Category: Παρακράτος

από το κοινωνικό χαράκωμα Villa Amalias

Εδώ και τρεις μέρες στην ευρύτερη-κατά κύριο λόγο-περιοχή γύρω από τη Villa Amalias διαδραματίζονται γεγονότα, που νοήμονες άνθρωποι ζώντες εν έτη 2011, θα θεωρούσαν ότι πρόκειται για σενάρια επιστημονικής φαντασίας. Δεν ισχύει όμως κάτι τέτοιο. Αυτή είναι η πραγματικότητα, εδώ και τρία χρόνια περίπου, που κάποιοι δεν την έχουν βιώσει, κάποιοι δε θέλουν να τη δουν, κάποιοι αποχαυνώνονται και δε θέλουν να τη δουν, κάποιοι επαναπαύονται και κάποιοι όπως φαίνεται την αποζητούν.

Με αφορμή τον καταδικαστέο φόνο-από όλους μας-του 44χρονου Μανώλη Καντάρη, στη συμβολή των οδών 3ης Σεπτεμβρίου και Ηπείρου, κάποιοι θεώρησαν πως έφτασε η ώρα να καθαρίσουν την περιοχή από εκείνα τα παράξενα και μιαρά όντα (κατ’ αυτούς), τους μετανάστες, εξαπολύοντας ένα αδιάκριτο πογκρόμ. Από την πρώτη κιόλας στιγμή, και με τα κανάλια να έχουν στήσει χορό γύρω από το πτώμα (διογκώνοντας όλα τα κακώς κείμενα αυτής της υπόθεσης) , βγήκαν ξανά οι γνωστοί μας πλέον γείτονες (άραγε η χρυσή αυγή είναι το καινούργιο όνομα κάποιας περιοχής των αθηνών, που δεν έχει γίνει ακόμη γνωστό λόγω γραφειοκρατίας στην ταμπέλα;) να βοηθήσουν τους κατοίκους που φοβούνται να βγουν από τα σπίτια τους. Ξαφνικά ο θάνατος ενός ανθρώπου από άγνωστους με σκοπό τη ληστεία, μετατράπηκε στο θάνατο ενός ολόκληρου «έθνους», από τους λαθρομετανάστες που δρουν ανεξέλεγκτα. Το καλύτερο σενάριο για τους φωσκολικούς φασίστες και κατοίκους νοσταλγούς μιας καθαρότητας ελληνικής, που την έχουν χάσει εδώ και τουλάχιστον μισή χιλιετία (αν υπήρχε ποτέ δηλαδή), για να οργανώσουν φιέστες με τρόπαιο οποιονδήποτε μετανάστη βρεθεί στο διάβα τους. Continue reading Κείμενο της κατάληψης Villa Amalias για τα γεγονότα μετά την δολοφονία του 44χρονου Μανώλη Καντάρη

Το σαββατοκύριακο 3 και 4 Ιούλη έγινε όπως κάθε χρόνο στην Πάρνηθα το διήμερο οδοιπορικό αντίστασης της Πρωτοβουλίας Αγώνα από το λόφο του Στρέφη. Λίγες μέρες μετά την πραγματοποίησή του και συγκεκριμένα το Σάββατο 10 Ιούλη η αστυνομία ανακοίνωσε ότι από έρευνά της στο χώρο του παλιού Ξενία, κατόπιν πληροφόρησής της, βρέθηκε αυτοσχέδιος εκρηκτικός μηχανισμός.

Με δεδομένο προφανώς ότι η βόμβα δεν έσκασε και βρέθηκε ως στοιχείο αυτούσια  στα χέρια της αστυνομίας (πράγμα που φυσικά δεν θα συνέβαινε αν είχε εκραγεί), εμφανίστηκε και παραδόθηκε ένα άτομο, όπως δημοσιεύτηκε στα ΜΜΕ, το οποίο είπε την ιστορία που προφανώς είχε προετοιμάσει προκειμένου να ελαφρύνει ποινικά τη θέση του και να πέσει όσο το δυνατόν στα μαλακά. Μεταξύ άλλων είπε ότι είχε τοποθετήσει τον μηχανισμό προ 20 ημέρου αλλά για «δοκιμαστικούς» λόγους (δοκιμαστική βόμβα με 13 κιλά εκρηκτικής ύλης;) και παραδέχθηκε ότι είχε επιχειρήσει να τον ενεργοποιήσει χωρίς όμως να επιτύχει την έκρηξή του. Μετά από αυτό το θέμα θάφτηκε και δεν ξανακούστηκε τίποτα γύρω από την υπόθεση. Παρόλο που όσο ήταν η βόμβα εκεί «αφημένη» πραγματοποιήθηκε διήμερο εκδηλώσεων με πολύ κόσμο και ενδεχομένως πολλά θύματα.

Το άτομο που παραδόθηκε κι ομολόγησε την τοποθέτηση βόμβας στο Ξενία είναι ο Χρήστος Λουκόπουλος ένας πρώην στρατιωτικός και μπράβος της νύχτας που συνδέεται με άτομα του υποκόσμου και της άκρας δεξιάς. Για παράδειγμα είχε συλληφθεί το 2007 για απόπειρα ανθρωποκτονίας στην οποία εμπλέκονταν ο τότε επιχειρηματίας της νύχτας Μπ. Λαζαρίδης και το πρωτοπαλίκαρο του Χρήστος Ρήγας. Ειδικότερα αυτός ο Χ. Ρήγας εμφανίστηκε στις εκλογές ως υποψήφιος βουλευτής της νεοναζιστικής συμμορίας Χρυσής Αυγής και διατηρεί καφέ-μπαρ στην πλατεία του Αγ. Παντελεήμονα όπου και συνελήφθη στον Φλεβάρη του 2010 με έναν άλλο χρυσαυγίτη για παράνομη οπλοκατοχή. Ο ίδιος ο Λουκόπουλος είχε συλληφθεί επίσης τον Ιούλη του 2009 μαζί με άλλα δυο άτομα μέσα σε αυτοκίνητο με το οποίο μετέφεραν αυτοσχέδιους εμπρηστικούς μηχανισμούς.

Κατά τη διάρκεια του διήμερου είναι πιθανόν ότι υπήρξαν περισσότερες από μία φορές που κάποια/ος προσέγγισε τον εκρηκτικό μηχανισμό δίχως να γνωρίζει την υπαρξή του και άρα κίνδυνος έκρηξης από την επαφή μαζί του.

Για παράδειγμα, άτομο που κινούνταν στο εσωτερικό του Ξενία κατά τη διάρκεια του καθαρισμού του χώρου είδε ένα βαρέλι το οποίο έπιασε και το ταρακούνησε για να δει αν ήταν γεμάτο, χωρίς ευτυχώς να το ανοίξει. Μια βδομάδα αργότερα ανακοινώθηκε ότι ο εκρηκτικός μηχανισμός είχε βρεθεί μέσα σε βαρέλι. Και σε επίσκεψη συντρόφων που έγινε στο Ξενία το βαρέλι αυτό δεν υπήρχε πια εκεί και προφανώς το είχε πάρει η αστυνομία. Δεύτερο, συνέβη το εξής περιστατικό του οποίου δεν μπορούμε να γνωρίζουμε τη σημασία και τις πιθανές συνέπειες του εκείνη τη στιγμή: άτομο που αναζητούσε στο χώρο ένα σκοινάκι για κάποια μικροεργασία βρήκε, μέσα στο Ξενία  στο οποίο επικρατούσε σκοτάδι, ένα είδος καλωδίου και το τράβηξε αγνοώντας με τι πιθανά να συνδεόταν. Βλέποντάς το στο φως το λεπτό αυτό καλώδιο είχε χρώμα πορτοκαλί και στη μια άκρη του κρεμόταν ένα μεταλλικό αντικείμενο αλλά δεν έδωσε περισσότερη σημασία. Μετά τη χρησιμοποίηση του σε μικροεργασίες τής εκδήλωσης αυτό το καλώδιο αφέθηκε στο χώρο αλλά και αυτό επίσης απουσίαζε κατά την επίσκεψη που έγινε στο χώρο μετά την ανακοίνωση εύρεσης της βόμβας και προφανώς το είχε πάρει η αστυνομία. Ωστόσο πρέπει ίσως να ειπωθεί ότι με μια προσεκτικότερη αναζήτηση στο χώρο βρέθηκε ένα μικρό μέρος του που διέλαθε της αστυνομικής έρευνας από το οποίο έλλειπε η μεταλλική του άκρη αλλά είχε πάνω του μικρή καρτέλα που έγραφε: danger blasting cap–peligro detonadores-danger detonateur. Μια αναζήτηση στο google έδωσε κάποιες πρώτες ενδεικτικές απαντήσεις για το τι ήταν…

Από όλα τα παραπάνω καταλαβαίνουμε ότι όταν οι συμπτώσεις πληθαίνουν παύουν να είναι συμπτώσεις. Δεν μπορούμε να πούμε με ακρίβεια τι ακριβώς συνέβη, ούτε τι είχαν σχεδιάσει αυτός ή αυτοί που τοποθέτησαν την βόμβα στο Ξενία, το σίγουρο είναι ότι η βόμβα υπήρξε, ότι θα μπορούσε να σκοτώσει πολύ κόσμο, ότι αυτός που την τοποθέτησε είναι χρυσαυγίτης, ότι δεν νοείται δοκιμαστική βόμβα με 13 κιλά εκρηκτικής ύλης, ότι ούτε τα ΜΜΕ ούτε η αστυνομία αναφέρουν ότι στο χώρο πραγματοποιήθηκε διήμερο εκδηλώσεων καλεσμένο με χιλιάδες αφίσες, ότι μετά τις «απαραίτητες» εξηγήσεις μεταξύ μπάτσων και Λουκόπουλου το θέμα «θάφτηκε» (ενώ όλοι μπορούμε να φανταστούμε τι θα ακολουθούσε μιας ενδεχόμενης σύλληψης ενός αντιεξουσιαστή), ότι…., ότι…., ότι….. Αν όμως η βόμβα είχε σκάσει τα ΜΜΕ και η αστυνομία σε αγαστή συνεργασία θα μιλούσαν για βεντέτες, πόλεμο των άκρων, στρατόπεδα εκπαίδευσης και πεδία βολών, αιμοσταγείς δολοφόνους αναρχικούς και θα εξαπέλυαν ένα ακόμα οργανωμένο κυνήγι μαγισσών ενάντια στους αναρχικούς.

Όπως αναφέραμε και πιο πάνω δεν μπορούμε να γνωρίζουμε τι σχέδιο υπήρχε, εκείνο όμως που με σιγουριά μπορούμε να πούμε είναι ότι κράτος και παρακράτος λειτουργούν, το λιγότερο, ως δύο χέρια που το ένα νίβει το άλλο. Τα γεγονότα στην Πάρνηθα έρχονται να προστεθούν σε ένα μακρύ κατάλογο που περιλαμβάνει παρακρατικές δολοφονικές επιθέσεις με μαχαίρια, σκεπάρνια, εμπρηστικούς και εκρηκτικούς μηχανισμούς, ακόμα και χειροβομβίδες, εναντίον κοινωνικών χώρων που στέκονται εμπόδιο στους σχεδιασμούς κράτους και το κεφαλαίου, όπως στέκια και καταλήψεις, πογκρόμ-επιθέσεις και δολοφονίες μεταναστών, επιθέσεις με μαχαίρια και μολότοφ εναντίον διαδηλωτών με την κάλυψη και υποστήριξη των ΜΑΤ και ένα σωρό άλλα γεγονότα που καταδεικνύουν με τον πιο κατηγορηματικό τρόπο ότι όπου δεν φτάνει το γκλόπ και το μικρόφωνο της δημοκρατίας φτάνουν τα παρακρατικά τσογλάνια.

Οι  κατασταλτικοί και τρομοκρατικοί σχεδιασμοί κράτους και παρακράτους δεν μπορούν να ανακόψουν τον αγώνα ενάντια στην εκμετάλλευση και την καταπίεση.

Αυτοοργάνωση-αλληλεγγύη-επίθεση ενάντια σε κράτος και κεφάλαιο για την γενικευμένη αυτοδιέυθυνση.

Αναβλήθηκε επ’ αόριστον η δίκη των πέντε συντρόφων/ισσων που συνελήφθησαν μετά από επίθεση διμοιριών και «δελτάδων» σε αντιφασιστική παρέμβαση αναρχικών/αντιεξουσιαστών στην περιοχή του Αγίου Παντελεήμονα, στις 9 Ιουνίου.

Ο λόγος της αναβολής είναι η απουσία ενός μπάτσου, βασικού μάρτυρα κατηγορίας. Από το δικαστήριο διατάχθηκε η βίαιη προσαγωγή του και χρηματικό πρόστιμο 100 ευρώ.

Στα δικαστήρια συγκεντρώθηκαν περίπου 50 αλληλέγγυοι/ες.

Αναβλήθηκε επ’ αόριστον η δίκη των πέντε συντρόφων/ισσων που συνελήφθησαν μετά από επίθεση διμοιριών και «δελτάδων» σε αντιφασιστική παρέμβαση αναρχικών/αντιεξουσιαστών στην περιοχή του Αγίου Παντελεήμονα, στις 9 Ιουνίου.

Ο λόγος της αναβολής είναι η απουσία ενός μπάτσου, βασικού μάρτυρα κατηγορίας. Από το δικαστήριο διατάχθηκε η βίαιη προσαγωγή του και χρηματικό πρόστιμο 100 ευρώ.

Στα δικαστήρια συγκεντρώθηκαν περίπου 50 αλληλέγγυοι/ες.

Εδώ και ένα χρόνο η περιοχή του Άγιου Παντελεήμονα τελεί υπό καθεστώς απαρτχάιντ, όπου οργανωμένες ομάδες «αγανακτισμένων πολιτών», με τη συνδρομή των μπάτσων, προβαίνουν σε εκδίωξη ασιατών μεταναστών από την περιοχή και σε τραμπουκισμούς μεταναστών σε σπίτια και μαγαζιά (κάτι που πλέον πάει να σταθεί και σε άλλες περιοχές της Αθήνας).

Ενάντια στο κλίμα κοινωνικής συναίνεσης γύρω από τη δαιμονοποίηση των μεταναστών, στο πλαίσιο μίας σειράς κινήσεων πραγματοποιείται στις 9/6/09 συγκέντρωση αλληλεγγύης και αντιπληροφόρησης από αναρχικούς-αντιεξουσιαστές στην πλατεία του Αγ. Παντελεήμονα.

Η πορεία που ακολούθησε δέχτηκε απειλές από νεοναζί και ασφυκτική πίεση με ρίψη δακρυγόνων από τα ΜΑΤ, ώσπου στο ύψος της ΑΣΟΕΕ συνεπλάκη με ομάδες ΔΕΛΤΑ, με αποτέλεσμα τον ξυλοδαρμό και τη σύλληψη πέντε συντρόφων/ισσών.

Τη στιγμή που οι κοινωνικές-ταξικές αντιθέσεις οξύνονται και το οικονομικό και πολιτικό σύστημα βρίσκεται σε κρίση, η εξουσία αποποιούμενη των ευθυνών της για την επιταχυνόμενη εξαθλίωση των ανθρώπων και φοβούμενη επερχόμενες εξεγέρσεις, κατασκευάζει φιγούρες απειλητικές για την κοινωνική ευταξία και την εθνική ενότητα. Οι μετανάστες, ως οι σύγχρονοι αποδιοπομπαίοι τράγοι, στοχοποιούνται μετά μανίας από κόμματα, δημοσιογράφους, παπάδες, διανοούμενους και γίνονται βορά στους σχεδιασμούς των κρατικών επιτελείων, τους οποίους νομιμοποιεί η υποτακτική συναινετικότητα της «κοινής γνώμης» και έρχεται να συμπληρώσει η παρακρατική θρασυδειλία.

Εκεί, όμως, που βασιλεύει η εξαθλίωση, φωλιάζει η επιθυμία για ζωή, αξιοπρέπεια και ελευθερία. Πίσω από τον τοίχο, εμφανίζεται η αδυναμία των χειραγωγικών μηχανισμών να εγκλωβίσουν την ανθρώπινη οργή όταν αυτή ξεσπάει, είτε στα γαλλικά προάστια είτε στο κέντρο των Αθηνών. Διότι οι άνθρωποι δεν έπαψαν ποτέ να εξεγείρονται διαλύοντας τις ψευδαισθήσεις της κοινωνικής γαλήνης και της εθνικής ομοψυχίας.

Καμία δίωξη στους/στις 5 διωκόμενους/ες συντρόφους/ισσες.

Απόσυρση όλων των κατηγοριών.

Συγκέντρωση στα δικαστήρια της Ευελπίδων, Τετάρτη 20 Γενάρη, 9 π.μ.

Αντιεξουσιαστικό στέκι Παντείου

stekipanteios.espiv.net

> Ανακοίνωση της κατάληψης του κτήματος Πραποπούλου

Τα ξημερώματα της 1ης Αυγούστου, γύρω στις 2, παραβιάζονται τα συρματοπλέγματα του κτήματος Πραποπούλου και δύο κρανοφόροι που κατέβηκαν απο μηχανή κρατώντας λοστούς κινούνται προς το κτίριο της κατάληψης. Επιχειρούν ανεπιτυχώς να διαρρήξουν παράθυρα και πόρτες.

Στο κτήμα από σύμπτωση εκείνη τη στιγμή βρίσκεται άνθρωπος της γειτονιάς οικείος στην κατάληψη, άστεγος και μετανάστης. Όταν τον αντιλαμβάνονται, του επιτίθενται χτυπώντας τον αλεπάλληλα στο κεφάλι και στο σώμα με τους λοστούς φωνάζοντας ρατσιστικές βρισιές και διαφεύγουν από το σημείο που ήρθαν, στο οποίο βρέθηκε και ένα στουπί με βενζίνη.

Τις εκκλήσεις του χτυπημένου για βοήθεια ακούν οι γείτονες που καλούν ασθενοφόρο και τον περιθάλπτουν προσωρινά. Τα φασιστοειδή αφήνουν πίσω τους ελάχιστες ζημιές. Αμέσως κινητοποιήθηκαν η συνέλευση της κατάληψης και οι αλληλέγγυοι.

Τα φασιστοειδή κατάφεραν να τραυματίσουν ευτυχώς όχι σοβαρά έναν μετανάστη.

Άλλο ένα παρακρατικό χτύπημα που έρχεται να ενισχύσει τον εκφασισμό της κοινωνίας που έχει δρομολογηθεί από το κράτος εναντίον καταπιεσμένων και αγωνιζόμενων κομματιών της κοινωνίας, μεταναστών, αυτοδιαχειριζόμενων κοινωνικών χώρων και καταλήψεων.