΤΑΙ ΑΠΟ ΤΗΝ ΚΑΤΑΣΤΟΛΗ

ΟΙ ΙΔΕΕΣ ΔΕ ΦΙΜΩΝΟΝΤΑΙ ΟΥΤΕ ΚΑΤΑΣΧΟΝΤΑΙ

Ο ΑΓΩΝΑΣ ΓΙΑ ΖΩΗ ΜΕ ΑΞΙΟΠΡΕΠΕΙΑ ΔΕΝ ΠΟΙΝΙΚΟΠΟΙΕΙΤΑΙ

ΝΑ ΣΥΝΤΡΙΨΟΥΜΕ ΤΟΝ ΣΥΓΧΡΟΝΟ ΟΛΟΚΛΗΡΩΤΙΣΜΟ ΠΟΥ ΟΡΘΩΝΕΤΑΙ

καταλήψεις, στέκια, αυτοοργανωμένοι χώροι, συλλογικότητες, συντρόφισσες, σύντροφοι

Σάββατο 29/12/2012

ΠΟΡΕΙΑ ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗΣ ΓΙΑ ΤΗ VILLA AMALIAS Προπύλαια 12.00

ΣΥΝΑΥΛΙΑ Μοναστηράκι 16.00

VILLA AMALIAS ΚΑΤΑΛΗΨΗ ΓΙΑ ΠΑΝΤΑ

ΤΟ ΕΙΠΑΜΕ ΚΑΙ ΤΟ ΞΑΝΑΛΕΜΕ: ΕΙΜΑΣΤΕ ΚΑΙ ΘΑ ΕΙΜΑΣΤΕ ΕΔΩ

Όσο με παγώνει η σιωπή του θωρακισμένου σφαγείου, τόσο τους τρομάζει η οργή του παγιδευμένου θηρίου…

… Αυτοί είμαστε. Εμείς και οι χιλιάδες διαδηλωτές, αγωνιστές, καταληψίες, απεργοί, μαχητές των δρόμων. Είμαστε οι άστεγοι και οι ανέστιοι, οι πανκς και οι αλήτες, οι χορτοφάγοι και οι φεμινίστριες, οι ξενύχτηδες και οι εργάτες, οι πένητες και οι αδικημένοι, τα θύματα του ρατσισμού και οι εκδικητές του άδικου…

Από το πρωί της 20ης Δεκέμβρη 2012, από το πρωί που η Κατάληψη Villa Amalias  βρέθηκε στο στόχαστρο της κρατικής καταστολής και της μηντιακής παραπληροφόρησης ο χρόνος που έχει μεσολαβήσει είναι λίγος, αλλά πυκνός. Είναι χρόνος κατά τη διάρκεια του οποίου οι μηχανισμοί έννομης άσκησης βίας έχουν καταφέρει με τα στρατεύματα τους και τις δικαστικές μηχανορραφίες τους, να κρατήσουν όμηρους 8 συντρόφους και συντρόφισσες μας, να μας αποσπάσουν τον χώρο μας, το Μεγάλο Σπίτι του Κινήματος, να μας κρατήσουν μακριά από τα 2 κτίρια μέσα στα οποία ζούμε ισότιμα, εκφραζόμαστε και δημιουργούμε αντί-εμπορευματικά, στήνουμε υλικοτεχνικές κινηματικές υποδομές και συνδιαμορφώνουμε αυτό-οργανωμένα την Αντίσταση και τον Αγώνα ενάντια στην Εξουσία και τον «πολιτισμό» της. Κατάφεραν να μας λαβώσουν αλλά όχι να μας καθηλώσουν. Μέσα σ’ αυτά τα λίγα μερόνυχτα οι έννοιες της Συντροφικότητας και της Αλληλεγγύης πήραν μπροστά στα μάτια μας σάρκα και οστά και εκφράστηκαν πλατιά, αυθόρμητα, συλλογικά σε κάθε γωνιά αυτής της χώρας, αλλά και έξω απ’ αυτήν. Αυτή η χειροπιαστή πραγματικότητα είναι που μας δίνει τη δύναμη για ν’ αντικρίζουμε την αναγκαιότητα της επανάκτησης ως υλική δυνατότητα της συλλογικής αποφασιστικότητας μας. Continue reading Δεύτερη Ανακοίνωση της Villa Amalias 24 Δεκεμβρίου 2012

Η Κατάληψη Villa Amalias εδώ και 23 χρόνια αποτελεί έναν ανοιχτό πολιτικό πολιτιστικό και κοινωνικό χώρο, καθώς και στεγαστική κολεκτίβα. Όλα αυτά τα χρόνια σε αυτή δραστηριοποιούνται πολλές ομάδες όπως: θεατρική ομάδα, συναυλιακή ομάδα, studio, ομάδα βιτρώ, παιδικό στέκι, ομάδα χορού, γυμναστικής, ξένων γλωσσών, Η/Υ, τυπογραφική κολλεκτίβα, ομάδα προβολών,δανειστική βιβλιοθήκη, ανταλακτήριο δισκων και cd και επίσης έχουν φιλοξενηθεί πολιτικές και πολίτιστικές εκδηλώσεις άλλων ομάδων. Επιπλέον, η Κατάληψη Villa Amalias, πέραν των εσωτερικών δραστηριοτήτων έχει συμβάλει στην επίλυση προβλημάτων της γειτονιάς, συμμετεχοντας τόσο στη συνέλευση κατοίκων πλατείας Βικτωρίας, όσο και πραγματοποιωντας ανοιχτές και εξωστρεφείς δράσεις στην περιοχή, όπως μικροφωνικές παρεμβάσεις,χαριστικά παζάρια, συλλογικές κουζίνες και παιδικές εκδηλώσεις στην πλατεία. Continue reading Κείμενο των συλληφθέντων της VILLA AMALIAS μέσα απο τη ΓΑΔΑ

Στις 20-12-2012 η αστυνομία εισέβαλε στη Βίλλα Αμαλίας . Με πρόσχημα μια καταγγελία για διακίνηση ναρκωτικών, παρουσία εισαγγελέα, έγινε έρευνα .Τα ευρήματα ήταν αστεία. Παρ΄όλα  αυτά ο Δένδιας δηλώνει πως από αυτά αποδεικνύεται ότι η Βίλλα υπήρξε κέντρο ανομίας για 22 χρόνια και επιτέλους ο νόμος,  με τη «γενναία πολιτική βούληση» του Σαμαρά, αποκαθίσταται.

Με ποια λογική ακροβασία μπορούν άδεια μπουκάλια μπύρας να χαρακτηριστούν «υλικά κατασκευής μολότοφ» ;  Σ’ ένα χώρο που  λειτουργεί συναυλιάδικο και καφενείο είναι παράλογο να υπάρχει μεγάλος αριθμός άδειων μπουκαλιών μπύρας ; Τι θα πει «εύφλεκτο υλικό»;  Μήπως μιλάνε για τα υγρά καθαρισμού της τυπογραφικής μηχανής  που λειτουργεί στη κατάληψη;  Να μιλήσουμε για τις αντιασφυξιογόνες μάσκες, που κάθε διαδηλωτής που σέβεται την υγεία του, οφείλει να διαθέτει.  Να πούμε για τα στοιχειώδη μέσα αυτοπροστασίας (δυναμιτάκια , σφεντόνες  κτλ) σ’ ένα χώρο που έχει επανειλημμένα δεχθεί επιθέσεις παρακρατικών συμμοριών (εμπρησμοί, μαχαιρώματα, ξυλοδαρμοί), με αποκορύφωμα το 2008 που ο τότε υπουργός δημοσίας τάξης Μαρκογιαννάκης επισκέφτηκε τους "κατοίκους" του Άγιου Παντελεήμονα και λίγα λεπτά μετά την αποχώρηση του δεχτήκαμε επίθεση… Continue reading Ανακοίνωση της Villa Amalias