Category: Στιγμές αυτοοργάνωσης

Σήμερα το απόγευμα πραγματοποιήθηκε η τρίτη, κατά σειρά, λαϊκή συνέλευση κατοίκων του Θησείου και των Πετραλώνων σε πλατείες των γειτονιών μας. Αυτή τη φορά καμιά 100άρα κόσμου βρέθηκαν στην πλατεία Μερκούρη για να συζητήσουν, να αποφασίσουν, να δράσουν. Κατατέθηκαν σκεπτικά και ιδέες, η υλοποίησή των οποίων αναλήφθηκε να γίνει είτε στο άμεσο είτε στο πιο μακρινό μέλλον. Ζητήματα όπως αυτά της ακρίβειας (και του είδους, που αναλογεί στη συγκεκριμένη συγκυρία, των παρεμβάσεων σε σούπερ μάρκετ), της οικονομικής ανέχειας, της στάσης πληρωμών, της αλληλοϋποστήριξης των ανέργων των γειτονιών μας, των δωρεάν μεταφορών απασχόλησαν στον έναν ή στον άλλο βαθμό τη συζήτηση.

Οργανωτικά ζητήματα της λαϊκής συνέλευσης, όπως η δημιουργία και λειτουργία θεματικών ομάδων, συζητήθηκαν, έστω και σε μικρότερο βαθμό απ’ όσο μπορεί να τους αναλογούσε.

Κοινός παρανομαστής η ανάγκη να βγει δημόσιος λόγος και να κατατεθεί στη γειτονιά. Σε αυτή την κατεύθυνση αποφασίστηκε η διαδήλωση που είχε προγραμματιστεί για απόψε μετά το τέλος της συζήτησης, να γίνει την επόμενη Τρίτη, 6 Ιουλίου, στις 7.30 το απόγευμα, με σημείο συγκέντρωσης τον ηλεκτρικό σταθμό των Πετραλώνων. Νέα λαϊκή συνέλευση καθορίστηκε για την Δευτέρα 19 Ιουλίου, στις 8 το απόγευμα, πάλι στην πλατεία Μερκούρη στα Άνω Πετράλωνα.

Η λαϊκή συνέλευση αποφάσισε, επίσης, να συμμετάσχει με πανό στην αυριανή απεργία (στην συγκέντρωση του Μουσείου). Το ραντεβού για να κατέβουμε συλλογικά στο κέντρο της Αθήνας είναι στις 10 το πρωί, στον ηλεκτρικό σταθμό των Πετραλώνων.

Η ανοιχτή συνέλευση για τον συντονισμό των πρακτικών ζητημάτων της διαδήλωσης της Τρίτης και της επόμενης λαϊκής συνέλευσης καθορίστηκε να γίνει την Πέμπτη 1 Ιουλίου, στις 8.30 το απόγευμα, στην κατάληψη του ΠΙΚΠΑ (Τιμοδήμου και Αντωνιάδου, στα πέτρινα των Άνω Πετραλώνων).

Πραγματοποιήθηκε το απόγευμα της Δευτέρας η δεύτερη λαϊκή συνέλευση με θέμα την οικονομική μας αφαίμαξη, αυτή τη φορά στην πλατεία της Αγίας Αικατερίνης, στα Κάτω Πετράλωνα. Δεδομένου της κεντρικότητας του σημείου μέσα στη γειτονιά, αυτή τη φορά ήταν περισσότερος ο κόσμος ο οποίος κοντοστάθηκε να παρακολουθήσει τη συζήτηση, αποφεύγοντας ωστόσο μία πιο ενεργητική συμμετοχή.

Για μία ακόμη φορά τονίστηκε η ανάγκη να βρεθεί και να επικοινωνήσει ο κόσμος της γειτονιάς, να χτίσει σχέσεις αλληλεγγύης απέναντι στην επίθεση των αφεντικών. Το ζήτημα της ακρίβειας απασχόλησε ένα μέρος της συζήτησης και κατατέθηκαν ιδέες που κινούνταν από την παρέμβαση σε σούπερ μάρκετ της γειτονιάς ζητώντας μείωση 15% στις τιμές των προϊόντων μέχρι τη μαζική απαλλοτρίωση ειδών πρώτης ανάγκης. Επίσης, κάποιος κόσμος που βρέθηκε στη συνέλευση προσφέρθηκε από Σεπτέμβρη να πάρει την πρωτοβουλία να οργανώσει, βοηθητικά ως προς το σχολείο, μαθήματα σε παιδιά.

Η λαϊκή συνέλευση αποφάσισε να ξαναδώσει νέο ραντεβού την Δευτέρα 28 Ιουνίου, αυτή την φορά στην πλατεία Μερκούρη, στα Άνω Πετράλωνα. Επίσης, αποφασίστηκε όταν κατατεθεί το νέο ασφαλιστικό νομοσχέδιο, παραμονές της διαδήλωσης που θα πραγματοποιηθεί στο κέντρο της Αθήνας, να γίνει διαδήλωση στις γειτονιές του Θησείου και των Πετραλώνων (με σημείο συγκέντρωσης τον ηλεκτρικό σταθμό).

Όπως έχουμε αναφέρει πολλές φορές, η επίθεση των αφεντικών σε όλα τα μέτωπα οξύνεται, οι όροι διαβίωσης γίνονται όλο και πιο επαχθείς. Η συγκυρία μέσα στην οποία καλούμαστε να συζητήσουμε και να πράξουμε σε επίπεδο γειτονιάς, μέσα από λαϊκές συνελεύσεις, είναι πολύ συγκεκριμένη. Και έχουμε φτάσει σε ένα σημείο όπου δεν υπάρχει ούτε χρόνος, ούτε χώρος για παραχωρήσεις και συμβιβασμούς. Η κάθε κίνηση έχει τη δικιά της σημασία μέσα στον κοινωνικό και ταξικό ανταγωνισμό που ξεδιπλώνεται αυτόν τον καιρό. Και το ερώτημα είναι εάν θέλουμε να τραβήξουμε το σκοινί στα άκρα και να παλέψουμε για όλα αυτά που μας στερούν και μας κλέβουν, ή εάν θέλουμε απλά να βρούμε μία μέση συμβιβαστική λύση, αφομοιώσιμη από το πολιτικό σύστημα, στη λογική της συνδιαχείρισης της εξουσίας.

ΥΓ: Η ανοιχτή συνέλευση για το συντονισμό των πρακτικών ζητημάτων για την επόμενη λαϊκή συνέλευση θα πραγματοποιηθεί την Δευτέρα 21 Ιουνίου, στις 8 το απόγευμα, στην κατάληψη του ΠΙΚΠΑ (Τιμοδήμου και Αντωνιάδου, στα πέτρινα των Άνω Πετραλώνων).

Την Δευτέρα 14 Ιουνίου, λοιπόν, η νέα λαϊκή συνέλευση κατοίκων του Θησείου και των Πετραλώνων. Αυτή την φορά στην πλατεία της Αγίας Αικατερίνης, στα Κάτω Πετράλωνα. Ευκαιρία να γνωριστούμε, να επικοινωνήσουμε και να οργανωθούμε και με νέο κόσμο.

Αυτή τη φορά πέρα από το έντυπο υλικό, τα πηγαδάκια, τις προτάσεις και την ανάληψη δράσεων στο χώρο θα στηθεί και χαριστικό παζάρι ρούχων, αντικειμένων κτλ. Οπότε, όποιος έχει κάτι το οποίο μπορεί να μην είναι χρήσιμο σε αυτόν, αλλά μπορεί να χρησιμεύσει κάποιον άλλον, καλό θα ήταν να επιλέξει να το μοιραστεί στα πλαίσια αυτής της κίνησης, χωρίς τη διαμεσολάβηση του χρήματος. Μετά το τέλος της λαϊκής συνέλευσης θα ακολουθήσει γλέντι στην πλατεία.

Ραντεβού εκεί, για να συλλογικοποιήσουμε τις αντιστάσεις μας και να οργανωθούμε απέναντι στην επίθεση των αφεντικών.

Από το 4ο φύλλο της εφημερίδας μας.

Το Νοέμβριο του 2006 ο δήμος Αθηναίων ανακοίνωσε το νέο φιλόδοξο πρόγραμμά του. Το σύστημα της ελεγχόμενης στάθμευσης αυτοκινήτων. Ο σχεδιασμός ήθελε ως πρώτες γειτονιές εφαρμογής του προγράμματος το Κολωνάκι, τα Εξάρχεια, του Ψυρρή και την Πλάκα. Και λέμε ήθελε, γιατί είτε σε κάποιες γειτονιές δεν εφαρμόστηκε ποτέ εξαιτίας των αντιδράσεων των κατοίκων (Εξάρχεια), είτε σε κάποιες άλλες δεν συνέβαλε ούτε κατά το ελάχιστο στην «κυκλοφοριακή αποσυμφόρησή» τους (Κολωνάκι, Ψυρρή). Ενδεικτικό της αποτυχίας στη γειτονιά του Ψυρρή είναι ότι μέσα στο 2009 επιλέχτηκε τις Παρασκευές και τα Σάββατα ένας άλλος τρόπος για να ελέγχεται η στάθμευση: αρχικά με τα μπλόκα της δημοτικής αστυνομίας στις εισόδους της συνοικίας, απ’ όπου επιτρέπονταν η διέλευση μόνο στα μηχανοκίνητα των μόνιμων κατοίκων και στη συνέχεια με την πεζοδρόμηση συγκεκριμένων δρόμων. Σε κάθε περίπτωση, η γειτονιά παραμένει έρμαιο στα χέρια των μπράβων και των εμπόρων της διασκέδασης.

Από την 1^η Μαρτίου το πρόγραμμα πέρασε στη 2^η φάση του και επεκτάθηκε στο Γουδί, στα Ιλίσια, στην περιοχή του Μεγάρου Μουσικής και του γηπέδου του Παναθηναϊκού και στο Θησείο. Ο αναπληρωτής δήμαρχος Ακριτίδης αναφέρει ως (θετικό) απολογισμό της 1^ης φάσης τη μείωση των ρύπων των αυτοκινήτων στις περιοχές με τα παρκόμετρα έως 70%, την ελάττωση του θορύβου κατά 1 με 3 ντεσιμπέλ και το ότι, κατ’ αυτόν, οι οδηγοί που πάρκαραν επί πληρωμή γλιτώνουν κατά μέσο όρο έως και 1 χλμ. άσκοπης μετακίνησης αναζητώντας θέση στάθμευσης.

Τα σχέδια της δημοτικής αρχής, ωστόσο, δεν αγκαλιάστηκαν με αγάπη από τους κατοίκους του Θησείου. Αντίθετα, στις συγκεντρώσεις που πραγματοποιήθηκαν στην γέφυρα του Πουλόπουλου, αποφασίσανε να αγκαλιάσουν όλοι μαζί τις πινακίδες της ελεγχόμενης στάθμευσης και να τις γκρεμίσουν. Πρόβλημα για τους δημοτικούς άρχοντες, οι οποίοι αναστατώθηκαν περισσότερο όταν έφτασε στα αυτιά τους ότι οι κάτοικοι σκοπεύουν να παρέμβουν και στη συνεδρίαση του διαμερισματικού συμβουλίου στην Τριών Ιεραρχών. Αφού την αναβάλλανε μία φορά, φρόντισαν τη δεύτερη να τους καλέσουν πρωί, εργάσιμη, μήπως και αποφορτιστεί το κλίμα. Αλλά δεν… Άκουσαν τα αιτήματα των κατοίκων (να καταργηθεί πλήρως η ελεγχόμενη στάθμευση και ότι δε δέχονται ούτε άσπρη, ούτε μπλε, ούτε κίτρινη διαγράμμιση), τους ανακοίνωσαν ότι δεν μπορούν να τα δεχτούν και ο καθένας τράβηξε για το δρόμο του. Μόνο που αν αυτοί οι δρόμοι συναντηθούν ξανά κάποια στιγμή, η πλευρά των κατοίκων δεν θα έχει και τις πιο χαλαρές διαθέσεις.

Το μέτρο της ελεγχόμενης στάθμευσης ανοίγει δημόσια δύο ζητήματα που συντροφεύουν συχνά-πυκνά τις γύρες στους δρόμους αυτής της μητρόπολης. Το πρώτο αφορά τον κεντρικό ρόλο του αυτοκινήτου στην καθημερινότητά μας και το δεύτερο το πώς ολόκληρες γειτονιές μετατρέπονται σε ζώνες κυριαρχίας του εμπορεύματος και της μαζικής διασκέδασης.

Και ας αρχίσουμε από το δεύτερο το οποίο είναι άμεσο βίωμα των κατοίκων του Θησείου τα τελευταία χρόνια. Η γειτονιά έχει μετατραπεί σε ζώνη μαζικής κατανάλωσης στα αναρίθμητα μπαρ, στις καφετέριες και στα… «παραδοσιακά καφενεία». Τα πρώτα 400 μέτρα (από την πλευρά της Διονυσίου Αρεοπαγίτου) του πεζόδρομου της Ηρακλειδών είναι απροσπέλαστα για όσους δεν σκοπεύουν να συμμετάσχουν σε μία πασαρέλα επίδειξης και ωχαδερφισμού. Λίγο πιο κάτω, οι δυστυχείς που ζούνε πάνω από τα άλλα, τα «εναλλακτικά» στέκια της Ηρακλειδών, δοκιμάζουν τα νεύρα τους με τα ντεσιμπέλ. Είναι αυτά τα ντεσιμπέλ που στους απολογισμούς του Ακριτίδη δεν συνυπολογίζονται, γιατί τότε θα φανεί εάν τα ντεσιμπέλ στο Θησείο μειώνονται ή αυξάνονται, γιατί τότε θα πρέπει να μιλήσει για τις ευθύνες, τις μίζες και τις λαμογιές του άλλου αντιδημάρχου, του Παπαδάκη, υπευθύνου καταστημάτων της πόλης (και δημοτικής αστυνομίας, μην ξεχνιόμαστε!

Το σύστημα ελεγχόμενης στάθμευσης, λοιπόν, εξασφαλίζει στους επισκέπτες τις θέσεις παρκινγκ που δυσκολεύονται να βρουν κοντά στα μαγαζιά. Και στέλνει τους κατοίκους να παρκάρουν τα μηχανοκίνητά τους στην άλλη άκρη, εκεί όπου έχουν «αγοράσει» θέση (βλέπε «κάρτα στάθμευσης κατοίκων»), ακόμη κι αν υπάρχει κενή θέση κάτω από το σπίτι τους. Αλλά το έχουμε ξαναπεί, στο Θησείο δεν χωράνε οι κάτοικοι, μόνο οι καταναλωτές-ζόμπι. Και ένας έμμεσος τρόπος για να γίνει εμφανές αυτό, είναι ο νέος σχεδιασμός του δήμου. Ένας σχεδιασμός που δεν κράτησε ούτε καν τα προσχήματα: η εταιρεία που ανέλαβε το έργο, η Parkmobile Group BV, έκανε τον καταμερισμό θέσεων επισκεπτών-κατοίκων πριν ακόμα κατατεθούν όλες οι αιτήσεις για κάρτα από τους κατοίκους, ώστε να δει τον απαιτούμενο αριθμό θέσεων, με αποτέλεσμα στο τέλος να έχουν ζητηθεί θέσεις περισσότερες απ’ όσες ο δήμος και η εταιρία είχαν καθορίσει. Απ’ ότι φαίνεται οι μόνιμοι κάτοικοι Θησείου τους βγήκαν κατιτίς παραπάνω…

Η άλλη παράμετρος των παρκόμετρων είναι ο καθαρά εισπρακτικός τους χαρακτήρας. Ή θα πληρώσεις την κάρτα στάθμευσης ή θα πληρώσεις το πρόστιμο (το οποίο φρόντισαν να είναι και χαμηλό -κατά βάση είναι 23 ευρώ, σε κάποιες περιπτώσεις μπορεί να φτάσει τα 80, ενώ αν πληρωθεί τις πρώτες 10 ημέρες πέφτει στο μισό-). Έτσι τα ταμεία του δήμου θα γεμίζουν (το 75% των εσόδων του συστήματος προέρχεται από τις κλήσεις). Και η δημοτική αστυνομία, όταν δεν κυνηγάει και κακοποιεί μετανάστες και κλέβει τα εμπορεύματά τους, μετατρέπεται σε έναν φοροεισπρακτικό μηχανισμό: κόβει κλήσεις, πολλές κλήσεις. «Καθημερινά βεβαιώνονται παραβάσεις στην Υψηλάντου 536, αλλά, πέρα από το πρόστιμο, εμείς δεν μπορούμε να κάνουμε κάτι άλλο…», δηλώνει ευθαρσώς ο διευθυντής της ελεγχόμενης στάθμευσης Κρασσάς. Ζητούμενο είναι το χαράτσι, από εκεί και πέρα…

Μία από τις μπαρούφες που χρησιμοποιεί η δημοτική αρχή είναι ότι τα έσοδα που προέρχονται από τις κλήσεις θα διατεθούν για έργα στο δήμο. Ακόμη και ο πιο παρατηρητικός θα δυσκολευτεί πολύ να βρει ένα έργο της προκοπής στην Αθήνα. Ακόμη και ο πιο καλόπιστος δεν μπορεί να προσπεράσει τις έρευνες κακοδιαχείρισης των δημοτικών ταμείων. Αλλά και κάτι ακόμα. Βάσει της συμφωνίας με την Parkmobile Group BV, ο δήμος εισπράττει το 83,6% της τιμής των καρτών που διατίθενται και τα υπόλοιπα εισρέουν στα ταμεία της ιδιωτικής εταιρείας! Και εάν νομίζετε ότι πρόκειται για τίποτα ψίχουλα, ρίξτε μία ματιά στο ρεπορτάζ της εφημερίδας Ελευθεροτυπίας, σχετικά με τις αιτήσεις της εταιρίας: «…ζητάει από το δήμο να επιδείξει συνέπεια όσον αφορά τις οικονομικές υποχρεώσεις του προς αυτήν, καθώς έχει εισπράξει μόνο 53.000 ευρώ από τις 511.000 ευρώ που της οφείλονται για το 2006-2007. Διεκδικεί ακόμη διαφυγόντα κέρδη ενός εκατομμυρίου ευρώ λόγω ελλιπούς αστυνόμευσης, αλλά και λόγω καθυστέρησης επέκτασης της ελεγχόμενης στάθμευσης σε άλλες ζώνες της Αθήνας».

Συμμετέχοντας στις δύο συγκεντρώσεις των κατοίκων σχετικά με το ζήτημα της ελεγχόμενης στάθμευσης, ήταν εμφανής η απουσία συζήτησης για εκείνη την παράμετρο της ζωής στη μητρόπολη που αφορά την καθημερινή χρήση αυτοκινήτου για ψύλλου πήδημα! Το αυτοκίνητο έχει γίνει το κέντρο της ζωής μας, και συνεχίζει να καταλαμβάνει χώρο σε κάθε έκφανση της καθημερινότητας. Σε μία κορεσμένη συγκοινωνιακά πόλη, με τους ρύπους να χορεύουν πάνω από το κεφάλι μας και μέσα στους πνεύμονές μας, το αυτοκίνητο μετατρέπει τους ανθρώπους σε αγχωμένα ζόμπι, πλήρως εξαρτημένα από τους τέσσερις τροχούς. Όπου η λέξη αμάξι δε σημαίνει επίδειξη δύναμης και πλουτισμού, σημαίνει ανασφάλεια και εξάρτηση. Η συναναστροφή με τον διπλανό στα τρένα, τα λεωφορεία, τα τρόλεϊ, με το περπάτημα, αποκλείεται από τη μηχανική μεταφορά μέσω του αυτοκινήτου αυστηρά από το ένα σημείο στο άλλο (είτε αυτό πρόκειται για τον χώρο εργασίας, είτε για χώρο διασκέδασης, είτε για χώρο που θα γίνουν τα απαραίτητα ψώνια για το σπίτι).

Και είναι εξοργιστικές, πραγματικά, οι τοποθετήσεις ότι ένα από τα προβλήματα της ελεγχόμενης στάθμευσης είναι ότι δεν έχουν πού να παρκάρουν αυτοί που έχουν δύο και τρία αυτοκίνητα. Το Θησείο ασφυκτιά σαν γειτονιά από τους δεκάδες χώρους μαζικής διασκέδασης που φυτρώνουν σαν τα μανιτάρια. Ασφυκτιά από τους χιλιάδες καταναλωτές του σαββατοκύριακου που δεν αφήνουν χώρο στον κάτοικο να ζήσει σαν άνθρωπος. Ασφυκτιά και από τα εκατοντάδες αυτοκίνητα (όπως και ολόκληρη η Αθήνα) τα οποία καταλαμβάνουν τους δρόμους, τα πεζοδρόμια, τους πεζόδρομους και τις πλατείες. Ναι, το αυτοκίνητο μπορεί να αποτελεί ανάγκη αρκετές φορές, αλλά από εκεί και πέρα εύκολα μετατρέπεται σε πλεονασμό, σε εξάρτηση, σε συνήθεια, σε αλλοτρίωση. Και τα δύο και τρία αυτοκίνητα είναι πλεόνασμα, είναι κουλτούρα ζωής που κάποια στιγμή θα πρέπει να αλλάξει.

Ο αγώνας των κατοίκων του Θησείου έχει συνέχεια. Όλοι είναι επί ποδός και εξοργισμένοι. Η ανοχή απέναντι σε μία δημοτική αρχή η οποία τα τελευταία χρόνια μας αντιλαμβάνεται ωσάν πεδίο εκμετάλλευσης και ξεζουμίσματος, έχει τελειώσει. Οι γειτονιές ανήκουν σε αυτούς που τις ζουν και αυτοί θα αποφασίσουν για την τύχη τους. Όσοι θέλουν μέσω της κοροϊδίας να διατηρήσουν τα προνόμιά τους ή να χτίσουν κομματικές καριέρες πάνω στους συλλογικούς μας αγώνες ας μας κάνουν την χάρη, να πάνε μία βόλτα μέχρι τις γραμμές του ηλεκτρικού και να αυτοκτονήσουν!

Αρκετός κόσμος στη χθεσινή λαϊκή συνέλευση κατοίκων του Θησείου και των Πετραλώνων, στην Κορεάτικη Αγορά. Εκτιμήσεις για την κοινωνική και πολιτική συγκυρία, διάθεση για πράξεις -καταρχήν σε επίπεδο γειτονιάς-, ενδιαφέρουσες προτάσεις αγώνα.

Από εκεί και πέρα, η λαϊκή συνέλευση αποφάσισε να συμμετάσχει (και με δικό της πανό) στο συλλαλητήριο της ΓΣΕΕ, το Σάββατο το πρωί, μεσημείο προσυγκέντρωσής της τον ηλεκτρικό σταθμό του Θησείου, στις 10 το πρωί. Επίσης, αποφασίστηκε να συνεχιστούν οι λαϊκές συνελεύσεις και σε πλατείες των Πετραλώνων, με σκοπό τη γνωριμία και την επικοινωνία των κατοίκων. Έτσι, την Δευτέρα 14 Ιουνίου, στις 8 το απόγευμα, ανάλογη συνέλευση θα γίνει στην πλατεία της Αγίας Αικατερίνης, στα Κάτω Πετράλωνα.

Σε λαϊκή συνέλευση “για την υπεράσπιση των κοινωνικών μας κατακτήσεων και την κοινωνική αλληλεγγύη”, καλούν κάτοικοι του Θησείου και των Πετραλώνων την Τετάρτη 2 Ιουνίου, στις 7 το απόγευμα, στο πάρκο της Κορεάτικης Αγοράς (Περσεφόνης και Πειραιώς). Αντιγράφουμε από το αφισάκι που έχει κολληθεί στους τοίχους των γειτονιών μας:

Να πάρουμε τη ζωή μας στα χέρια μας

Εμείς, κάτοικοι των περιοχών Θησείου και Πετραλώνων, πολίτες ανεξαρτήτως πολιτικών απόψεων και κομματικών προτιμήσεων, που είχαμε την ευκαιρία να βρεθούμε, να συζητήσουμε και να δράσουμε για την αντιμετώπιση τοπικών ζητημάτων, όπως η δημιουργία του πάρκου της Κορεάτικης Αγοράς, το ξήλωμα των κεραιών κινητής τηλεφωνίας, την αναστολή του μέτρου της ελεγχόμενης στάθμευσης κ.λ.π., συγκεντρωθήκαμε στις 20 Μαΐου 2010 στο “Αψέντι”, όπου συζητήσαμε και καταλήξαμε ότι, απέναντι στην πρωτόγνωρη οικονομική και κοινωνική κατάσταση εξαθλίωσης που η οικονομική τρόικα έχει αποφασίσει να επιβάλει σε όλους μας, απαιτείται κοινωνική αντίσταση σε ένα πλαίσιο δράσης και αλληλεγγύης που μπορεί να ξεκινήσει από τις γειτονιές μας.

Μπροστά στο ψευτοδίλημμα, μεταξύ της διαχείρισης και επιβίωσης ενός συστήματος που έχει πια χρεοκοπήσει, και της δημιουργίας μιας καινούργιας πολιτικής και κοινωνικής κατάστασης που θα έχει ως κέντρο άνθρωπο και περιβάλλον μαζί, η συμμετοχή όλων μας σε διαδικασίες αυτοοργάνωσης και διεκδίκησης μίας εναλλακτικής, δίκαιης κοινωνικής λύσης, αποτελεί την ελάχιστη πολιτική πράξη που μπορεί όντως να μας οδηγήσει μακριά από τα κοινωνικά και οικονομικά αδιέξοδα που μας “φορτώνουν”.

Σήμερα, υπό το βάρος των πιέσεων που δεχόμαστε ως κοινωνία από την γενικότερη πολιτική και οικονομική κατάσταση που έχει διαμορφωθεί στη χώρα μας και παγκοσμίως, αισθανθήκαμε την ανάγκη να ενωθούμε ξανά, σε μία ευρύτερη πολιτική βάση, για να επεξεργαστούμε το ρόλο μας ως τοπική κοινωνία και τη δυνατότητά μας να ενεργήσουμε στην κατεύθυνση της αντιμετώπισης των νέων αυτών συνθηκών.

Πιστεύουμε ότι η μόνη απάντηση από τη μεριά των πολιτών είναι η οργάνωση αντίστασης και η αλληλεγγύη και υποστήριξη που μπορούμε να βρούμε ο ένας στον άλλο.

Γιατί στις μέρες που έρχονται κανείς δεν θα μπορέσει να τα βγάλει πέρα μόνος του. Το πρόβλημα είναι ΔΙΚΟ ΤΟΥΣ! – Η λύση που θέλουμε είναι στα ΧΕΡΙΑ ΜΑΣ!

Καλούμε σε λαϊκή συνέλευση των κατοίκων Θησείου και Πετραλώνων, στις 2 Ιουνίου 2010, ώρα 7 μ.μ., στο Πάρκο της Κορεάτικης Αγοράς, Περσεφόνης και Πειραιώς, απέναντι από το Γκάζι.

…όπου Όλοι Μαζί θα πάρουμε αποφάσεις Οργάνωσης της Αντίδρασης και Αντίστασής μας, που θα ανατρέψουν αυτά που έχουν αποφασίσει για Μας χωρίς Εμάς!

Κάλεσμα κατοίκων Θησείου-Πετραλώνων