Ολοκληρώθηκε στα τέλη του Ιούνη το εφετείο του συνδικαλιστή Δημήτρη Πουλόπουλου, ο οποίος είχε καταδικαστεί πρωτόδικα σε 10 μήνες φυλάκιση με τριετή αναστολή και 44 ευρώ αποζημίωση σε κάθε μία από τις ιδιοκτήτριες, επειδή μοίρασε προκήρυξη αλληλεγγύης σε απολυμένο καθηγητή του φροντιστηρίου “Ευρωπαϊκή Πορεία”, στα Άνω Πετράλωνα.
Και εάν στην αρχική δίκη εκφράστηκαν γλαφυρά τα όρια που επιχειρεί να θέσει η δημοκρατία στο συνδικαλιστικό λόγο, αρκετούς μήνες αργότερα, στο εφετείο, περισώζεται κάπως η κατάσταση και ο Πουλόπουλος απαλλάσσεται ομόφωνα από τις κατηγορίες. Δε μπορούμε να γνωρίζουμε εάν η πρόεδρος του εφετείου Δ. Μπιτζούνη είναι “ευαίσθητη” σε συνδικαλιστικά ζητήματα, όπως παρουσιάστηκε στον καθεστωτικό τύπο, επειδή συνέταξε το πρώτο καταστατικό της Ένωσης Δικαστών το 1980. Ωστόσο, τα επιχειρήματα που αράδιασε η εργοδοσία τους προηγούμενους μήνες στα δικαστικά έδρανα μας θύμισαν κάποιες από τις στιγμές που βιώνουμε καθημερινά στους εργασιακούς μας χώρους (από το πώς είναι δυνατόν να υπάρχει αλληλεγγύη και συντροφικότητα ανάμεσα σε εργαζομένους διαφορετικών κλάδων, μέχρι τη μετατροπή σε “συκοφαντική δυσφήμιση” και “περισσευούμενο εργατικό δυναμικό” κάθε διεκδίκησης των δικαιωμάτων μας).
Το κλείσιμο της υπόθεσης είναι άγνωστο πότε θα επέλθει. Εκρεμμούν άλλες τρεις μηνύσεις εναντίον συνδικαλιστών, με τα αφεντικά του φροντιστηρίου να απαντούν ότι “περιμένουμε να δούμε αν θα καλυφτούμε”.
Συμπέρασμα; Μία μικρή μάχη κερδήθηκε, τα μέτωπα είναι πολλά και ανοιχτά. Τώρα που αφεντικά και εργατοπατέρες ετοιμάζονται να ανοίξουν νέα συζήτηση για τα εργασιακά, πολεμικές ιαχές φτάνουν ήδη στα αυτιά μας.
Προηγούμενες σχετικές δημοσιεύσεις:
+ Συγκέντρωση αλληλεγγύης σε απολυμένο καθηγητή | 10 Νοεμβρίου 2008
+ Για μία μάχη ενάντια στα αφεντικά που ακόμη συνεχίζεται | 22 Μαρτίου 2009
“εικόνες από τα μετ’ όπισθεν”
