Category: Καταλήψεις

Ξημερώματα Πέμπτης 15/09/2011 και ώρα 3:30π.μ η κατάληψη Έπαυλης Κουβέλου που βρίσκεται στη συμβολή των οδών Διονύσου & Σόλωνος στο Μαρούσι, δέχεται εμπρηστική επίθεση. Αποτέλεσμα της πυρκαγιάς είναι να καταρρεύσει η στέγη και να καούν 4 δωμάτια του κτιρίου. Η Έπαυλη Κουβέλου, που τελεί υπό κατάληψη από τις 7 Απριλίου του 2010, αποτελεί για εμάς στέγη των πολιτικών μας ιδεών και ορμητήριο των πολιτικών μας δράσεων ενώ ταυτόχρονα λειτουργεί και ως ελεύθερος κοινωνικός χώρος. Μέσα σ’ αυτό το χρονικό διάστημα με πρόταγμα μας την αυτοοργάνωση και την αλληλεγγύη, λειτουργώντας με αντιιεραρχικές δομές καταφέραμε να καθαρίσουμε το χώρο και να τον καταστήσουμε λειτουργικό, να πραγματοποιήσουμε εκδηλώσεις πολιτικού περιεχομένου, καθώς και να παρέμβουμε στην τοπική κοινωνία με δράσεις αντιπληροφόρησης.

Σε περίοδο συστημικής κρίσης, (πολιτικής, κοινωνικής, οικονομικής, θεσμικής) και ενώ παρατηρούνται φαινόμενα κοινωνικής όξυνσης και κοινωνικού αναβρασμού, το κράτος επιλέγει να θωρακιστεί εντείνοντας το βαθμό καταστολής για να διατηρήσει τη θέση ισχύος του. Στόχος του είναι να «χτυπήσει» κάθε κομμάτι του κοινωνικού συνόλου που αντιστέκεται στους σχεδιασμούς του. Τα πολιτικά στέκια και οι καταλήψεις αποτελώντας αναπόσπαστο κομμάτι αυτού του αγώνα βρίσκονται στο στόχαστρο του κατασταλτικού μηχανισμού, ο οποίος δρα εναντίον τους με εκκενώσεις, έρευνες και αποδόσεις κατηγοριών που πολλές φορές συνοδεύονται από υπέρογκες εγγυήσεις. Κι αυτό διότι αποτελούν εστίες πολιτικών ζυμώσεων, συσπείρωσης των αγωνιζόμενων και συλλογικοποίησης της δράσης τους.

Η πολιτική δράση τέτοιων εγχειρημάτων, που αυξάνονται τον τελευταίο καιρό στον ελλαδικό χώρο, είναι φυσικό να βρίσκει απέναντί της και διάφορες νεοφασιστικές ομάδες. Ομάδες που ενοχλούνται άμεσα από τα προτάγματα που προβάλλονται από αυτούς τους χώρους, όπως αυτά της ισότητας και της αλληλεγγύης μεταξύ όλων των κοινωνικών υποκειμένων χωρίς διακρίσεις και διαχωρισμούς. Οι εμπρηστικές επιθέσεις σε κατειλημμένους χώρους και στέκια αποτελούν συνηθισμένη τους τακτική, καθώς έχουν σημειωθεί επίσης και κάποιοι τραυματισμοί συντρόφων που συμμετέχουν σ’ αυτούς. Επιπλέον δεν είναι λίγες οι φορές που έχουμε δει τη σύμπραξη κράτους και παρακράτους σε συμμορίτικα χτυπήματα, όχι μόνο ενάντια σε πολιτικούς χώρους αλλά και σε πογκρόμ μεταναστών, πορείες κλπ.

Αντιλαμβανόμαστε λοιπόν την εμπρηστική επίθεση που έγινε στην κατάληψη Έπαυλης Κουβέλου ως αναμενόμενη στάση του πολιτικού μας εχθρού, που πιστεύει ότι μια τέτοια κίνηση μπορεί να μας φοβίσει και να αποδυναμώσει την πολιτική μας συλλογικότητα. Όμως η φωτιά, μπορει να προκάλεσε υλικές φθορές αλλά δυνάμωσε τη θέλησή μας και την αποφασιστηκότητά μας για συνέχιση του αγώνα μας ως πολιτική οντότητα. Τέλος ως κομμάτι του αναρχικού-αντιεξουσιαστικού χώρου, θεωρούμε ότι ένα τέτοιο χτύπημα δεν αποτελεί χτύπημα σε μια μεμονωμένη ομάδα αλλά σε έναν ευρύτερο πολιτικό χώρο. Έναν χώρο που βασισμένο στις αρχές της αλληλεγγύης συσπειρώνεται και αντιστέκεται δυναμικά σε τέτοιου είδους φασιστικές επιθέσεις.

10, 100, 1000 ΚΑΤΑΛΗΨΕΙΣ
ΕΝΑΝΤΙΑ ΣΕ ΕΝΑΝ ΚΟΣΜΟ ΟΡΓΑΝΩΜΕΝΗΣ ΠΛΗΞΗΣ

                                                          Κατάληψη Έπαυλης Κουβέλου
                                                         Διονύσου & Σόλωνος, Μαρούσι

Την Παρασκευή 29 Ιουλίου στις 10.30 το πρωί, αστυνομικές δυνάμεις εισέβαλλαν στη κατάληψη Πατησίων 61 και Σκαραμαγκά με οργανωμένη επιχείρηση.

Λίγα λεπτά αργότερα ένας σύντροφός μας έφτασε στο σημείο και απαίτησε να είναι παρών στη διαδικασία της έρευνας. Έπειτα από μισή ώρα ο σύντροφος προσήχθη και οδηγήθηκε στο Α.Τ. Ομονοίας. Την ίδια ώρα αλληλέγγυοι και αλληλέγγυες συγκεντρώθηκαν λίγα μέτρα πιο κάτω, μπροστά από το αρχαιολογικό μουσείο, και επιχείρησαν να προσεγγίσουν το κτίριο με σκοπό να μάθουν τα αίτια της εισβολής. Η απάντηση των μπάτσων ήταν άμεση. Ο κόσμος απωθήθηκε βίαια χωρίς καμία εξήγηση και πάλι.

Στη προσπάθειά τους να καλλιεργήσουν ένα τοπίο σύγχυσης και να κερδίσουν περισσότερο χρόνο προκειμένου να βρουν μια αιτιολογία ικανή να στηρίξει την εισβολή αυτή, διαρρέουν άκρως συγκεχυμένες και αντιφατικές μεταξύ τους πληροφορίες.  Αυτό έχει σαν αποτέλεσμα μέχρι στιγμής να μη γνωρίζουμε αν πρόκειται για έρευνα ή εκκένωση της κατάληψης.

Σε μια περίοδο έντονων κοινωνικών και ταξικών αναταραχών και αντιστάσεων, κράτος και κεφάλαιο επιχειρούν την ολοκληρωτική αφαίμαξη των ζωών μας. Η  ρωγμή στον κορμό της κοινωνικής συναίνεσης διαρκώς βαθαίνει και η πολιτική εξουσία στην προσπάθεια της να διασωθεί οργανώνει την αντεπίθεσή της. Η σκλήρυνση της κατασταλτικής στρατηγικής και η ωμή βαρβαρότητα απέναντι σε κάθε αγωνιζόμενο κομμάτι που αμφισβητεί εμπράκτως την κυριαρχία της σιωπής αποτελεί εγγυημένη συνταγή για το κράτος. Έτσι και οι καταλήψεις, ως αναπόσπαστο κομμάτι των ριζοσπαστικών εγχειρημάτων και δράσεων, δεν παύουν να βρίσκονται συνεχώς στο στόχαστρο της καταστολής, είτε με αλλεπάλληλες φασιστικές επιθέσεις είτε με οργανωμένες επιχειρήσεις της ΕΛΑΣ. Στόχος τους παραμένει πάντα η καλλιέργεια ενός κλίματος φόβου και επιδίωξή τους η απομόνωση του αναρχικού/αντιεξουσιαστικού χώρου από το πεδίο των κοινωνικών και πολιτικών συγκρούσεων.

Στις 19 Μαρτίου του 2009 αποφασίσαμε την επανοικειοποίηση του εγκαταλειμμένου κτιρίου της οδού πατησίων 61 και σκαραμαγκά με σκοπό να εδαφικοποιήσουμε στο χώρο αυτό κάποιες από τις διαθέσεις και τις επιθυμίες μας, προκειμένου να το μετατρέψουμε σε ένα ορμητήριο της ζωής που θέλουμε. Να το μετατρέψουμε σε ένα ανοιχτό κοινωνικό χώρο όπου αυτοοργανωμένα, συντροφικά και συλλογικά θα αποτελέσουμε ένα μέρος της συνωμοσίας για την καταστροφή αυτού του κόσμου. Ενάντια σε κάθε μορφή ιεραρχίας και εξουσίας, ενάντια σε κάθε πολιτική και εμπορευματική διαμεσολάβηση. Από τότε μέχρι σήμερα συνεχίζουμε και θα συνεχίσουμε τον αγώνα μας.

 Δεν μας φοβίζουν μας εξοργίζουν!

Θα μας βρουν απέναντί τους

Κάτω τα χέρια από τις καταλήψεις και τις ζωές μας

Κατάληψη Πατησίων 61 & Σκαραμαγκά

Το κτήριο της κατάληψη Πατησίων 61 & Σκαραμαγκά ανακαταλήφθηκε λίγη ώρα μετά την αποχώρηση των δυνάμεων καταστολής, ενώ απο τη συνέλευση η οποία πραγματοποιήθηκε την Παρασκευή το απόγευμα στο χώρο της κατάληψης αποφασίστηκε:

συγκέντρωση αλληλεγγύης στο Μοναστηράκι, την Τρίτη 2 Αυγούστου το απόγευμα

από το κοινωνικό χαράκωμα Villa Amalias

Εδώ και τρεις μέρες στην ευρύτερη-κατά κύριο λόγο-περιοχή γύρω από τη Villa Amalias διαδραματίζονται γεγονότα, που νοήμονες άνθρωποι ζώντες εν έτη 2011, θα θεωρούσαν ότι πρόκειται για σενάρια επιστημονικής φαντασίας. Δεν ισχύει όμως κάτι τέτοιο. Αυτή είναι η πραγματικότητα, εδώ και τρία χρόνια περίπου, που κάποιοι δεν την έχουν βιώσει, κάποιοι δε θέλουν να τη δουν, κάποιοι αποχαυνώνονται και δε θέλουν να τη δουν, κάποιοι επαναπαύονται και κάποιοι όπως φαίνεται την αποζητούν.

Με αφορμή τον καταδικαστέο φόνο-από όλους μας-του 44χρονου Μανώλη Καντάρη, στη συμβολή των οδών 3ης Σεπτεμβρίου και Ηπείρου, κάποιοι θεώρησαν πως έφτασε η ώρα να καθαρίσουν την περιοχή από εκείνα τα παράξενα και μιαρά όντα (κατ’ αυτούς), τους μετανάστες, εξαπολύοντας ένα αδιάκριτο πογκρόμ. Από την πρώτη κιόλας στιγμή, και με τα κανάλια να έχουν στήσει χορό γύρω από το πτώμα (διογκώνοντας όλα τα κακώς κείμενα αυτής της υπόθεσης) , βγήκαν ξανά οι γνωστοί μας πλέον γείτονες (άραγε η χρυσή αυγή είναι το καινούργιο όνομα κάποιας περιοχής των αθηνών, που δεν έχει γίνει ακόμη γνωστό λόγω γραφειοκρατίας στην ταμπέλα;) να βοηθήσουν τους κατοίκους που φοβούνται να βγουν από τα σπίτια τους. Ξαφνικά ο θάνατος ενός ανθρώπου από άγνωστους με σκοπό τη ληστεία, μετατράπηκε στο θάνατο ενός ολόκληρου «έθνους», από τους λαθρομετανάστες που δρουν ανεξέλεγκτα. Το καλύτερο σενάριο για τους φωσκολικούς φασίστες και κατοίκους νοσταλγούς μιας καθαρότητας ελληνικής, που την έχουν χάσει εδώ και τουλάχιστον μισή χιλιετία (αν υπήρχε ποτέ δηλαδή), για να οργανώσουν φιέστες με τρόπαιο οποιονδήποτε μετανάστη βρεθεί στο διάβα τους. Continue reading Κείμενο της κατάληψης Villa Amalias για τα γεγονότα μετά την δολοφονία του 44χρονου Μανώλη Καντάρη

Στις 18 Μαρτίου το στέκι αντίπνοια μαζί με αλληλέγγυες-ους πραγματοποίησε πάρτυ οικονομικής ενίσχυσης στους διωκόμενους απο το Ηράκλειο Κρήτης οι οποίοι συνελλήφθησαν στη διάρκεια πορείας ενάντια στην εκκένωση της κατάληψης ΠΙΚΠΑ Ηρακλείου Κρήτης στις 16 Φλεβάρη.

Μέχρι την προηγούμενη βδομάδα δεν είχε ανακοινωθεί το τελικό ύψος των εγγυήσεων (αρχικά ήταν 40000ευρώ) οι οποίες έπρεπε να καταβληθούν για να μην προφυλακιστούν οι σύντροφοι και για αυτό δεν προβήκαμε σε κάποια δημόσια ενημέρωση ως προς τα έσοδα απο το πάρτυ. Τελικά οι εγγυήσεις ορίστηκαν στα 24000ευρώ. Μέσα απο την αντίληψη οτι τα έσοδα απο πάρτυ και κινήσεις αλληλεγγύης οφείλουμε να τα δημοσιεύουμε για να υπάρχει ένας σχετικός έλεγχος απο το κίνημα ανακοινώνουμε οτι τα έσοδα και εντέλει το ποσό που στάλθηκε στους συντρόφους στο Ηράκλειο είναι 2600ευρώ. Τα οποία όταν γίνει η δίκη και επιστραφούν οι εγγυήσεις θα μας ξανασταλλούν πίσω για να καλυφθούν ανάλογες ανάγκες. 

Party οικονομικής ενίσχυσης στους διωκόμενους απο το Ηράκλειο Κρήτης για την πορείά ενάντια στην εκκένωση της κατάληψης ΠΙΚΠΑ Ηρακλείου.

Το ξέρει το κράτος, το ξέρουμε εμείς, ας το μάθει και η κοινωνία

Παρασκευή 13/11 μετά τα μεσάνυχτα, ομάδα ασφαλιτών στημένη στη συμβολή Πατησίων και Ηπείρου. Στην κατάληψή μας (μόλις 50 μέτρα από το παραπάνω σημείο ) πραγματοποιείται πάρτυ γενεθλίων με εκατοντάδες ανθρώπους. Τέσσερις εξ αυτών αποχωρούν τα ξημερώματα για τα σπίτια τους και φτάνοντας στη συμβολή Πατησίων και Ηπείρου απαγάγονται από τους ασφαλίτες, που τους βάζουν μέσα σε αυτοκίνητα με τύπους της «αντι»τρομοκρατικής με κουκούλες. Την επόμενη ημέρα το μεσημέρι, οι 3 από τους απαχθέντες αφήνονται ελεύθεροι, ενώ μια συντρόφισσα (η Αντιγόνη) κρατείται βάσει εντάλματος σύλληψης, που εκδόθηκε εναντίον της την Πέμπτη 12/11 για συμμετοχή στη «ΣΥΝΩΜΟΣΙΑ ΠΥΡΗΝΩΝ ΤΗΣ ΦΩΤΙΑΣ».

Ενοχοποιητικό στοιχείο σε βάρος της ένα αποτύπωμά της σε κινητό αντικείμενο που βρέθηκε στην περιβόητη «γιάφκα» του Χαλανδρίου. Μια «γιάφκα» που δεν αποτελεί τίποτε άλλο από το σπίτι ενός από τους 3 προφυλακισμένους από τα τέλη Σεπτέμβρη, που κατηγορούνται για μέλη της συγκεκριμένης οργάνωσης. Ένα σπίτι, δηλαδή, που μετονομάστηκε σε «γιάφκα» για να «ευσταθεί» το σενάριο ότι κάθε επισκέπτης του σπιτιού ενοχοποιείται ως «μέλος τρομοκρατικής οργάνωσης» βάσει του τρομονόμου. Αυτό, εξάλλου, είναι εξαρχής το πλαίσιο της κατασταλτικής μεθόδευσης,  από  τις 4 αρχικές συλλήψεις, την προφυλάκιση των 3 και την άμεση έκδοση 6 ενταλμάτων σύλληψης, μέχρι την πρόσφατη έκδοση άλλων 5 ενταλμάτων και τη σύλληψη της Αντιγόνης: ποινικοποίηση των διαπροσωπικών, κοινωνικών και συντροφικών σχέσεων και δημιουργία ολοένα και περισσότερων  «ομήρων» για την επίδειξη «αντι»τρομοκρατικού έργου, με την περιφορά των συλληφθέντων  στα κανάλια ως τρόπαια μιας κάποιας αστυνομικής επιτυχίας.

Η επιλογή σύλληψης της συντρόφισσας έξω από την κατάληψη και όχι σε οποιοδήποτε άλλο σημείο της πόλης (πχ, στο σπίτι της ή στο Αστυνομικό Τμήμα της περιοχής της, στο οποίο ήταν υποχρεωμένη 1η και 15 κάθε μήνα να παρουσιάζεται μετά τις φοιτητικές κινητοποιήσεις του 2006/07) δεν είναι διόλου τυχαία. Το σενάριο που έχει παιχτεί και άλλες φορές και ξαναπαίζεται -έστω και ήπια- και στη συγκεκριμένη περίπτωση, είναι ότι οι απελευθερωμένοι κατειλημμένοι χώροι αποτελούν καταφύγια διωκόμενων και ορμητήρια εμπρηστικών και ένοπλων ενεργειών. Ένα σενάριο που -μαζί με πολλά άλλα- αξιοποιείται στο μέτρο του πολέμου ενάντια στον αναρχικό-αντεξουσιαστικό χώρο και σε ευρύτερα κοινωνικά κομμάτια, που αντιστέκονται και δεν ενσωματώνονται στις επιταγές της κυρίαρχης ιδεολογίας. Πρόκειται για τον προληπτικό πόλεμο-εκστρατεία απέναντι στον κόσμο που εξεγέρθηκε τον περασμένο Δεκέμβρη και συνεχίζει, είτε μέσα από οργανωμένες συλλογικότητες είτε ως άτομα, να αποτελεί απειλή για τη συγκρότηση της κοινωνικής συναίνεσης στους σχεδιασμούς κράτους και κεφαλαίου για τη συντήρηση της κοινωνικής ειρήνης και των εκμεταλλευτικών εξουσιαστικών σχέσεων.

Εμείς από την πλευρά μας επιφυλασσόμαστε για το άμεσο μέλλον σχετικά με μια σφαιρική τοποθέτηση για την εξελισσόμενη κατασταλτική μεθόδευση και τις ευρύτερες επιδιώξεις της μέσα στο συνολικό πλαίσιο της κατασταλτικής στρατηγικής του κράτους από τη νέα πολιτική διαχείριση και δίνουμε ραντεβού για την Τετάρτη το πρωί μαζί με όλους τους υπόλοιπους αλληλέγγυους/ες στα δικαστήρια της Ευελπίδων, όπου η Αντιγόνη θα περάσει από ανακριτή.

Η αλληλεγγύη είναι το όπλο μας

Το κράτος είναι ο μόνος τρομοκράτης

> Ανακοίνωση της κατάληψης Πατησίων και Σκαραμαγκά, στο κέντρο της Αθήνας.

> Ανακοίνωση της κατάληψης του κτήματος Πραποπούλου

Τα ξημερώματα της 1ης Αυγούστου, γύρω στις 2, παραβιάζονται τα συρματοπλέγματα του κτήματος Πραποπούλου και δύο κρανοφόροι που κατέβηκαν απο μηχανή κρατώντας λοστούς κινούνται προς το κτίριο της κατάληψης. Επιχειρούν ανεπιτυχώς να διαρρήξουν παράθυρα και πόρτες.

Στο κτήμα από σύμπτωση εκείνη τη στιγμή βρίσκεται άνθρωπος της γειτονιάς οικείος στην κατάληψη, άστεγος και μετανάστης. Όταν τον αντιλαμβάνονται, του επιτίθενται χτυπώντας τον αλεπάλληλα στο κεφάλι και στο σώμα με τους λοστούς φωνάζοντας ρατσιστικές βρισιές και διαφεύγουν από το σημείο που ήρθαν, στο οποίο βρέθηκε και ένα στουπί με βενζίνη.

Τις εκκλήσεις του χτυπημένου για βοήθεια ακούν οι γείτονες που καλούν ασθενοφόρο και τον περιθάλπτουν προσωρινά. Τα φασιστοειδή αφήνουν πίσω τους ελάχιστες ζημιές. Αμέσως κινητοποιήθηκαν η συνέλευση της κατάληψης και οι αλληλέγγυοι.

Τα φασιστοειδή κατάφεραν να τραυματίσουν ευτυχώς όχι σοβαρά έναν μετανάστη.

Άλλο ένα παρακρατικό χτύπημα που έρχεται να ενισχύσει τον εκφασισμό της κοινωνίας που έχει δρομολογηθεί από το κράτος εναντίον καταπιεσμένων και αγωνιζόμενων κομματιών της κοινωνίας, μεταναστών, αυτοδιαχειριζόμενων κοινωνικών χώρων και καταλήψεων.