Στεκι Αντιπνοια

Στεκόμαστε στο πλευρό του ανυποχώρητου αγώνα των κατοίκων της Β.Α. Χαλκιδικής ενάντια στην καταστολή και τα σχέδια του κράτους και της Ελληνικός Χρυσός (θυγατρική της πολυεθνικής Eldorado Gold) για την εγκατάσταση μεταλλείων εξόρυξης χρυσού στα δάση του όρους Κάκκαβος και τον αφανισμό της φύσης και των χωριών της περιοχής, στο βωμό της ανάπτυξης.

ΕΝΑΝΤΙΑ ΣΤΗΣ ΦΥΣΗΣ ΤΗ ΛΕΗΛΑΣΙΑ ΑΓΩΝΑΣ ΓΙΑ ΤΗ ΓΗ ΚΑΙ ΤΗΝ ΕΛΕΥΘΕΡΙΑ

Φωτογραφίες απο το εργοτάξιο της εταιρίας «Ελληνικός Χρυσός» στις Σκουριές Χαλκιδικής μετά την επίσκεψη που δέχτηκε τα ξημερώματα της Κυριακής, 17 Φεβρουαρίου 2013.

Η συστημική κρίση του καπιταλισμού είναι μια συνθήκη που φανερώνει τον πραγματικό, αντικοινωνικό του χαρακτήρα. Τα προσχήματα και οι επιφάσεις αφήνονται στην άκρη και η κυριαρχία εξαπολύει μια βάναυση επίθεση ενάντια στα καταπιεσμένα και εκμεταλλευόμενα κομμάτια της κοινωνίας, έχοντας σαν απώτερο στόχο την περεταίρω εξαθλίωσή τους και το ακόμα μεγαλύτερο άνοιγμα της κοινωνικής και ταξικής ψαλίδας ανάμεσα στους κυρίαρχους και τους εκμεταλλευόμενους.
Το τελευταίο διάστημα, ο μετασχηματισμός του συστήματος εξουσίας και η κίνησή του προς τον σύγχρονο ολοκληρωτισμό, αποτυπώνεται σε κρατικές επιθέσεις άνευ προηγουμένου. Οι εκκενώσεις καταλήψεων, οι επιτάξεις ως μέτρο καταστολής απεργιών, ο άγριος βασανισμός αγωνιστών με ξεκάθαρο στόχο τον "παραδειγματισμό" και τον εκφοβισμό, οι κρατικές και παρακρατικές δολοφονικές επιθέσεις ενάντια σε μετανάστες, είναι φαινόμενα που όλα μαζί συνθέτουν μερικά από τα πιο αιχμηρά σημεία της συνολικής επίθεσης Κράτους και αφεντικών. Μιας επίθεσης, που στοχεύει στο σύνολο της κοινωνίας. Και είναι η ίδια η κοινωνία και η τάξη των καταπιεσμένων, που μέσα από την οργάνωση από τη βάση, το βάθεμα και το πλάτυασμα των κοινωνικών αντιστάσεων, πρέπει να αποκρούσουν την επίθεση αυτή, προς την κατεύθυνση της δημιουργίας μιας κοινωνίας αλληλεγγύης, ισότητας και ελευθερίας.
Η συνολική επίθεση των αφεντικών στοχεύει με ιδιαίτερη ένταση τον κόσμο των εργαζομένων και των ανέργων. Μέσα από τις μειώσεις των μισθών, την κατάργηση των συλλογικών συμβάσεων, την παρανομοποίηση των ταξικών αγώνων και την μιντιακή στοχοποίησή τους, την απαξίωση βασικών κοινωνικών αναγκών και τον αποκλεισμό μεγάλων κομματιών της κοινωνίας από αυτές, την επίταση του εκβιασμού της ανεργίας, το καθεστώς επιβάλλει την κοινωνική εξαθλίωση. Απέναντι σε αυτή την συνθήκη, οι καταπιεσμένοι δεν πρέπει να έχουν αυταπάτες. Οι υποσχέσεις για την επιστροφή σε μια προηγούμενη κατάσταση, που ευαγγελίζεται η αριστερά, έχουν σαν προϋποθέσεις την ανάθεση, την θεσμική διαμεσολάβηση και την συνδιαλλαγή με τα αφεντικά. Εξ' αντικειμένου λειτουργούν εκτονωτικά για την συσσωρευμένη κοινωνική οργή και αποτελούν ανάχωμα στην οικοδόμηση ενός χειραφετημένου, κοινωνικού και ταξικού κινήματος, οργανωμένου από τα κάτω, που στόχο θα έχει την κατάργηση της εκμετάλλευσης ανθρώπου από άνθρωπο.
Η γενική απεργία της 20ης Φλεβάρη, κηρυγμένη από την εργοδοτική ηγεσία της ΓΣΕΕ, είναι μία ακόμα ημέρα για την οποία δεν τρέφουμε αυταπάτες. Δεν είναι το αποτέλεσμα μιας κλιμάκωσης των αγώνων της εργατικής τάξης και των συντονισμένων αντιστάσεων. Οι εργατικοί αγώνες, το προηγούμενο διάστημα βρέθηκαν σε αδιέξοδο λόγω των χαρακτηριστικών που οι λογικές του γραφειοκρατικού και κρατικοδίαιτου συνδικαλισμού τους έχει επιβάλλει. Χαρακτηριστικά που δεν επέτρεψαν ποτέ στους επιμέρους εργατικούς αγώνες να συνδεθούν μεταξύ τους και να συνολικοποιηθούν, τους οδήγησαν στην περιχαράκωση και στην ήττα. Σε μια συνθήκη που η επίθεση Κράτους και Κεφαλαίου γίνεται συνολικά και συντεταγμένα, οι εργάτες παρέμειναν ασύνδετοι μεταξύ τους, δεν πήραν τα σωματεία στα χέρια τους και είδαν τους αγώνες που τους αφορούν να καθοδηγούνται από τους εργατοπατέρες. Ενάντια σε αυτή την συνθήκη, στις 20 Φλεβάρη οφείλουμε να είμαστε όλοι στον δρόμο. Για να εναντιωθούμε τόσο στο Κράτος και το Κεφάλαιο όσο και στους εργατοπατέρες. Διότι κάθε στιγμή που οι καταπιεσμένοι και οι εκμεταλλευόμενοι συμπορεύονται, είναι μια μεγάλη ευκαιρία. Μια ευκαιρία να τους χαλάσουμε τα σχέδια. Η μαζική και μαχητική μας παρουσία στον δρόμο μπορεί να δώσει τρόπο στην οργή, να δώσει πνοή στους αγώνες και να δώσει την προοπτική οριζόντιων και χειραφετημένων αντιστάσεων. Διότι κάθε αγώνας που εμπεριέχει την παραμικρή ελπίδα να μετεξελιχθεί σε πιο συνολικές μορφές πρέπει να ενισχύεται.
Απέναντι στην υποταγή, την υποδούλωση και την κοινωνική εξαθλίωση που προωθείται, η μοναδική διέξοδος είναι η οργάνωση των ζωών μας μακριά από κάθε ιεραρχία, θεσμό και διαμεσολάβηση.

-ΚΟΙΝΩΝΙΚΗ ΚΑΙ ΤΑΞΙΚΗ ΑΝΤΕΠΙΘΕΣΗ ΓΙΑ ΜΙΑ ΚΟΙΝΩΝΙΑ ΕΛΕΥΘΕΡΗ ΚΑΙ ΑΥΤΟΔΙΕΥΘΥΝΟΜΕΝΗ
-ΚΟΙΝΩΝΙΚΗ ΕΠΑΝΑΣΤΑΣΗ ΓΙΑ ΤΟΝ ΚΟΜΜΟΥΝΙΣΜΟ ΚΑΙ ΤΗΝ ΑΝΑΡΧΙΑ

Τέταρτη 20 Φεβρουαρίου, 11:00, Μουσείο

Συνέλευση Αναρχικών για την Κοινωνική Αυτοδιεύθυνση

Η συστημική κρίση του καπιταλισμού είναι μια συνθήκη που φανερώνει τον πραγματικό, αντικοινωνικό του χαρακτήρα. Τα προσχήματα και οι επιφάσεις αφήνονται στην άκρη και η κυριαρχία εξαπολύει μια βάναυση επίθεση ενάντια στα καταπιεσμένα και εκμεταλλευόμενα κομμάτια της κοινωνίας, έχοντας σαν απώτερο στόχο την περεταίρω εξαθλίωσή τους και το ακόμα μεγαλύτερο άνοιγμα της κοινωνικής και ταξικής ψαλίδας ανάμεσα στους κυρίαρχους και τους εκμεταλλευόμενους.
Το τελευταίο διάστημα, ο μετασχηματισμός του συστήματος εξουσίας και η κίνησή του προς τον σύγχρονο ολοκληρωτισμό, αποτυπώνεται σε κρατικές επιθέσεις άνευ προηγουμένου. Οι εκκενώσεις καταλήψεων, οι επιτάξεις ως μέτρο καταστολής απεργιών, ο άγριος βασανισμός αγωνιστών με ξεκάθαρο στόχο τον "παραδειγματισμό" και τον εκφοβισμό, οι κρατικές και παρακρατικές δολοφονικές επιθέσεις ενάντια σε μετανάστες, είναι φαινόμενα που όλα μαζί συνθέτουν μερικά από τα πιο αιχμηρά σημεία της συνολικής επίθεσης Κράτους και αφεντικών. Μιας επίθεσης, που στοχεύει στο σύνολο της κοινωνίας. Και είναι η ίδια η κοινωνία και η τάξη των καταπιεσμένων, που μέσα από την οργάνωση από τη βάση, το βάθεμα και το πλάτυασμα των κοινωνικών αντιστάσεων, πρέπει να αποκρούσουν την επίθεση αυτή, προς την κατεύθυνση της δημιουργίας μιας κοινωνίας αλληλεγγύης, ισότητας και ελευθερίας. Continue reading Γενική απεργία Τέταρτη 20 Φεβρουαρίου, 11:00, Μουσείο. ΕΝΑΝΤΙΑ ΣΤΗΝ ΟΛΟΜΕΤΩΠΗ ΕΠΙΘΕΣΗ ΚΡΑΤΟΥΣ ΚΑΙ ΑΦΕΝΤΙΚΩΝ να αντιτάξουμε τους οριζόντιους, μαχητικούς και χειραφετημένους αγώνες.

ΚΑΛΕΣΜΑ ΓΙΑ ΤΗ ΔΙΟΡΓΑΝΩΣΗ ΠΟΡΕΙΑΣ

ενάντια στον ολοκληρωτισμό και το καθεστώς έκτακτης ανάγκης που επιβάλλουν κράτος και κεφάλαιο

 Σε μια περίοδο συνολικής συστημικής κρίσης το κράτος και τα αφεντικά οξύνουν την επίθεσή τους στην κοινωνία καταδικάζοντας όλο και μεγαλύτερα κομμάτια της σε συνθήκες άγριας εκμετάλλευσης, καταπίεσης και εξαθλίωσης. Το καθεστώς επιχειρεί το βίαιο μετασχηματισμό της κοινωνίας με στόχο την υποταγή, τη λεηλασία, τον εκφασισμό της. Σε αυτή του την κίνηση  συστρατεύει όλους τους μηχανισμού του – ιδεολογικούς/προπαγάνδας, αστυνομικούς, δικαστικούς, φασιστικές συμμορίες-  για να καταστείλει παραδειγματικά τις κοινωνικές και ταξικές αντιστάσεις που στήνουν αναχώματα στην κρατική και καπιταλιστική επίθεση.   

Ενάντια στη φτώχεια, την εξαθλίωση και τους κοινωνικούς αποκλεισμούς. Ενάντια στην επίθεση στις εργατικές κατακτήσεις και την απαξίωση της ίδια μας της ζωής.

Ενάντια στις κατασταλτικές επιθέσεις και την κυρίαρχη προπαγάνδα που συκοφαντεί τους κοινωνικούς αγώνες. Τις συλλήψεις, προσαγωγές και τραυματισμούς απεργών και διαδηλωτών. Τις επιθέσεις σε κατειλημμένους χώρους αγώνα, σε συνελεύσεις γειτονιάς, σε διαδηλώσεις. Τη διαρκή παρουσία στους δρόμους των στρατιωτικοποιημένων κατασταλτικών μηχανισμών.

Ενάντια στον επιβαλλόμενο εκφασισμό της κοινωνίας. Την ενίσχυση των φασιστικών ταγμάτων εφόδου, ως αντεπαναστατική εφεδρεία του καθεστώτος. Τις επιθέσεις σε μετανάστες και αγωνιστές και την προσπάθεια διάχυσης του φόβου στην κοινωνία.

Ενάντια στον κοινωνικό κανιβαλισμό. Τον αποπροσανατολισμό της κοινωνικής αμφισβήτησης και τη στοχοποίηση των πιο αδύναμων κοινωνικών ομάδων (μετανάστες, ρομά, κλπ).

Η μόνη λύση των καταπιεσμένων είναι οι δρόμοι,  χωρίς  ψευδαισθήσεις εξωραϊσμού του υπάρχοντος συστήματος καταπίεσης και εκμετάλλευσης. Η αντίσταση στην καπιταλιστική και κρατική βαρβαρότητα και η κοινωνική- ταξική- πολιτική οργάνωση των από τα κάτω. Ο αγώνας για τη συνολική ανατροπή και την κοινωνική επανάσταση. Ο αγώνας για μια κοινωνία ισότητας-αλληλεγγύης-ελευθερίας.

 Με βάση αυτό το πλαίσιο καλούμε το αθηναϊκό αναρχικό κίνημα σε συνάντηση με την προοπτική απεύθυνσης πανελλαδικού καλέσματος για την οργάνωση πορειών και άλλων συντονισμένων δράσεων σε όλη την επικράτεια με σκοπό την ανάδειξη και την κατοχύρωση στις συνειδήσεις των καταπιεσμένων του ολοκληρωτικού χαρακτήρα της επίθεσης κράτους και αφεντικών, αλλά και της ανάγκης μιας συνολικής επιθετικής αντιμετώπισής της που δεν θα στοχεύει στην ουτοπία επιστροφής σε μια φανταστική δημοκρατική ομαλότητα, αλλά θα προτάσσει την κοινωνική χειραφέτηση. Θα υποδεικνύει το δρόμο του αγώνα και της αυτοοργάνωσης σαν τη μόνη ικανή κοινωνική συνθήκη να ανατρέψει τα σχέδια της εξουσίας, ανατρέποντας την ίδια την εξουσία.

Μέσα στο γενικό πλαίσιο που θέτουμε θέλουμε να ακούσουμε και να πούμε τις απόψεις μας σε συντρόφους/ισσες και συλλογικότητες που θα ανταποκριθούν, να συνδιαμορφώσουμε μαζί τους απόψεις και πρακτικές εκεί όπου είναι εφικτό και εκεί που δεν είναι οι απόψεις και οι πρακτικές μας να πορευτούν συντροφικά δίπλα – δίπλα.

 ΣΥΖΗΤΗΣΗ

Κυριακή 17 Φεβρουαρίου – 7μμ, πολυτεχνείο

 Συνέλευση Αναρχικών για την Κοινωνική Αυτοδιεύθυνση
sinelefsianarchikon@gmail.com

Την Πέμπτη 17/1 και λίγο μετά τις 3 τα ξημερώματα, ένα μηχανάκι με δύο άτομα επί της οδού Τριών Ιεραρχών στα Άνω Πετράλωνα, πλησίασε ένα ποδηλάτη και τον μαχαίρωσε μέχρι θανάτου. Το θύμα ένας 26χρονος πακιστανός. Oι θύτες δύο έλληνες ο Χρήστος Στεργιόπουλος 29 ετών και ο Διονύσης Λιακόπουλος 25 ετών κάτοικοι Νέας Σμύρνης. Η αντίδραση των κατοίκων και η οξυδέρκεια ενός ταξιτζή να συγκρατήσει την πινακίδα τους, ανάγκασαν την αστυνομία να τους αναζητήσει και εν τέλει να τους συλλάβει λίγο αργότερα, στο Σύνταγμα. Τα θρασύδειλα καθάρματα είχαν βγει για κυνήγι μεταναστών, αφού πάνω τους βρέθηκαν δυο μαχαιριά και κυκλοφορούσαν με καλυμμένη πινακίδα.

Από την πρώτη στιγμή μπάτσοι και ΜΜΕ, σε αγαστή συνεργασία όπως πάντα, προσπαθούν να μας πείσουν πως το «συμβάν» οφείλεται σε μια παρεξήγηση. Οι δυο δολοφόνοι υπό την επήρεια αλκοόλ, παρεξηγήθηκαν που ο μελαμψός μετανάστης τους έκλεισε το δρόμο με το ποδήλατό του και πάνω στα νεύρα τους του έριξαν και μερικές μαχαιριές. Παρόλη την επιμονή τους αναγκάζονται να παραδεχτούν πως τελικά οι δύο δολοφόνοι όχι μόνο «έτυχε» να έχουν πάνω τους μαχαίρια, αλλά είχαν στα σπίτια τους στιλέτα, αεροβόλα, σιδερογροθιά, κτλ αλλά όλως τυχαίως και καμιά 50αριά προπαγανδιστικά φυλλάδια της Χρυσής Αυγής.

Η επίθεση δεν αποτελεί ούτε τυχαίο ούτε και μεμονωμένο περιστατικό. Τα τελευταία χρόνια αριθμούνται εκατοντάδες ίσως και χιλιάδες επιθέσεις εναντίων ανυποψίαστων μεταναστών στο κέντρο της Αθηνάς αλλά και σε ολόκληρη την επικράτεια. Κράτος και αφεντικά σε καιρούς κρίσης πριμοδοτούν υλικά, ηθικά και πολιτικά τους φασίστες της Χρυσής Αυγής. Στόχος είναι η τρομοκράτηση των αγωνιζόμενων και γενικότερα όλης της κοινωνίας που ασφυκτιά υπό το βάρος μιας πολιτικής αφαίμαξης των ζωών μας, και να στρέψουν τους από τα κάτω σε έναν πόλεμο όλων εναντίων όλων. Κι αν σήμερα στο στόχαστρο των φασιστικών μαχαιριών βρίσκονται μετανάστες συνάδελφοι ή γείτονες μας, αύριο θα βρίσκεται οποιοσδήποτε μπορεί να σταθεί εμπόδιο στα σχέδια τους ή δεν ικανοποιεί την μισάνθρωπη αισθητική τους.

Ενάντια λοιπόν στον κοινωνικό κανιβαλισμό και τον επιβαλλόμενο εκφασισμό, να αντιτάξουμε την αλληλεγγύη μεταξύ των καταπιεσμένων και την οργάνωση μας απέναντι στο κράτος, τα αφεντικά και τους φασίστες. Με στέκια, καταλήψεις, σωματεία βάσης και εργατικές συλλογικότητες, με αντιφασιστικές περιπολίες και ομάδες αυτοάμυνας, με λαϊκές συνελεύσεις, συλλογικές κουζίνες και χαριστικά παζάρια.

 ΟΥΤΕ ΣΠΙΘΑΜΗ ΓΗΣ ΣΤΑ ΦΑΣΙΣΤΙΚΑ ΚΑΘΑΡΜΑΤΑ ΤΗΣ ΧΡΥΣΗΣ ΑΥΓΗΣ

ΚΑΜΙΑ ΑΝΟΧΗ ΣΕ ΚΡΑΤΟΣ ΑΦΕΝΤΙΚΑ ΦΑΣΙΣΤΕΣ

ΓΙΑ ΕΝΑΝ ΚΟΣΜΟ ΙΣΟΤΗΤΑΣ ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗΣ ΕΛΕΥΘΕΡΙΑΣ