Category: Στιγμές οικονομικής και θεσμικής κρίσης

ΤΕΤΑΡΤΗ 18 ΣΕΠΤΕΜΒΡΗ
ΔΙΚΑΣΤΗΡΙΑ ΕΥΕΛΠΙΔΩΝ
9ΠΜ ΚΤ.7

ΚΑΠΟΤΕ ΤΟΥΣ ΛΕΓΑΝΕ ΜΑΥΡΑΓΟΡΙΤΕΣ…
ΤΩΡΑ ΑΓΟΡΕΣ-ΑΝΤΑΛΛΑΚΤΗΡΙΑ ΧΡΥΣΟΥ…

ΝΑ ΤΣΑΚΙΣΟΥΜΕ ΑΥΤΟΥΣ ΠΟΥ ΠΛΟΥΤΙΖΟΥΝ
ΑΠΟ ΤΗΝ ΦΤΩΧΕΙΑ ΚΑΙ ΤΗΝ ΕΞΑΘΛΙΩΣΗ

κείμενο του Λ.Β, κατηγορούμενου για επίθεση σε ενεχυροδανειστήριο στη Νέα Ιωνία

Γύρω στις 3.30 τη νύχτα της 10ης Φλεβάρη 2012, ξημερώματα της 48ωρης γενικής Απεργίας, λίγο πριν τον ιστορικό ξεσηκωμό της 12ης Φλεβάρη, και ενώ λίγο νωρίτερα έχω επιστρέψει στο σπίτι μου, δέχομαι τη μεταμεσονύχτια και δίχως ένταλμα «επίσκεψη» των μισθοφόρων του Κράτους των αφεντικών. Αμέσως μετά την εμφάνισή μου στην εξώπορτα, θα βρεθώ στην Ασφάλεια του Αστυνομικού Τμήματος Νέας Ιωνίας. Εκεί, ανάμεσα σε βρισιές, τραμπουκισμούς, απειλές και καλοπιάσματα κατηγορούμαι για κάποια ενέργεια που είχε γίνει νωρίτερα ενάντια σ’ ένα ενεχυροδανειστήριο της λεωφόρου Ηρακλείου, για το σπάσιμο μιας βιτρίνας και τη ρίψη μπογιών, σε κάποιο απ’ αυτά τα «μικρομάγαζα» που στους καιρούς της καπιταλιστικής κρίσης πολλαπλασιάζονται σαν καρκινώματα. Από τους ασυρμάτους τους ακούγεται ότι παρόμοιες ενέργειες έχουν πραγματοποιηθεί και σε άλλα τέτοια «μικρομάγαζα» σε διάφορες περιοχές της Αθήνας. Το παιχνίδι του καλού και του κακού συνεχίζεται με διάφορους πρωταγωνιστές ασφαλίτες στους οποίους και δεν παραλείπω να δηλώσω ότι για μένα όλοι αυτοί οι «έντιμοι καταστηματάρχες» δεν είναι τίποτα λιγότερο και τίποτα περισσότερο από τους σύγχρονους μαυραγορίτες. Γύρω στις 7 το πρωί, και ενώ εξακολουθούν να με κρατούν σιδεροδέσμιο και αρνούμαι να τους υπογράψω οτιδήποτε, μου ανακοινώνουν ότι θα με μεταφέρουν στη Γ.Α.Δ.Α.

Περίπου τρεις ώρες αργότερα βρίσκομαι στον 6ο όροφο αυτού του ευαγούς ιδρύματος, στο «τμήμα προστασίας κράτους και δημοκρατικού πολιτεύματος». Εκεί και μετά από μια σύντομη επανάληψη των ίδιων κατηγοριών και ενώ μου έχουν κατάσχει το κινητό τηλέφωνο και τον αναπτήρα μου, βρίσκομαι για πολλές ώρες σ’ ένα διάδρομο ν’ αναμένω την εξέλιξη της υπόθεσης. Μέσα σ’ αυτές τις ώρες θα βρεθούν δίπλα μου μερικοί προσαχθέντες και αργότερα οι συλληφθέντες της απεργιακής διαδήλωσης της 10ης Φλεβάρη, ξυλοκοπημένοι από τους «μεροκαματιάρηδες» ματατζήδες. Οι ώρες περνούν και τελικά γύρω στις 8 το βράδυ μου ανακοινώνουν ότι κατηγορούμαι για «εγκληματική οργάνωση», «απόπειρα εμπρησμού κατά συναυτουργία» και «διακεκριμένες περιπτώσεις φθοράς». Tην άλλη μέρα το πρωί με οδηγούν στα δικαστήρια της Ευελπίδων. Εκεί, με την αλληλέγγυα παρουσία δεκάδων συντρόφων, συντροφισσών και φίλων, ο εισαγγελέας θα μου απαγγείλει τις κατηγορίες της «διακεκριμένης (απρόκλητης) φθοράς ξένης ιδιοκτησίας κατ’ εξακολούθηση και κατά συναυτουργία τελεσθείσα από περισσότερους των δύο δράστες» και της «απόπειρας εμπρησμού κατ’ εξακολούθηση και κατά συναυτουργία». Το αυτόφωρο θα αναβάλει την εκδίκαση της υπόθεσης για τις 17 Φλεβάρη. Πέντε μέρες αργότερα και ενώ αρκετοί ιδιοκτήτες-μαυραγορίτες έχουν σπεύσει να παραβρεθούν ως μάρτυρες κατηγορίας, η εκδίκαση της υπόθεσης θ’ αναβληθεί, λόγω της αποχής των δικηγόρων, για τις 15 Ιούνη 2012.

Εδώ και χρόνια, έχω εντάξει τον εαυτό μου εκεί που μου ορίζει η ταξική μου συνείδηση, η αναγκαιότητα και η επιθυμία για Αντίσταση και Αγώνα ενάντια στο Κεφάλαιο και το Κράτος του: με την ένταξή σε κατειλημμένα εγχειρήματα, αυτοοργανωμένες συλλογικότητες και ακηδεμόνευτα εργατικά σωματεία, με την αλληλεγγύη στους φυλακισμένους και τους διωκόμενους αγωνιστές, με τη συμμετοχή στον αγώνα ενάντια στους φασίστες, τους ρατσιστές και τους πάτρωνές τους, με την παρουσία σε αδιαμεσολάβητους αγώνες που –μέσα στην επέλαση του ολοκληρωτισμού και κόντρα στις κοινοβουλευτικές αυταπάτες– αποτελούν το μοναδικό υπαρκτό εχθρό των εκμεταλλευτών και των καταπιεστών κάθε πτυχής της ζωής μας. Και αυτό θα συνεχίσω να κάνω, θα συνεχίσω να πορεύομαι μαζί μ’ αυτούς που σε κάθε εποχή και κάθε τόπο αγωνίζονται ενάντια στ’ αφεντικά και τους μαυραγορίτες, τους τοκογλύφους και τους αργυραμοιβούς, τους έμμισθους και άμισθους φρουρούς τους. Γιατί όπως έχει ειπωθεί και σε άλλους, όχι και τόσο μακρινούς και διαφορετικούς καιρούς, εμείς θα τους αντισταθούμε, όποιοι και να ’ναι, όσο δυνατοί και να ’ναι.

Για την Έφοδο στον Ουρανό, για την κοινωνική Απελευθέρωση, για την Ταξική Αντιεξουσία!

Λ.Β

Αθήνα, Μάης 2012

Στις 4 Απριλίου 2012 οι Ν.Μ., Δ.Β. και Κ.Π. καλούμαστε στα δικαστήρια της πρώην σχολής Ευελπίδων να δικαστούμε για την εκδίωξη του επαγγελματία εργατοπατέρα, επίδοξου βουλευτή και υπάλληλου του ΣΕΒ Παναγόπουλου από την απεργιακή συγκέντρωση που πραγματοποιήθηκε στις 5 Μαρτίου 2010 στο Σύνταγμα.

Κατά τη διάρκεια της απεργιακής συγκέντρωσης ο πρόεδρος της ΓΣΕΕ Παναγόπουλος εκδιώκεται από τους απεργούς και υπό την προστασία των ΜΑΤ βρίσκει καταφύγιο εκεί που φιλοδοξεί να μπει, δηλαδή στο κοινοβούλιο. Τις επόμενες ημέρες φωτογραφιζόμαστε από τα παπαγαλάκια της ασφάλειας (Τριανταφυλλόπουλο, Γ. Σουλιώτη κ.α.), ως υπαίτιοι για το "εργατικό ατύχημα" που συνέβη στον πρόεδρο της ΓΣΕΕ Παναγόπουλο στο απεργιακό συλλαλητήριο της 5ης Μαρτίου και καλούμαστε ως «ύποπτοι» στη ΓΑΔΑ να απολογηθούμε για τα γεγονότα της απεργιακής συγκέντρωσης. Τα στοιχεία είναι οι κατασκευασμένες καταθέσεις δύο έμμισθων εργατοπατέρων της ΓΣΕΕ και οι αναγνωρίσεις των μπάτσων της ασφάλειας κράτους και πολιτεύματος, οι οποίοι μας γνωρίζουν εδώ και χρόνια από την διαρκή παρουσία μας στους κοινωνικούς και ταξικούς αγώνες, από τις απεργίες, τις συγκρούσεις, τις καταλήψεις δημοσίων κτιρίων, τις διαδηλώσεις και κάθε ανατρεπτική δράση. Από την συμμετοχή μας στα σωματεία βάσης, τις αναρχικές συλλογικότητες και συνελεύσεις, τις λαϊκές συνελεύσεις γειτονιών, τα αυτοδιαχειριζόμενα στέκια και καταλήψεις και όλες τις αδιαμεσολάβητες, αντιιεραρχικές, χειραφετημένες, ριζοσπαστικές διαδικασίες αγώνα και οργάνωσης των καταπιεσμένων και των εκμεταλλευόμενων. Continue reading Δίκη για την εκδίωξη του πρ. της ΓΣΕΕ Παναγόπουλου από την απεργιακή συγκέντρωση που πραγματοποιήθηκε στις 5 Μαρτίου 2010 στο Σύνταγμα.

ΜΑΣ ΕΧΟΥΝ ΚΗΡΥΞΕΙ ΤΟΝ ΠΟΛΕΜΟ
Το σφυροκόπημα στο σώμα της εργατικής τάξης και της κοινωνίας δεν έχει τελειωμό. Τα αφεντικά, με φόντο το νέο Μνημόνιο μεταξύ ελληνικού κράτους και τρόικας, εντείνουν την επίθεσή τους με την πλήρη ισοπέδωση των εργασιακών σχέσεων (κατάργηση συλλογικών συμβάσεων, περικοπές μισθών, απολύσεις, εκ περιτροπής εργασία, προσφυγές στο άρθρο 99, κ.τ.λ.). Η άγρια εκμετάλλευση όμως δε σταματά εκεί, αφού συνοδεύεται από χαράτσια, αυξήσεις σε φόρους και βασικά αγαθά επιβίωσης, εξωθώντας ολοένα και μεγαλύτερα στρώματα στην εξαθλίωση και τη φτώχεια.

Απέναντι στην επιχείρηση για το ξεζούμισμα της τάξης μας, σε πολλούς κλάδους το τελευταίο διάστημα στήνονται δυναμικά αναχώματα και ξεσπούν σκληροί αγώνες με απεργίες διαρκείας, καταλήψεις, επισχέσεις, διαδηλώσεις και συγκεντρώσεις. Στα εργοστάσια της Χαλυβουργίας, της Λουκίσας, της 3Ε Εκτυπωτικής και στο σταθμό του ΑΛΤΕΡ, οι εργαζόμενοι έχουν πάρει την υπόθεση του αγώνα στα χέρια τους και συνεχίζουν να διαβαίνουν τον δρόμο της ανυποχώρητης αντίστασης μέχρι τη δικαίωση.

Όσοι δε σκύβουν το κεφάλι στα εργοστάσια, τα γραφεία και τις γειτονιές, ανοίγουν δρόμους για να ξεπεράσουμε το φόβο και την τρομοκρατία, να οργανωθούμε και να αγωνιστούμε συλλογικά. Δίνουν το έναυσμα για την εξάπλωση και ενίσχυση των εστιών αντίστασης σε κάθε εργασιακό χώρο, για να αναχαιτίσουμε την εντεινόμενη υποτίμηση της εργατικής μας δύναμης και την υποβάθμιση των ζωών μας.

ΝΑ ΟΡΓΑΝΩΣΟΥΜΕ ΤΗΝ ΤΑΞΙΚΗ ΜΑΣ ΑΝΤΕΠΙΘΕΣΗ, με την ΑΥΤΟΟΡΓΑΝΩΣΗ, την ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗ και τη ΣΥΝΕΙΔΗΣΗ των συμφερόντων μας

Σωματεία Βάσης, εργατικές ομάδες & Συνελεύσεις, εργαζόμενοι/ες, άνεργοι/ες

48η απεργία

Παρασκευή 10 και Σάββατο 11 Φεβρουαρίου…

και την Κυριακή περικύκλωση της βουλής!

Όλοι στους δρόμους, στις πλατείες, σε κάθε γειτονιά…

Διαδηλώσεις, συγκρούσεις, οδοφράγματα, αποκλεισμούς, σαμποτάζ…

ΚΑΜΙΑ ΑΝΟΧΗ – ΚΑΜΙΑ ΣΥΝΑΙΝΕΣΗ

στο Καθεστώς Έκτακτης Ανάγκης που επιβάλλουν τα ντόπια και διεθνή πολιτικά και οικονομικά αφεντικά

ΔΙΑΡΚΕΙΣ-ΑΥΤΟΟΡΓΑΝΩΜΕΝΟΙ-ΧΕΙΡΑΦΕΤΗΜΕΝΟΙ-ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΙΚΟΙ ΑΓΩΝΕΣ

ΓΙΑ ΤΗΝ ΑΝΑΤΡΟΠΗ ΚΑΙ ΤΗΝ ΚΟΙΝΩΝΙΚΗ ΕΠΑΝΑΣΤΑΣΗ

ΓΙΑ ΜΙΑ ΚΟΙΝΩΝΙΑ ΙΣΟΤΗΤΑΣ, ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗΣ, ΕΛΕΥΘΕΡΙΑΣ

  

ΚΑΜΙΑ ΑΝΟΧΗ – ΚΑΜΙΑ ΣΥΝΑΙΝΕΣΗ

στο Καθεστώς Έκτακτης Ανάγκης που επιβάλλουν τα ντόπια και διεθνή πολιτικά και οικονομικά αφεντικά

ΔΙΑΡΚΕΙΣ-ΑΥΤΟΟΡΓΑΝΩΜΕΝΟΙ-ΧΕΙΡΑΦΕΤΗΜΕΝΟΙ-ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΙΚΟΙ ΑΓΩΝΕΣ

ΓΙΑ ΤΗΝ ΑΝΑΤΡΟΠΗ ΚΑΙ ΤΗΝ ΚΟΙΝΩΝΙΚΗ ΕΠΑΝΑΣΤΑΣΗ

ΓΙΑ ΜΙΑ ΚΟΙΝΩΝΙΑ ΙΣΟΤΗΤΑΣ, ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗΣ, ΕΛΕΥΘΕΡΙΑΣ

ΔΙΑΔΗΛΩΣΗ ΣΑΒΒΑΤΟ 4 ΦΛΕΒΑΡΗ 2012

πλατεία Μοναστηρακίου 12μμ

Η οξύτατη επίθεση  του κράτους και των αφεντικών στην κοινωνία έρχεται ως αποτέλεσμα και ως απάντηση του καθεστώτος στη συνολική και βαθιά κρίση του. Η φτώχεια, η εξαθλίωση, η εργοδοτική τρομοκρατία, η ποινικοποίηση των απεργιών, η στρατιωτικοποίηση της καταστολής, οι διώξεις αγωνιστών και ο ιδεολογικός πόλεμος ενάντια σε όσους αντιστέκονται αποτελούν τα μέσα για την επίτευξη του γενικού σκοπού που δεν είναι άλλος από το συνολικό και βίαιο μετασχηματισμό της κοινωνίας σε ένα άθροισμα ασύνδετων ατομικοτήτων που θα πειθαρχούν στις διαθέσεις και τους σχεδιασμούς των κυρίαρχων. Που δεν θα στρέφουν την οργή τους στους δυνάστες τους αλλά στους διπλανούς τους.

 

Απέναντι σε αυτή την επίθεση οι υπαρκτές αντιστάσεις αποτελούν το μόνο πραγματικό ανάχωμα, αφήνοντας ταυτόχρονα ανοιχτό το δρόμο για τη συνολική αμφισβήτηση του συστήματος της εκμετάλλευσης και της καταπίεσης. Η διάχυτη κοινωνική και ταξική οργή και η έκφρασή της μέσα από εκατοντάδες κινητοποιήσεις  με σκληρές συγκρούσεις στους δρόμους και μαζικές απεργίες και διαδηλώσεις, με τις πρωτοβουλίες άρνησης πληρωμών, με καταλήψεις δημοσίων κτιρίων και αποκλεισμούς είναι μια διαρκής απειλή για το κράτος τα αφεντικά. Για την αντιμετώπιση αυτών των αντιστάσεων έχουν επιστρατευτεί οι κατασταλτικοί και οι ιδεολογικοί μηχανισμοί του καθεστώτος σε μια απόπειρα να ανακόψουν την ορμή τους, να περιορίσουν τις στοχεύσεις τους και να απομονώσουν τα πιο ριζοσπαστικά κομμάτια της κοινωνικής αντίστασης.

 

Η δικτατορία του κράτους και του καπιταλισμού δοκίμασε να κάμψει τις αντιστάσεις μέσω κατασταλτικών επιχειρήσεων μεγάλης κλίμακας όπως στις 11 Μάη και στις 28 και 29 Ιούνη , με την καταιγιστική προπαγάνδα και την διάχυση του φόβου από τα ΜΜΕ, αλλά και χρησιμοποιώντας τις αριστερές εφεδρείες της, όπως στις 20 Οκτώβρη με την περιφρούρηση της Βουλής από το ΚΚΕ. Οι πολύμορφες κοινωνικές και ταξικές αντιστάσεις και η απαξίωση του πολιτικού προσωπικού που έχει αναλάβει να φέρει σε πέρας την επίθεση των κυρίαρχων έφτασαν στα όριά του το πολιτικό σύστημα και οδήγησαν επί της ουσίας σε αδυναμία διακυβέρνησης το προηγούμενο κυβερνητικό σχήμα. Continue reading ΚΑΜΙΑ ΑΝΟΧΗ – ΚΑΜΙΑ ΣΥΝΑΙΝΕΣΗ στο Καθεστώς Έκτακτης Ανάγκης που επιβάλλουν τα ντόπια και διεθνή πολιτικά και οικονομικά αφεντικά

Καμία συναίνεση στα σχέδια των κυβερνώντων που σκοπό έχουν την εντατικοποίηση της εκμετάλλευσης και της καταπίεσης μας. Καμιά εμπιστοσύνη σε κανένα κομματικό μηχανισμό (εντός και εκτός βουλής) που αποσκοπεί στην απόσπαση ψήφου ώστε να διατηρεί τα προνόμιά του και να διαχειρίζεται τις ζωές μας προς όφελος των κυρίαρχων. Καμία ανοχή στους γραφειοκρατικούς συνδικαλιστικούς μηχανισμούς που σε εντεταλμένη υπηρεσία επιδιώκουν να χαλιναγωγήσουν και να καταστείλουν την οργή των εκμεταλλευόμενων. Ούτε μια στιγμή υπομονής απέναντι στη καθημερινή λεηλασία που κρύβεται πίσω από το θέατρο της επιλογής πρωθυπουργού, της εθνικής συναίνεσης και της κυβέρνησης συνεργασίας.

Εμπιστοσύνη μόνο στους ίδιους τους εαυτούς μας και στη συλλογικοποίηση και αυτοοργάνωση των καταπιεσμένων. Μέσα από τα  σωματεία βάσης, τις συνελεύσεις γειτονιάς, τους αυτοδιαχειριζόμενους χώρους αντίστασης, τις άγριες απεργίες. Δε δεχόμαστε ως όρο ζωής τη συνθήκη της υποταγής που θέλουν να επιβάλλουν το κράτος, το κεφάλαιο, τα κόμματα, τα ΜΜΕ και τα καθεστωτικά συνδικάτα, δεν συναινούμε, δεν συνδιαλεγόμαστε, δεν υποτασσόμαστε. Ας βάλουμε σε εφαρμογή το σχέδιο για τη συνολική ανατροπή του κράτους και του καπιταλισμού κινούμενοι στην κατεύθυνση της συνολικής ρήξης. Να αγωνιστούμε για την κοινωνική απελευθέρωση, για μια κοινωνία ισότητας-αλληλεγγύης-ελευθερίας για την γενικευμένη κοινωνική αυτοδιεύθυνση.

Καμία συμμετοχή σε ψευτοδιλήμματα και εκλογικές αυταπάτες

Ο αγώνας του καθενός είναι αγώνας όλων μας

Αλληλεγγύη μεταξύ των καταπιεσμένων για την κοινωνική και ταξική αντεπίθεση

Συνολική ρήξη με το κράτος και το κεφάλαιο για την κοινωνική απελευθέρωση

Σήμερα 11 Μάη πραγματοποιήθηκε ακόμα μια γενική απεργία ενάντια στα αντικοινωνικά μέτρα που επιβάλλουν το κράτος, το κεφάλαιο και το ΔΝΤ και ωθούν στην φτώχια, την ανέχεια και την εξαθλίωση όλο και μεγαλύτερα κομμάτια του πληθυσμού. Χιλιάδες κόσμου βγήκαν ακόμα μια φορά στους δρόμους και ήρθαν αντιμέτωποι με τις δυνάμεις καταστολής οι οποίες σε μια προσπάθεια να τρομοκρατήσουν και να καταστείλουν κάθε κίνηση αντίστασης περικύκλωσαν ασφυκτικά ολόκληρη την διαδήλωση.

Τα ΜΑΤ εφαρμόζοντας το δόγμα μηδενικής ανοχής λίγο μετά το σύνταγμα επιτέθηκαν στην πορεία και ειδικά στα μπλοκ των συνελεύσεων γειτονιάς, των σωματείων βάσης, των εργατικών συλλογικοτήτων, της συνέλευσης αναρχικών και της εξωκοινοβουλευτικής αριστεράς. Ξύλο, δολοφονικά χτυπήματα, τόνοι χημικών, χειροβομβίδες κρότου λάμψης, συλλήψεις, αιμόφυρτοι και τραυματισμένοι διαδηλωτές συνέθεταν το σκηνικό. Από την δολοφονική επίθεση τραυματίστηκε πολύ σοβαρά ο Γιάννης Κ. από το μπλοκ της Συνέλευσης Αντίστασης και Αλληλεγγύης Κυψέλης/Πατησίων. Ο Γιάννης Κ. μεταφέρθηκε σε οριακή κατάσταση, για την ίδια του τη ζωή, στο Γ.Ν. Νίκαιας με εσωτερική αιμορραγία στο κεφάλι, χειρουργήθηκε άμεσα και νοσηλεύεται στην εντατική σε κρίσιμη κατάσταση.

Η σημερινή επίθεση στα μπλοκ της αυτοοργάνωσης, της αντιιεραρχίας, των ταξικών και κοινωνικών αντιστάσεων και όσων δεν συναινούν στόχο είχε να τρομοκρατήσει, να καταστείλει, να παραδειγματίσει και να καταπνίξει κάθε ανεξέλεγκτη φωνή και χειρονομία η οποία κινείται συλλογικά, ακηδεμόνευτα, οργανωμένα και αδιαμεσολάβητα ενάντια στους αντικοινωνικούς σχεδιασμούς του κράτους και του κεφαλαίου.

Ενάντια στη τρομοκρατία και τη καταστολή των κοινωνικών και ταξικών αγώνων προτάσσουμε την αυτοοργάνωση και την αλληλεγγύη. Με τα  σωματεία βάσης, τις συνελεύσεις γειτονιάς, τους αυτοδιαχειριζόμενους χώρους αντίστασης, τις άγριες απεργίες δε δεχόμαστε ως όρο ζωής τη συνθήκη της υποταγής που θέλουν να επιβάλλουν το κράτος, το κεφάλαιο, τα κόμματα, τα ΜΜΕ και τα καθεστωτικά συνδικάτα δεν συναινούμε, δεν συνδιαλεγόμαστε, δεν υποτασσόμαστε.

Στεκόμαστε στο πλευρό του Γιάννη Κ. ο οποίος νοσηλεύεται στην εντατική σε κρίσιμη κατάσταση και όλων των τραυματισμένων διαδηλωτών

Άμεση απελευθέρωση των συλληφθέντων της απεργιακής διαδήλωσης της 11 Μάη

Όλοι στο δρόμο ενάντια σε κράτος-ΔΝΤ-αφεντικά για μια κοινωνία χωρίς καταπίεση και εκμετάλλευση για την ανατροπή και την κοινωνική επανάσταση

ΣΥΓΚΕΝΤΡΩΣΗ-ΠΟΡΕΙΑ

ΠΕΜΠΤΗ 12 ΜΑΙΟΥ ΠΡΟΠΥΛΑΙΑ 6μμ

Συνέλευση Αναρχικών για την Κοινωνική Αυτοδιεύθυνση
sinelefsianarchikon@gmail.com

Πανεπιστημίου. Ένα πλήθος διαδηλωτών αποτελούμενο από σωματεία και συνελεύσεις γειτονιάς έχει γίνει μία μάζα ανθρώπων που προσπαθεί να καλυφθεί από λυσσασμένα γκλόμπς αστυνομικών, χειροβομβίδες κρότου λάμψης και δακρυγόνα που κατευθύνονται μόνο στα κεφάλια μας. Άνθρωποι γύρω μου καταρρέουν και ποδοπατούνται από αστυνομικές μπότες. Όταν καταφέρνω να δω τριγύρω, βλέπω έναν διαδηλωτή με πρόσωπο πλημμυρισμένο στο αίμα. Τρέχω κοντά του, τον τραβάω απ’ το χέρι, προσπαθώ να τον ηρεμήσω, να απομακρυνθούμε από εκεί.

-Δεν μπορώ να τρέξω, μου λέει, πονάει το αφτί μου.

– Ηρέμησε, θα μπούμε σε αυτό το δρομάκι.

Στρίβουμε μου στην Αμερικής. Ο μαζεμένος κόσμος στο πεζοδρόμιο μας λέει ότι μέσα στην στοά υπάρχει φαρμακείο. Μπαίνουμε, του ξεπλένω το ματωμένο κεφάλι.

– Μην ανησυχείς, λέω, έχεις ένα τραύμα ψηλά στο κεφάλι. Πονάς;

– Ναι, πολύ, με πονάει και το αφτί μου, τρέχει αίμα.

Κάθεται, με τρομερή δυσκολία προσπαθεί να πιέζει το τραύμα στο κεφάλι. Οι μαγαζάτορες βγαίνουν έξω, το αφτί αιμορραγεί συνεχώς, το ΕΚΑΒ μας λέει ότι δέχεται συνεχώς κλήσεις για ανοιγμένα κεφάλια, θα αργήσει.

– Πως σε λένε;

– Γιάννη.

–  Ήσουν σε κάποιο μπλοκ;

– Στο πανό του πάρκου Κύπρου και Πατησίων.

Μαζεύεται κόσμος, ο Γιάννης χλομιάζει, προσπαθούμε να τον χαλαρώσουμε, να το κρατήσουμε ξύπνιο. Κάποιοι καταφέρνουν να σταματήσουν ένα ασθενοφόρο στη Σταδίου. Αρχικά δεν τον παίρνει, γιατί χτυπημένοι άνθρωποι περιμένουν πιο κάτω, αλλά ο κόσμος όλος τον σηκώνουμε στα χέρια και τον οδηγούμε εκεί, ενώ το πλήθος που έχει μαζευτεί γιουχάρει οργισμένα τις διμοιρίες που προσπερνάνε χαρωπά από μπροστά.

– Άντε για κανένα ραμματάκι, γελάει ένας μπάτσος.

Προθανάτια κατάσταση, λένε όταν ο Γιάννης φτάνει στο νοσοκομείο.

ΥΓ: Δήλωση εκπροσώπου τύπου της ελληνικής αστυνομίας:

«Μας γνωστοποιήθηκε ότι βρέθηκε ένας σοβαρά τραυματίας, ο οποίος μπήκε σε χειρουργείο. Με τη μέχρι τώρα έρευνα δεν έχουμε κάποια συγκεκριμένη αναφορά για το τι έχει συμβεί. Είναι εντυπωσιακό και για εμάς, και για τον λόγο αυτό, ανώτατοι αξιωματικοί της ΕΛ.ΑΣ. διερευνούν την υπόθεση. Οι έρευνες συνεχίζονται. Πάντως, δεν υπήρχε περίπτωση να εντοπίσουμε έναν άνθρωπο σοβαρά τραυματισμένο και να τον αφήσουμε σε αυτή την κατάσταση, χωρίς να του παράσχουμε τις πρώτες βοήθειες».

Όταν ο πιο διεφθαρμένος μηχανισμός ενός εξίσου διαφθαρμένου συστήματος μπορεί τόσο αδίστακτα να ξυλοκοπεί ακόμα και ως θανάτου, τότε είναι ικανός να αναπαράγει ένα τέτοιο ψέμα απλώς σαν κακόγουστο μακάβριο αστείο.

Σέβη Δ. –11/5/2011