Στις 3 Μαΐου συλλαμβάνεται σε μπλόκο από μπάτσους ο αναρχικός Άρης Σειρηνίδης. Από την αρχή η αστυνομία σε αγαστή συνεργασία με τα ΜΜΕ διαρρέει διάφορα σενάρια περί εμπλοκής του συλληφθέντα σε ληστεία στο Praktiker της οδού Πειραιώς και συνδέουν τη σύλληψη με μια άλλη, αρκετά πιο μακριά, αυτή του επικηρυγμένου αναρχικού Σίμου Σεϊσίδη.
Από την επόμενη κιόλας ημέρα αποδεικνύεται ότι τίποτε από τα παραπάνω δεν ευσταθεί, και ο Άρης παραπέμπεται απλά για οπλοκατοχή και αντίσταση κατά της αρχής σε βαθμό πλημμελήματος.
Τέσσερις μέρες αργότερα, και ενώ έχει εκδοθεί η απόφαση περί μη κράτησης του, μπάτσοι και δικαστές παραπέμπουν τον Άρη για μια άλλη υπόθεση: μια ξεχασμένη ιστορία, όπου κάποιος φορώντας βερμούδα, σαγιονάρες και μεξικανικό καπέλο σομπρέρο (!) πέρσι το καλοκαίρι πυροβόλησε εναντίον κλούβας ΜΑΤ στα Εξάρχεια. Οι ιθύνοντες της αστυνομίας μην μπορώντας να «δέσουν» τον Άρη αλλιώς, αποφασίζουν ότι πρόκειται για τον δράστη. Το μοναδικό επιβαρυντικό «στοιχείο» είναι η ταυτοποίηση δείγματος DNA από το πορτοφόλι του με DNA από χειρουργική μάσκα που βρέθηκε εκείνη τη μέρα στο δρόμο από τον οποίο διέφυγε ο «μεξικάνος». Και ενώ οι μπάτσοι στις καταθέσεις τους δίνουν την παραπάνω περιγραφή για το δράστη, αυτόπτης μάρτυρας κατέθεσε ότι την μάσκα πέταξε στο σημείο, ψηλός άνδρας με πουκάμισο και κλειστά παπούτσια.
Κρίνεται άσκοπο να επεκταθούμε περαιτέρω στο ότι η δίωξη και η προφυλάκιση του Α. Σειρηνίδη για την εν λόγω υπόθεση είναι αβάσιμη, χωρίς κανένα στοιχείο και μετά από μια σειρά δικονομικών παραβάσεων και παρατυπιών. Έτσι κι αλλιώς, τα όσα αφορούν την όραση της δικαιοσύνης είναι γνωστά εδώ και πολύ καιρό. Δεν έχουμε καμία αυταπάτη για τις προθέσεις των κρατικών λειτουργών, όπως είναι οι δικαστές και εισαγγελείς, όταν έχουν να αντιμετωπίσουν τον «εχθρό». Το μόνο σίγουρο είναι ότι ο Άρης «έπρεπε» να μπει φυλακή για κάθε λόγο.
Η δίωξη και προφυλάκιση του Άρη Σειρηνίδη είναι πολιτική, παραδειγματική και εκδικητική. Η υπόθεση δεν μπορεί να ειδωθεί αποκομμένη από το χώρο και το χρόνο στον οποίο διαδραματίζεται. Το κράτος επέλεξε να χρησιμοποιήσει την αμφιβόλου αποτελεσματική και επιστημονικοφανή μέθοδο ανεύρεσης στοιχείων μέσω DNA και να βάλει έναν άνθρωπο φυλακή με το έτσι θέλω. Ποιον άνθρωπο όμως και γιατί; Ο Άρης Σειρηνιδης δεν είναι κάποιος τυχαίος περαστικός, είναι αναρχικός γνωστός σε όλους για τη συμμετοχή του στους κοινωνικούς αγώνες. Δεν είναι λίγες οι φορές που έχει στοχοποιηθεί από το κράτος και τα φερέφωνα του λόγω της δράσης του. Στην παρούσα φάση και εν μέσω τις πιο σκληρής και επιθετικής πολιτικής εις βάρος της κοινωνίας από τα πολιτικά και οικονομικά αφεντικά με όχημα την κρίση, αυτά οφείλουν να θωρακίσουν την άμυνα τους απέναντι στις επερχόμενες αντιστάσεις. Η δημιουργία μιας τέτοιας σκευωρίας εις βάρος ενός αγωνιστή επιδιώκει από τη μια να εκδικηθεί τον ίδιο για την ως τώρα «ενοχλητική» δράση του και από την άλλη να παραδειγματίσει όλους όσους αγωνίζονται.
Αρνούμενες/οι να εγκλωβιστούμε σε μια επιβαλλόμενη, από την κυριαρχία, αντίληψη περι βεντέτας μεταξύ αναρχικών και αστυνομίας, ιδιαίτερα σε μια περίοδο όπου κράτος και αφεντικά έχουν εξαπολύσει την πιο βάρβαρη και ωμή επίθεση εις βάρος τον από κάτω, στεκόμαστε στο πλευρό του συντρόφου μας μέσα από την συνέχιση του αγώνα. Από την πλευρά μας στο πρόσωπο του Άρη βλέπουμε τους εαυτούς μας. Βλέπουμε τον καθημερινό αγώνα ενάντια σε ότι μας καταπιέζει και μας εκμεταλλεύεται. Τον αγώνα ενάντια στο κράτος και τον καπιταλισμό. Τον συλλογικό αγώνα για τη γενικευμένη αυτοδιεύθυνση. Τον αγώνα για την ελευθερία.
«Από την Α΄ πτέρυγα των φυλακών Κορυδαλλού υψώνω τη γροθιά μου στους συντρόφους και τις συντρόφισσές μου, σε όλους τους αγωνιζόμενους ανθρώπους, με τη βεβαιότητα ότι θα τους ξαναβρώ στο πεδίο του ταξικού και κοινωνικού πολέμου, πιο αποφασισμένος, πιο μαχητικός και πιο δυνατός.»
Άρης Σειρηνίδης 09/06/2010
