Category: Μαθητικό έντυπο Κοπάνα
Η KOPANA πάει κατάληψη για όλους τους λόγους του κόσμου…
Το 15ο τεύχος της Κοπάνας μοιράστηκε τη προηγούμενη Πέμπτη στα σχολεία των γειτονιών μας.
Η κατάληψη του σχολείου αποτελεί την πιο διαδεδομένη και πιο ουσιαστική μορφή αγώνα που μπορούν να εφαρμόσουν οι μαθητές, για να επικοινωνήσουν τα προβλήματα τους και για να αγωνιστούν ενάντια σε ότι τους καταπιέζει. Άλλοτε πιο “χαβαλετζίδικα” και άλλοτε πιο “πολιτικοποιημένα” η κατάληψη ενός σχολείου είναι εκείνη η περίοδος που αυτό σταματάει όλες του τις λειτουργίες και για όσο καιρό διαρκεί σταματάει να είναι ένας χώρος εξαναγκασμού, βαρεμάρας και υποταγής σε εξουσιολάγνους καθηγητές και διευθυντές και μετατρέπεται σε ένα απελευθερωμένο έδαφος, από τους μαθητές για τους μαθητές.
Για όλους τους λόγους του κόσμου!
Οι λόγοι για να κάνεις κατάληψη είναι παραπάνω από αρκετοί. Πέρα όμως από τα πάντα υπαρκτά προβλήματα κτιριακών και υλικών υποδομών και ελλείψεων καθηγητών η ίδια η καθημερινότητα του σχολείου αποτελεί τον πιο σημαντικό λόγο για να του βάλεις λουκέτο. Η δυνατότητα να αράξεις με τους φίλους σου χωρίς να σε πιέζει το ασφυκτικό 10λεπτο διάλειμμα, η ευκαιρία να μιλήσεις για όλα αυτά που σε ενοχλούν με το σχολείο χωρίς να ακροβατείς μεταξύ μαθήματος και φροντιστηρίου. Η κατάληψη του σχολείο δεν είναι μόνο μέσο αγώνα αλλά και ανάγκη για έναν μαθητή που βλέπει τον τόσο πολύτιμο χρόνο του να σπαταλιέται σε ένα σύστημα που τον προετοιμάζει να γίνει ένα ακόμα γρανάζι του. Είναι εκείνη η ανάγκη για να ζήσεις τις αίθουσες και τους διαδρόμους του σχολείο χωρίς την μιζέρια του 7ωρου. Είναι ο κλεμμένος σου χρόνος και χώρος που παίρνεις πίσω!
Από πάντα, αλλά σε πολύ μεγαλύτερο βαθμό τώρα, οι σχολικές καταλήψεις έμπαιναν και συνεχίζουν να μπαίνουν στο στόχαστρο των κατασταλτικών μηχανισμών είτε αυτοί είναι άμεσα κρατικοί (μπάτσοι, εισαγγελείς) είτε παρακρατικοί (φασίστες). Όλος αυτός ο συρφετός συνοδεύεται από τις προσπάθειες διευθυντών, αγανακτισμένων γονέων και καθηγητών οι οποίοι ανέκαθεν προσπαθούσαν με νύχια και με δόντια να μην επιτρέψουν οποιαδήποτε κίνηση που εμποδίζει την κανονική λειτουργία του σχολείου. Μόνο φέτος, αστυνομικοί έχουν εισβάλλει σε υπό κατάληψη σχολεία στην Σάμο, την Λαμία την Νίκαια και τον Χολαργό “παίζοντας ξύλο” με τους μαθητές αλλά κάνοντας και συλλήψεις. Είναι πλέον πιο επιτακτικό από ποτέ κάθε απόφαση για κατάληψη να αντιμετωπίζεται με επιπλέον σοβαρότητα, αλλά και να αγκαλιάζεται από το σύνολο των μαθητών, η αλληλεγγύη έτσι και αλλιώς αποτελεί το πιο δυνατό μας όπλο!
Κατάληψη παντού!
Κατάληψη για όλους τους λόγους του κόσμου!
Κατάληψη για πάντα!
6 Δεκέμβρη 2008-6 Δεκέμβρη 2012 μέρα μνήμης και εξέγερσης…
Το 14ο τεύχος της ΚΟΠΑΝΑΣ βρίσκεται ήδη μέσα και έξω απο τις σχολικές αίθουσες…
ΚΟΠΑΝΑ απο τις εκλογές και κοπάνα όσους επιβουλεύονται τη ζωή σου!!!
Η ΚΟΠΑΝΑ Νο 12 κυκλοφόρησε ήδη στα σχολεία των γειτονιών μας…
Το 11ο τεύχος της ΚΟΠΑΝΑΣ είναι εδώ…
Από τον αθλητισμό της ντόπας, της αποχαύνωσης, των μεγαλομετόχων και των μπράβων
στις κερκίδες της οργής και της εξέγερσης
Μέσα σε μια πραγματικότητα όπου η ένταση της επίθεσης του κράτους και των αφεντικών συνεχώς αυξάνει κανείς δεν μπορεί να μείνει ανεπηρέαστος, να το παίξει αδιάφορος και ουδέτερος, όλοι με κάποιο τρόπο παίρνουμε θέση. Το ίδιο συμβαίνει σε όλους τους χώρους και ιδιαίτερα σε εκείνους όπου συγκεντρώνονται χιλιάδες άνθρωποι όπως συμβαίνει κάθε Κυριακή στα γήπεδα. Ο αθλητισμός σήμερα κυριαρχείται από το χρήμα, το εμπόριο, τα επιχειρηματικά συμφέροντα, τις κλίκες, αποτελεί πρόσφορο έδαφος για τις φασιστικές συμμορίες (που προσπαθούν να μας πείσουν ότι ο εχθρός είναι ο πιο σκούρος συνάνθρωπός μας, το μεγαλύτερο πρόβλημα είναι πως θα ονομαστεί μια άλλη χώρα και να στρέψουν τον ένα καταπιεσμένο ενάντια στον άλλο), ενώ ταυτόχρονα χρησιμοποιείται και για να εκτονώσει την συσσωρευμένη οργή της κοινωνίας.
Όμως στα γήπεδα συγκεντρώνονται χιλιάδες άτομα που στην πλειοψηφία τους δεν ανήκουν ούτε στην κάστα που μας κυβερνά, ούτε είναι φραγκάτοι. Όλο και μεγαλύτερο κομμάτι των οπαδών παίρνει θέση για την καθημερινή λεηλασία που βιώνουν, καθώς καταλαβαίνουν πως ο εχθρός δεν βρίσκεται στο διαφορετικό χρώμα του κασκόλ ή του δέρματος, αλλά είναι όσοι μας εκμεταλλεύονται, μας καταπιέζουν, μας καταδικάζουν στην μιζέρια και στην εξαθλίωση και βρίσκονται στις τράπεζες και στα υπουργεία. Έτσι τα γήπεδα τα τελευταία χρόνια, όλο και πιο έντονα, αποτελούν χώρους έκφρασης της κοινωνικής οργής, όπως συμβαίνει με τα πανό που αναρτούν οι οπαδοί κάθε Κυριακή και βρίζουν όλους όσους μας κυβερνάνε και μας κλέβουν τη ζωή και ταυτόχρονα μετατρέπονται σε πεδία συγκρούσεων με τις κατασταλτικές δυνάμεις οι οποίες αποτελούν τους πραιτοριανούς του καθεστώτος.
Καμία συναίνεση-καμία ανοχή στα αντικοινωνικά σχέδια κράτους και κεφαλαίου
Να τους πνίξει η οργή των εξεγερμένων
Το νέο τεύχος της ΚΟΠΑΝΑΣ είναι γεγονός!!!
Κοπάνα Νο9! Συλλεκτικό τεύχος για τον ένα χρόνο Κοπάνα
Το 8ο τεύχος της ΚΟΠΑΝΑΣ κυκλοφόρησε…
Το 8ο τεύχος της "κοπάνας" μοιράστηκε χθές Τετάρτη και σήμερα Πέμπτη στα σχολεία των γειτονιών μας…
Όταν τα πάντα γύρω σου πουλιούνται και αγοράζονται και κάθε τι δημόσιο γίνεται ιδιωτικό, τι στιγμή που η οικονομική λεηλασία εντείνεται καθημερινά, η «δημόσια και δωρεάν παιδεία» αποτελεί μια όλο και πιο μακρινή ανάμνηση. Στο κόστος για τα φροντιστήρια, τα βοηθήματα, τη γραφική ύλη, τα pc και όλα αυτά που μέχρι τώρα πληρώναμε έρχεται να προστεθεί και το κόστος των βιβλίων. Προς το παρόν το υπουργείο μοιράζει cd και αν δεν θες να χαλάσεις τα μάτια σου διαβάζοντας από την οθόνη του υπολογιστή πρέπει να πληρώσεις για φωτοτυπίες. «Δημόσια και δωρεάν παιδεία» σημαίνει ελλείψεις καθηγητών, συγχωνεύσεις σχολείων, ιδιωτικά φροντιστήρια, παντελής έλλειψη υλικοτεχνικής υποδομής, ολοήμερα παρκινγκ μαθητών, cd αντί για βιβλία. Όλα αυτά έρχονται να προστεθούν στις χιλιάδες απολύσεις, στο κόψιμο των συντάξεων, στις μειώσεις των μισθών, στα κάθε είδους χαράτσια τα οποία συνθέτουν την εικόνα της ζωής γονιών και μαθητών. Κανείς πλέον δεν μπορεί να θεωρεί ότι δεν τον αφορούν όλα αυτά ή ότι αυτός θα γλιτώσει. Οι μόνοι που θα γλιτώσουν είναι οι πλούσιοι και αυτοί που κυβερνάνε, δηλαδή αυτοί που ευθύνονται για την κατάσταση που ζούμε. Για όλους εμάς το μέλλον είναι κοινό και οι επιλογές είναι δύο. Ή θα το βουλώσουμε, θα ανεχτούμε τα πάντα και θα ζήσουμε σαν δούλοι μέχρι να πεθάνουμε ή θα αντισταθούμε και θα αγωνιστούμε για να ανατρέψουμε την υπάρχουσα κατάσταση. Πολλοί είναι αυτοί που θα πουν ότι τίποτα δεν αλλάζει, όμως όλα είναι δυνατά αρκεί να το θελήσουμε. Όλοι μαζί μπορούμε να πετύχουμε τα πάντα, αν ορθώσουμε το ανάστημά μας και μέσα από αυτοοργανωμένες, αντιιεραρχικές και αδιαμεσολάβητες συνελεύσεις στα σχολεία, τους εργασιακούς χώρους, τις γειτονιές πάρουμε τις ζωές μας στα χέρια μας και παλέψουμε για την ανατροπή αυτού του κόσμου που βασίζεται στην εκμετάλλευση και την καταπίεση.
Συνελεύσεις-καταλήψεις-απεργίες-διαδηλώσεις-συγκρούσεις και ότι άλλο θες…